Onlangs werd bekend dat Microsoft in het diepste geheim werkt aan een prachtig nieuw apparaat: de Courier. Dit is een soort combinatie van een digitale agenda en een mini-notebook, waarmee alles op uiterst simpele manier bereikbaar en bewerkbaar is, althans zo ziet het er op deze videopresentatie uit:
Zie ook: Courier: First details of Microsofts secret tablet
Vandaag was het precies 40 jaar geleden dat op 20 juli 1969 de eerste mens voet op de maan zette:
Interessant
Ikzelf heb dat moment niet meegemaakt, maar ik kan me nog wel herinneren dat ik als kind speelde met een maanlander en astronauten van Lego. Zoals zovele kinderen was toen ook erg geinteresseerd in ruimtevaart en daarom vind ik erg leuk dat er nu ter gelegenheid van dit jubileum weer zoveel over te zien en te lezen is. Achteraf verbaast het me eigenlijk wel een beetje dat de maanlanding in de tussentijd zo in vergetelheid is geraakt (hoewel dat eigenlijk vanzelf met alle grote gebeurtenissen zo gaat).
Prestatie
Ik denk dat de maanlanding de grootste technologische prestatie van de mensheid is geweest. Bijna ongelooflijk als je je realiseert wat er allemaal bij kwam kijken om los te komen van de aarde, op de maan te landen en weer veilig terug te keren, en dat allemaal met bijna compleet nieuw ontwikkelde, maar naar onze maatstaven nog vrij primitieve techniek voor een nog geheel onbekende omgeving, namelijk buiten de aarde.
Raketten
Slechts één van de dingen die nodig waren voor de maanlanding was al eerder ontwikkeld, namelijk de rakettechnologie. Die was bedacht door niemand minder dan Wernher von Braun, een van oorsprong Duitse ingenieur, die in dienst van de Nazi’s onder andere de beruchte V2-raketten bouwde. Na de oorlog gaf hij zich over aan de Amerikanen en zou later voor hen de Saturnus-V raketten gaan bouwen, die gebruikt werden voor de vluchten naar de maan.
Wedloop
De maanlanding kende echter nog meer interessante aspecten. Bijvoorbeeld hoezeer het hele project een gevolg was van de wedloop met de Sovjet-Unie. Die hadden immers in 1957 als eerste een satelliet, de Spoetnik, gelanceerd en in 1961 de eerste mens, Joeri Gagarin, in de ruimte gebracht. Daarbij konden en wilde de Amerikanen niet achterblijven en daarom werd alles op alles gezet om als eerste op de maan te komen.
Uniek
Ook schijnen de wereldberoemde beelden van de aarde gezien vanuit de ruimte c.q. vanaf de maan, een belangrijke impuls te zijn geweest voor het huidige milieubesef. Weinig andere beelden laten namelijk zo indringend zien hoe nietig, eenzaam en uniek onze aarde is, als een speldeknop in een oneindig heelal waar wij mensen onmogelijk kunnen overleven. Als dat ons niet duidelijk maakt hoe zuinig wij op onze aarde zouden moeten zijn…!
Links
– De maanmissie: Apollo 11
– Uitgebreid over de techniek van de Apollo
– NASA: www.nasa.gov
De laatste weken is er weer veel te doen om de Joint Strike Fighter, kortweg JSF.
Wat niet of nauwelijks bekend is, is dat de JSF het "exportmodel" is van de F-22 Raptor, de nieuwste en meest geavanceerde straaljager van de Amerikaanse luchtmacht.
Deze F-22 is ook de opvolger van de F-117 Nighthawk, die met zijn spectaculaire vorm als eerste. De F-117 kwam in 1988 in gebruik en werd vorig jaar uit dienst genomen.
Vandaag is het precies 20 jaar geleden dat Nederland, als eerste Europese land, op het internet werd aangesloten.
