Nieuwjaarsspringen

Een vaste traditie op nieuwjaarsdag is, naast de nieuwjaarsduik en de voetbalwedstrijd Koninklijke HFC-Ex-internationals, het skispringen in het Zuid-Duitse Garmisch-Partenkirchen.

Wij zien deze sport (gek genoeg) eigenlijk alleen op Nieuwjaarsdag, maar dat springen is er slechts xc3xa9xc3xa9n uit de reeks van vier, die samen het zgn. Vier- schansentournee vormen. Deze tournee maakt op zijn beurt weer deel uit van de serie wereldbekerwedstrijden, die loopt van november t/m maart.

Een skispringschansBij deze sport laat men zich met ski’s van een meestal ca. 120 meter lange en tientallen meters hoge schans afglijden, waarna men zich afzet en een sprong maakt die ongeveer even lang is als de schans hoog is! Het skispringen is vooral een sport die door (jonge) mannen bedreven wordt, vrouwenskispringen speelt zich hooguit ergens in de marge af.

Skispringen, ook wel schansspringen genaamd, is in Nederland een nauwelijks bekende sport, maar is in landen als Duitsland, Oostenrijk, Polen en Finland de nationale wintersport, vergelijkbaar met het schaatsen hier in Nederland. Toch zijn er ook een paar Nederlandse skispringers, maar de meest succesvolle, Boy van Baarle, is nooit veel verder gekomen dan een 50e plaats in de tweede divisie.

In Duitsland was het skispringen rond het jaar 2000 dxc3xa9 nationale sport bij uitstek. De Duitse springers behaalden toen vele successen en met name Martin Schmitt en Sven Hannawald werden als popsterren onthaald, bejubeld en belaagd door de Duitse tienermeisjes…

Poster van de Duitse zender RTL met ‘hun’ skispringheldenSven Hannawald en Martin Schmitt

10 gedachten over “Nieuwjaarsspringen

  1. homow, bedankt voor je duidelijke uitleg. Bespiegelaar heeft deze uitleg als eyeopener gelezen. Voor de overheid is alleen een geregistreerd partnerschap of wettelijke verbintenisweggelegd.
    Zal je log morgen nog eens goed doorlezen.
    Verder Fijne dagen gewenst, zo op het einde van het jaar.

  2. Ha homow (merkwaardige aanhef in de context van je log =) )

    Ik denk dat je het huwelijk altijd moet zien in de context van de tijd. Vroeger trouwde men voor de kerk (en daarmee voor God) en zwoer men eeuwig trouw te zijn aan een partner van het andere geslacht. De samenstelling man/vrouw werd bepaald door de bijbel en een huwelijk diende net zo lang te duren tot dat God één van de twee partners liet overlijden. Een huwelijk werd ook zelden verbroken omdat je er in de kerkelijke gemeenschap voor werd aangekeken en nog belangrijker, je daarvoor je belofte met God moest doorbreken en tja, misschien kwam je daardoor wel in de hel…

    In onze media of massa consumptiecultuur trouwt bijna niemand meer voor God. We hebben steeds minder het gevoel onderdeel te zijn van een samenleving en zien ons leven niet meer als gift van God maar als een vanzelfsprekende vrijheid waarin je jezelf zoveel mogelijk moet voorzien in behoefte door het consumeren van statushebbende goederen. Ik denk dat trouwen ook een vorm van consumeren is geworden waarbij je als ‘man’ een ‘vrouw’ consumeert en daardoor jezelf voorziet van status (betekenis ontstaat altijd uit tegenstelingen. Het begrip ‘man’ bestaat alleen omdat er zoiets als ‘vrouw’ bestaat. En omgekeerd natuurlijk ook). Trouwen is een symbool van status geworden en is nog nauwelijks de religieuse bedoeling die het ooit was.

