Reclame

Veel mensen vinden reclame maar nix en willen bijvoorbeeld liever TV kijken zonder reclame-onderbrekingen. Ook proberen stadsbesturen de laatste tijd om reclame-uitingen in de stad tegen te gaan, omdat die het stadsbeeld zouden "vervuilen"…

Natuurlijk kan reclame soms best storend zijn, maar over het algemeen kijk ikzelf best graag naar reclame. Of het nu advertenties op papier zijn, of commercials op TV, ze zijn doorgaans allemaal prachtig vormgegeven, met veel geld, door de beste reclamebureaus, met de meeste creativiteit en met de mooiste modellen…

Dat laatste is ook niet onomstreden, want de mooie dames en heren van de reclames zouden veel minder mooie mensen afgunstig kunnen maken of jongeren een verkeerd wereldbeeld kunnen geven. Daar zit zeker wat in, maar anderzijds is het ook goed als we de wereld met mooie dingen een beetje mooier kunnen kleuren!

12 gedachten over “Reclame

  1. Ach, als het maar niet teveel is. En laten we wel wezen, door reclame kan de publieke omroep ook nog bestaan. Die discussie is er ook wel eens, maar zonder reclame op de publieke omroep moet er zoveel bijgelapt worden door de overheid, dat is niet meer leuk…

  2. Zelf neem ik veel programma’s op dus reclames worden vaak doorgespoeld, toch vind ik -als ik het kijk- het prachtig gemaakt vaak. De reclame van nescafxc3xa9 bijvoorbeeld met dat prachtige mocca-kleurige model, super! Niet dat ik daardoor Nescafxc3xa9 ga drinken maar genieten van mooie beelden is niks mis mee. In een museum moet je er voor betalen. 😉

  3. Rijkdom kun je verbergen. Intellect ook nog wel. Dat scheelt dan een hele hoop afgunstige vijandigheid. Maar echte schoonheid valt veel lastiger te verbergen. Dan ben je dus zwaar de lul. Dan kun je je nog het best terugtrekken in het modellenwereldje, voor economisch onderhoud en een beetje medemenselijkheid. Zo ontstaat er een tweedeling tussen de haves en de have-nots. Waarbij de have-nots aan de ene kant haves willen worden maar er vervolgens, omdat zij dit meestal niet kunnen bereiken, dan maar tegen te hoop lopen. Dit is xc3xa9xc3xa9n kant.

    De andere kant is dat door een minderheid van haves veel vaker te tonen dan een meerderheid van have-nots, er een idee ontstaat dat je pas meetelt zodra je een have bent. Wie hierin gelooft, maakt zich, of hij nu een have is of een have-not, afhankelijk van het oordeel van de massa en aldus tot een slachtoffer van haar meedogenloze oppervlakkigheid.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s