Dat gebeurde op 17 november 1988 toen systeembeheerder Piet Bertema van het CentrumWiskunde & Informatica (CWI) in Amsterdam een e-mail kreeg van Stephen Wolff van het NSFnet, met de mededeling van het CWI voortaan was verbonden met het NSFnet, xc3xa9xc3xa9n van de onderdelen van het internet:
Knooppunt
Hiermee was het CWI het eerste instituut buiten de Verenigde Staten dat met het internet verbonden was en zou daarmee uitgroeien tot het belangrijkste inter- netknooppunt tussen de VS en Europa. Nog steeds is de Amsterdam Internet Exchange (AMS-IX) xc3xa9xc3xa9n van de grootste internetknooppunten ter wereld.
ARPANET
In de jaren ’80 werd het internet alleen nog gebruikt door wetenschappelijke instellingen en grote ondernemingen. Voor particulieren was een aansluiting nog ondenkbaar. Oorspronkelijk was het internet echter alleen bedoeld voor de Amerikaanse krijgsmacht.
Die hadden het in 1969 onder de naam ARPANET opgezet met de bedoeling daarmee een computernetwerk te hebben dat ook nog zou kunnen blijven functioneren, wanneer een deel ervan zou uitvallen.
Het was echter niet zozeer de bedoeling dat het netwerk een kernaanval door de Sovjet-Unie zou moeten kunnen overleven, veel meer ging het erom dat militaire onderzoeksinstituten efficixc3xabnt van elkaars computers gebruik konden maken.
Internet
Op dit ARPANET werden al gauw steeds meer andere netwerken van universiteiten aangesloten en in 1972 werd het ook opengesteld voor niet-universitaire instellingen. In 1983 werd overgestapt op het open TCP/IP-protocol waardoor het netwerk nu in principe voor iedereen toegankelijk werd. Dat jaar wordt daarom ook wel als het geboortejaar van het internet gezien. In 1984 waren er nog ca. 1000 hosts, maar in 1989 was dat al uitgegroeid tot meer dan 100.000.
World Wide Web
Veel mensen denken tegenwoordig dat internet hetzelfde is als het world wide web (www), maar dat is niet zo. Het internet is het namelijk netwerk bestaande uit knooppunten, kabel- en satellietverbindingen. Het world wide web is in 1991 ontworpen en is een bepaalde toepassing waarmee heel gemakkelijk gebruik kan worden gemaakt van het internet-netwerk.
De meest gebruikte www-toepassing zijn de websites die via webbrowsers te bekijken zijn. Via deze toepassing werd het internet pas echt goed toegankelijk en zodoende kregen sinds midden jaren ’90 ook steeds meer particulieren een internettoegang.
ARPANET vervolg
Het oorspronkelijke ARPANET werd in 1988 buiten gebruik gesteld, maar omdat er al zoveel andere gebruikers waren gekomen, was voor exclusief militair gebruik al in 1983 een apart gedeelte daarvan afgesplitst onder de naam MILNET.
In de jaren daarna kwamen er nog enkele netwerken bij voor hogere geheim- houdingsniveaus (DSNET1, 2 en 3), zodat er uiteindelijk 4 parallelle netwerken waren, die gezamelijk het Defense Data Network (DDN) vormden.
In 1995 werd werden deze netwerken vervangen door het NIPRNet voor informatie van het geheimhoudingsniveau Sensitive But Unclassified, SIPRNet voor het niveau Secret en JWICS voor de niveaus Top Secret en Top Secret SCI.
Om inbreuken van buitenaf te voorkomen staan deze beveiligde militaire netwerken tegenwoordig geheel los van het publieke internet.
Dat een computer energie verbruikt beseffen de meeste mensen tegenwoordig wel, mede dankzij de campagnes om apparaten niet in de slaapstand te laten staan, maar ze gewoon uit te zetten als je ze niet gebruikt.
Waar de meeste mensen echter niet bij stilstaan, is dat ook het internet steeds meer energie verbruikt en dat bepaald niet zo zuinig ook!
Verbruik
Zo bedraagt het energieverbruik van alle internetservers nu zo’n 180miljard Kilowattuur per jaar. Dat is al ongeveer 1 procent van hettotale wereldenergie- gebruik.
De Amsterdam Internet Exchange (AMS-IX), het grootste knooppunt voor internetverkeer ter wereld, verbruikt momenteel al evenveel stroom als de hele stad Amsterdam!