    Het is dan ook niet zo gek dat juist conservatieve mensen tegen het ‘homohuwelijk’ zijn, omdat het kleine beetje betekenis dat het huwelijk nog heeft (consumeren van het andere geslacht om je eigen geslacht te benadrukken) verloren gaat als mensen van hetzelfde geslacht kunnen trouwen. Mannen kunnen geen ‘mannelijke betekenis’ krijgen door zich te spiegelen aan een andere man (hetzelfde geldt uiteraard voor twee vrouwen).

    Wat mij betreft slaat het huwelijk nergens meer op sinds het zijn religieuse betekenis verloren heeft. Ik zou zeggen pas art. 30 lid 1 aan naar: ‘Een huwelijk kan worden aangegaan door twee personen’ en noem het in alle gevallen gewoon ‘huwelijk’.

    Greetzz,
    N.

  3. @ Nicks

    Bedankt voor je reactie! Vooral je opmerking dat betekenis ontstaat uit tegenstellingen is een interessante insteek…

    Maar als het burgerlijke huwelijk dan nagenoeg alle traditionele betekenis verloren heeft, dan is het toch beter om, zoals ik voorstelde, het ook geen huwelijk meer te noemen?
    Die term kan dan gebruikt worden door diegenen die er nog wel de traditionele betekenis aan toekennen…

  4. Ja, eigenlijk wel ja.

    Ik denk alleen dat het woord ‘huwelijk’ nu nog een romantische klank heeft (niemand weet waarom, alleen dat het zo is, betekenisloze symboliek) en ‘geregistreerd partnerschap’ klinkt ook echt als iets dat je alleen voor de wet doet.
    Ik zou wel willen weten of er minder mensen zouden trouwen als de naam zou worden veranderd in ‘geregistreerd partnerschap’. Dus dezelfde rechten/eigenschappen als een huwelijk, maar dan onder een andere naam, dus zonder romantische klank.

  5. Ik weet wel dat er mensen zijn die bewust een partnerschap sluiten omdat de ‘ouderwetse’ symboliek van een ‘huwelijk’ hen tegen staat.
    Of er ook minder mensen trouwen als de overheid geen huwelijk meer aanbood lijkt me moeilijk te zeggen…

    Als de overheid geen huwelijk meer zou aanbieden, dan blijft wel de mogelijkheid dat de mensen die behoefte hebben of waarde hechten aan de romantische en/of religieuze symboliek, op hun eigen manier een huwelijk vieren, net zoals gelovigen dat vanouds na de burgerlijke voltrekking in hun kerk doen…
    Ook niet-gelovigen die toch zulke symboliek willen zouden dan zo hun eigen ceremonie kunnen bedenken en vieren…

  6. Duidelijk allemaal. Wat ik mis is het van oudsher economische aspect.

    Ten eerste het individuele, biologsiche aspect: in principe is de investering in nageslacht voor een vrouw “duurder” dan voor een man want eicellen zijn vele malen schaarser dan zaadcellen. Een man heeft evolutionair belang bij zoveel mogelijk kortstondige gezonde partners, een vrouw bij één langdurig toegewijde partner. Om te voorkomen dat de man eventjes gemakkelijk zijn zaad plant en dan de benen neemt, is het huwelijk ingesteld. Matrimonie betekent zoveel als moederbescherming. Daaruit ontspringt de religieuze betekenis. De bescherming wordt gevormd door de sociale controle.

    Bij een partnerschap tussen twee mannen of twee vrouwen is geen sprake van noodzaak tot economische bescherming van één van beide partijen. In die zin kán er dus niet eens sprake zijn van een huwelijk.

    Het tweede economische aspect is het zakelijke familie-aspect. Verstandshuwelijken, gesloten tussen gegoede families om hun bezit zeker te stellen. Homoseksuele mensen worden doorgaans niet door hun families aan elkaar gekoppeld. Dus daar is het idee huwelijk ook betekenisloos. Blijven dus over de individuele wettelijke rechten en plichten verbonden aan ieder contract.

    Het homohuwelijk kan dus inderdaad nooit meer zijn dan een wettelijk contract.

    Tradities laten zich niet creeren of forceren. Tradities onstaan of niet.

    Groetjes,
    Frankie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s