Vorige week zaterdag ben ik voor het eerst naar de Nacht van de Poëzie in de stadsschouwburg in Utrecht geweest. Een goede vriend van mij trad zelf als een van de deelnemende dichters op en zodoende kon ik met hem mee als introducee.
In de Utrechtse stadsschouwburg was ik nog nooit geweest. Ondanks de fraaie ligging ziet hij er van buiten niet heel bijzonder uit, maar dat werd binnen toch aardig goedgemaakt. Naast een fraaie statige foyer viel met name de moderne toiletruimte op: deze was in een heel futuristische stijl in rood en wit uitgevoerd en deed sterk denken aan het ruimteschip in de beroemde science-fictionflim “2001: A Space Odyssey” van Stanley Kubrick:

De Nacht van de Poëzie bestond uit twee delen: in de grote zaal traden voor de betalende bezoekers (32 euro p.p.!) een hele reeks bekende en minder bekende dichters op. Tegelijkertijd vond in een andere zaal een zogeheten Poetry Slam plaats, waar 24 dichters het als in een wedstrijd tegen elkaar opnamen. Dit onderdeel schijnt vrij toegankelijk te zijn geweest, maar wegens tijdgebrek heb ik er niets van kunnen zien.
Bij de optredens in de grote zaal was er na telkens 3 dichters een entr’acte bestaande uit gevarieerde muzikale optredens. De eerste werd gedaan door medepresentator Jeroen van Merwijk, die een lied zong over de Zesde Dag, toen God de mens schiep. Hij vertolkte dit op heel luchtige wijze met als centrale gedachte “de zin van de schepping ben jij”.
Aanvankelijk klonk dat als een heel gebruikelijk romanntisch liedje, maar het kreeg een onverwachte wending toen de zanger bij het zingen van “ben jij” naar een van de toneelknechten keek, die ondertussen bezig was met het klaarzetten van instrumenten voor een volgens optreden – dit tot grote verrassing van het publiek, dat spontaan applaudiseerde. Van Merwijk herhaalde dit nog een paar keer, maar of de betreffende toneelknecht deze rol ook zo leuk vond….?!

Na Jeroen van Merwijk volgende een optreden van Lilian Hak, die onder begeleiding van een klein ensemble liederen zong in de stijl van de vooroorlogse film. Ik had nog nooit van haar gehoord, maar haar zang en de life muziek erbij waren erg indrukwekkend. Na afloop kon in de foyer ook haar CD gekocht worden, en dat wilde ik ook wel, alleen had ik net te weinig geld bij me en pinnen kon daar niet. De verkoper bleek toen zo vriendelijk om mij de CD mee te geven, louter in ruil voor mijn adres, waarnaar hij dan de rekening zou opsturen!