Oorzaken
Oorzaak hiervoor is niet alleen dat steeds meer mensen steeds meer via internet doen, maar vooral ook de enorme toename van toepassingen die veel dataverkeer opleveren.
Zo is er de enorme hoeveelheid spam en is er de laatste jaren een enorme toename van videotoepassingen – denk niet alleen aan porno, maar met name ook aan YouTube e.d…
Oplossingen
Om dit energieverbruik wat terug te dringen komt er meer en meer aandacht voor groene IT: van kleine groene servers voor particulier gebruik, tot plannen van giganten als Microsoft en Yahoo om nieuwe serverparken langs rivieren te bouwen, zodat die door waterkracht kunnen worden aangedreven.
Maar misschien is het ook niet eens zo’n gek idee om gewoon zelf eens wat minder YouTube-filmpjes te kijken
Afgelopen vrijdag werd door BNN de spraakmakende en omstreden Donorshow uitgezonden. Daarin zou de winnaar een donornier krijgen, maar dat bleek achteraf slechts een publiciteitsstunt te zijn, om aandacht te vragen voor het grote tekort aan orgaandonoren.
Wachtenden
In Nederland wachten momenteel ruim 1400 mensen op een donororgaan, waarbij de wachtlijst kan oplopen tot 4 jaar, wat in veel gevallen te lang is… Daarom wordt er nagedacht over hoe meer mensen kunnen worden overgehaald om orgaandonor te worden.
Tekort
Na de grote wervingscampagne waarbij in 1998 alle volwassen Nederlanders werden aangeschreven, hebben ca. 2.5 miljoen mensen aangegeven hun organen ter beschikking te willen stellen. Dat zijn best heel veel mensen, maar nog lang niet genoeg…
…want ook van de mensen die wel orgaandonor willen zijn, komt maar een heel klein percentage in aanmerking voor een daadwerkelijk geslaagde orgaantrans- plantatie…
Intensive Care
Wat veel mensen niet weten, is dat organen alleen geschikt zijn voor transplan- tatie als de donor overlijdt op een intensive-care-afdeling van een ziekenhuis! Jaarlijks zijn dat slechts zo’n 250 gevallen.
Door middel van kunstmatige beademing moet namelijk de bloedcirculatie op gang worden gehouden, omdat anders de organen afsterven. Criterium voor het vaststellen van het overlijden is hierbij de zogeheten hersendood.
Organen en weefsels
Dit hersendood-criterium geldt alleen voor de donatie van organen: hart, longen, lever, nieren en alvleesklier.
De donatie van weefsels, zoals huid, botweefsel, hartkleppen, hoornvliezen en bloedvaten, is in meer gevallen en ook iets langer na het overlijden mogelijk.
Toeval
Het vereiste dat een orgaandonor op de intensive-care moet overlijden betekent dus dat orgaandonatie grotendeels een kwestie van toeval is. Je weet immers nooit of je dxc3¡xc3¡r zult komen te overlijden.
Dus van al die mensen die wel donor willen zijn, komen alleen zij die ook nog eens op de intensive care overlijden in aanmerking voor daadwerkelijke donatie.
Daarom zijn er voor een paar geslaagde transplantaties een paar honderdduizend potentixc3xable donors nodig…
Links
– www.donorvoorlichting.nl
– www.donorregister.nl
– Orgaandonatie op de site van het ministerie van VWS
– Sprookjes & Feiten over orgaandonatie
– Antwoorden op vragen bij NRC-Handelsblad
Exc3xa9n van de mooiste en meest fascinerende uitvindingen van de afgelopen 50 jaar vind ik de holografie.
Holografie kent bijna iedereen wel van de kleurige hologrammen waarmee tegenwoor- dig alle mogelijke waardepapieren beveiligd zijn, waaronder natuurlijk de eurobankbiljet- ten (zie afbeelding).
Echt
Toch zijn deze beveiligingshologrammen, hoe mooi en moeilijk na te maken ook,
maar een slap aftreksel van de ‘echte’ holo- grammen. Dat zijn namelijk een soort driedimensionale foto’s van een bepaald voorwerp, waarbij je de afbeelding echt rondom kunt bekijken, net alsof je door een raampje naar het echte voorwerp kijkt!
Deze bijzondere mogelijkheid is bijv. vanuit de science-fiction weliswaar vrij alge- meen bekend, maar te zien zijn zulke echte hologrammen helaas maar zeer zelden.Dat komt waarschijnlijk doordat een beetje mooie en grote hologrammenvrij duur zijn en liefst ook speciaal belicht moeten worden.
Soorten
De meest gebruikelijke hologrammen bestaan uit een plaat ongeveer zo groot als een A4-tje, met een monochrome afbeelding, dat wil zeggen in xc3xa9xc3xa9n kleur, meest- al geel/groen (zie voorbeeld hieronder). Doordat we zo’n zuivere kleur niet uit de gewone natuur gewend zijn, roepen zulke hologrammen een extra magisch sfeer op. Daarnaast bestaan er ook zwart-withologrammen en sinds kort zelfs ook full-colorhologrammen in nagenoeg echte kleuren (zie deze bijna ongelooflijke clown!)
Net als de meestal louter grafische beveiligingshologrammen, kunnen ook echte hologrammen gemaakt worden in regenboogkleuren, maar dat gaat wel ten koste van de driedimensionaliteit. Zelf heb ik een paar kleine, op plasticfolie gereprodu- ceerde, regenbooghologrammen.
Uitvinding
Het principe van de holografie is in 1948 bedacht door de Hongaarse geleerde Dennis Gabor, maar hij had nog niet de beschikking over een geschikte (coheren- te monochromatische) lichtbron om daadwerkelijk hologrammen mee te kunnen maken.
Dat licht kwam beschikbaar met de uitvinding van de laser in 1960, waarna de Amerikaanse wetenschappers Juris Uptanieks en Emmett Leith in 1962 en de Russische wetenschapper Yuri Denisyuk in 1963 het eerste echte hologram konden maken.
Methode
Voor het maken van een hologram is een trillingvrije laboratoriumopstelling nodig met een laser en diverse speciale lenzen.
Simpel gezegd gaat het als volgt in zijn werk: een bepaald voorwerp wordt in het donker ‘bestraald’ door twee bundels laserlicht afkomstig van dezelfde laser. Dat licht wordt door het voorwerp weerkaatst, waarbij de golven van de beide laserbun- dels elkaar kruisen. Dat levert een zgn. interferentiepatroon op, dat er net zo uit- ziet als de cirkels die in het water ontstaan wanneer je er steentjes ingooit.
Door de zuiverheid van het laserlicht leveren alle weerkaatsingen van het voorwerp een heel nauwkeurig en uniek intereferentiepatroon op, dat alle informatie over dat voorwerp bevat (ongeveer net zoals een computer afbeeldingen opslaat als enen en nullen).
Dat interferentiepatroon wordt dan vastgelegd op de gevoelige holografische plaat. Daar staat dan dus geen herkenbare afbeelding op, zoals wanneer je een normale foto neemt, maar alleen een onherkenbare vlekkerige waas. Maar wanneer je de- ze plaat, na ontwikkeling en eventuele reproducering, op de juiste manier beschijnt, dan kan je alles terugzien wat het oorspronkelijke voorwerp bij de opname heeft weerkaatst.
Links
– Een prachtige privxc3xa9-collectie!
– Holografiestudio Yves Gentet
– Een Amerikaanse studio: www.forthdimension.net
– Het Japanse Kubota Holography Lab
– Fraaie Russische site: www.holography.ru
– Holografie in Nederland: www.holography.nl
PS
Holografie past trouwens ook wel aardig bij deze weblog: het woord komt name- lijk van het het Griekse holos, dat volledig betekent en dus wel mooi aansluit bij het Latijnse universalis van mijn weblog, dat alomvattend betekent.
Die alomvattendheid laat zich bovendien mooi uitdrukken in de regenboogkleuren, die niet alleen zo kenmerkend zijn geworden voor hologrammen, maar ook het symbool van de homo(beweging) zijn… 
Vandaag is het precies 25 jaar geleden dat de eerste Personal Computer (PC) op de markt kwam – het apparaat zonder welke onder andere deze tekst niet geschreven en gelezen had kunnen worden…!
Op 12 augustus 1981 presenteerde IBM in New York zijn IBM 5150, bestaande uit een systeemkast, een toetsenbord, een matrix printer, een monochroom scherm en een diskette station. Zie eventueel ook de nadere specificaties.
Duur
Deze eerste PC kostte omgerekend iets van 10.000 gulden of 4500 euro en was dus nog lang niet voor iedereen bereikbaar. Toch ging de ontwikkeling vrij snel, want ik kreeg mijn eerste computer al met Sinterklaas 1985: een Philips-computer, bestaande uit een gecombineerde systeemkast en toetsenbord. Als monitor fungeerde de televisie.
Los
Deze eerste generatie thuiscomputers kon alleen werken met losse programma’s die opgeslagen waren op cassettebandjes of (grote slappe) floppydisks. Veel meer dan eenvoudige tekstverwerking, boekhouding en spelletjes kon er dan ook niet mee worden gedaan. Een onlineverbinding met andere computers was nog iets dat alleen een enkele echte nerd had.
Verbonden
Maar zo’n tien jaar later, eind jaren ’90 van de 20e eeuw, kreeg de PC opeens veel meer mogelijkheden, toen met het internet letterlijk de wereld openging! Sindsdien hebben zowel het gebruik van PC’s als van het internet een enorme vlucht genomen en zijn er nog maar weinig mensen zonder computer met internetverbinding.
Toekomst
Wat de toekomst betreft verwachten deskundigen dat de vele functies van de PC minder zullen worden, omdat meer en meer dingen via internet gedaan (kunnen) worden. De personal computer, inmiddels steeds meer een portable notebook, wordt dan eigenlijk een soort terminal met het internet als onbegrensde superserver, vergelijkbaar met de mainframe-computersystemen die vroeger bij grotere bedrijven gebruikt werden.
Wie denkt dat de Thalys en de ICE de eerste luxe internationale hogesnelheids- treinen vanuit Nederland zijn, heeft het mis: van 1958 tot 1976 reed namelijk de TEE oftewel de Trans Europ Expres.
De TEE was ook in die tijd al bedoeld om te concurreren met het vliegtuig en reed de vooer die tijd hoge sneldheid van 140 km/h en met uitsluitend zeer luxe 1e klasse naar bestemmingen in Duitsland en Zwitserland.
De TEE was net als de huidige Thalys en ICE-treinen ook qua uiterlijk erg opvallend: geschilderd in de kleuren rood en gebroken wit en met een heel markante en voor die tijd zeer aerodynamische neus.
De TEE reed in 1976 voor het laatst vanuit Nederland, maar bleef in Duitsland nog tot begin jaren ’80 rijden, toen haar diensten vervangen werden door het nieuwe Europese net van EuroCity-treinen.
De kenmerkende TEE-treinstellen zijn bijna allemaal verdwenen, maar gelukkig heeft de recent opgerichte "stichting TEE" een origineel treinstel weten te bemachtigen, dat nog in Canada reed.
Het is de bedoeling dit treinstel helemaal te restaureren om er indien mogelijk als museumtrein mee te kunnen rijden. Om dit te realiseren zijn er diverse sponsor- mogelijkheden. Zie voor meer informatie de website: www.stichtingtee.nl.
Zie ook de fraaie Zwitserse website: www.tee-classics.ch
Wie een actuele website zoekt, die raadpleegt uiteraard www.google.nl… Wie een oude website zoekt, die kan terecht bij het internet-archief van web.archive.org… Op die site kan je oude versies van website opzoeken en bekijken. Heel leuk om eens te zien hoe je favoriete websites er vroeger uitzagen en te zien hoe primitief ze vaak begonnen zijn 
Helaas functioneert web.archive.org niet altijd even vlekkeloos, maar het is zeker de moeite waard om het een paar keer te proberen…. Dit project om een internet-archief bij te houden is in 1996 opgezet door Brewster Kahle en is gevestigd in het Presidio van San Francisco, Californixc3xab, in de Verenigde Staten. In 2004 omvatte het internet-archief ca. 40 miljard webpagina’s met een omvang van meer dan een petabyte, oftewel 1.000.000.000.000.000 bytes! Het archief groeit met zo’n 20 terabyte per maand.
Homow Universalizzz 