De verkiezingsuitslag in cijfers

Na de meest spannende Tweede Kamerverkiezingen sinds lange tijd is de uitslag in zetelaantallen inmiddels algemeen bekend. Veel leuker is de uitslag echter in percentages en werkelijke aantallen stemmen, hier in volgorde van meeste stemmen naar minste stemmen:

VVD: 20,5 procent – 1.926.551 stemmen – 31 zetels

PvdA: 19,6 procent – 1.847.776 stemmen – 30 zetels

 

PVV: 15,5 procent – 1.453.944 stemmen – 24 zetels

CDA: 13,6 procent – 1.281.137 stemmen – 21 zetels

 

SP: 9,8 procent – 924.977 stemmen – 15 zetels

D66: 6,9 procent – 653.265 stemmen – 10 zetels

GroenLinks: 6,7 procent – 627.912 stemmen – 10 zetels

 

ChristenUnie: 3,3 procent – 305.628 stemmen – 5 zetels

SGP: 1,7 procent – 163.512 stemmen – 2 zetels

Partij voor de Dieren: 1,3 procent – 122.257 stemmen – 2 zetels

 

Trots op Nederland: 0,6 procent – 52.735 stemmen – 0 zetels

Partij voor Mens en Spirit: 0,3 procent – 26.224 stemmen – 0 zetels

Piratenpartij: 0,1 procent – 10.570 stemmen – 0 zetels

 

Lijst 17: 0,1 procent – 7.440 stemmen – 0 zetels

Partij Een: 0,0 procent – 2.087 stemmen – 0 zetels

HeelNL: 0,0 procent – 1.343 stemmen – 0 zetels

Lijst Lacle: 0,0 procent – 949 stemmen – 0 zetels

 

Deze getallen geven soms een net wat andere kijk op de verkiezingsuitslag. Bijvoorbeeld heeft de VVD dus bijna 2 miljoen stemmen gehaald en de PVV bijna 1,5 miljoen. Het CDA verloor wel veel, maar is desondanks nog altijd goed voor ruim 1,2 miljoen stemmen.

Trots op Nederland zat met ruim 52.000 stemmen net onder de kiesdeler van 62.900 stemmen en de grootste van de nieuwkomers is dus de Partij voor Mens en Spirit geworden. Geen idee wat ze voorstaan, maar kennelijk zagen toch nog ruim 26.000 mensen het wel zitten 😀

In totaal werden 9.435.667 stemmen uitgebracht, oftewel 75,3 % van het totaal aantal stemgerechtigden. 0,3 % van de stemmen was ongeldig of blanco.

Links-Rechtsweekend

– Op vriendelijk verzoek hierbij de aankondiging
van een interessant politiek weekend –

Links-RechtsweekendDe Balie in Amsterdam laat de Kamerverkiezingen niet ongemerkt aan zich voorbij gaan. Alles wijst erop dat de komende parlementsverkiezingen weer een ouderwetse links-rechtsstrijd gaan worden. Daarom zullen we de oude strijd tussen links en rechts op een nieuwe manier onder de loep nemen.

Wat zijn links en rechts eigenlijk? Hoe ziet een links of een rechts Nederland er dan uit? En dekken deze begrippen de lading nog wel? Het hele weekend voor de verkiezingen leidt De Balie je door alles wat links en rechts is. En het is allemaal gratis!

Het Recht van Rechts
Zaterdag 5 juni, 20.30 uur

In een door rechts geregeerd Nederland wordt De Balie weer een rechtbank, want linkse hobby’s worden natuurlijk niet meer gesubsidieerd. Op 5 juni kunnen we daar een voorproefje van krijgen. Het voormalige gerechtsgebouw krijgt even zijn oude functie terug.

Edelachtbare Bram van der Vlugt behandelt stellingen die als rechts gelden, en waar het merendeel van Nederland het mee eens is, over bijvoorbeeld veiligheid. Bevlogen advocaten pleiten voor en tegen, en het publiek treedt op als jury. Waar sta jij? Laat je overtuigen door de argumenten of versterk je eigen overtuiging. En omdat het recht uiteindelijk door ons wordt gemaakt, beslist het publiek.

Linkse kerkdienst
Zondag 6 juni, 15.00 uur, De Duif, Prinsengracht 756

Nooit loop je een kerk binnen waar de congregatie uit volle borst de Internationale zingt terwijl de voorganger een lofpreek houdt over kunstsubsidies. Waar staat dan toch die linkse kerk waar we zoveel over horen?

Eindelijk organiseert De Balie, een grote naam binnen deze kerk, dan de eerste openbare linkse kerkdienst. Wees welkom in De Duif op de Prinsengracht en kom voor een linkse preek gevuld met de bijbehorende dogma’s, de tien linkse geboden en natuurlijk samenzang.

Met onder anderen Felix Rottenberg (programmamaker en voormalig PVDA-voorzitter), Bob Fosko (muzikant, bekend van de SP), Bert Brussen (journalist, mede bekend van Geenstijl.nl) en theatercollectief Circus Treurdier.

De Links-rechtsshow
Zondag 6 juni, 20.30 uur

Ben je nu rechts als je conservatief, liberaal, tegen vreemdelingen of voor een zero tolerance-beleid bent? En ben je nu vooral links als je sociaal, progressief en voor open grenzen bent? Vind uit wat links en rechts eigenlijk zijn en wanneer je “het” bent.

Maar de links-rechtsshow biedt vooral hoop voor de toekomst: we werken samen toe naar nieuwe politieke kleuren en klanken.

Met André Krouwel (Kieskompas), Dick Pels (socioloog en directeur wetenschappelijk bureau GroenLinks) en onze eigen huisband Jomato Foe. Presentatie is in handen van Isolde Hallensleben

De grote vrijheidsstrijd

Gisteravond was ik met Jeroen naar De Grote Vrijheidsstrijd, een gevarieerd debatprogramma dat ter gelegenheid van Bevrijdingsdag, in opdracht van het Amsterdams 4 & 5 mei Comité, door Club Interbellum werd georganiseerd in Felix Meritis.

Burgerschap
Het programma begon om half 8 met een kort gesprekje met voormalig burgemeester en huidig PvdA-lijsttrekker Job Cohen. Hij las een gedicht van Ida Gerhardt voor en benadrukte nog eens dat vrijheid van meningsuiting altijd met een verantwoordelijkheidsgevoel gepaard zou moeten gaan. Niet heel opzienbarend, maar op een of andere manier ervoer ik wel hoe hoog de verwachtingen rond zijn persoon nu zijn…

Vanzelfsprekend?
Vervolgens was er een gesprek met NRC-next-columniste Rosanne Hertzberger en de bekende econoom prof. Arnold Heertje. Hertzberger vond dat we niet moeilijk moeten doen over het al of niet vanzelfsprekend zijn van onze vrijheid, voor mensen van haar generatie is vrijheid gewoon normaal en dat leek ze bijna te willen bezweren.

Russell Shorto speaking

Van bevrijding naar vrijheid?
Interessanter vond ik de mening van prof. Heertje, die vond dat we met Bevrijdingsdag vooral de bevrijding van 1945 moeten blijven herdenken en er niet per se ook alle slachtoffers van conflicten nadien en “waar ook ter wereld” bij moeten slepen. Sinds 1995 wordt namelijk ook niet meer zozeer de bevrijding (terugkijken), maar meer de vrijheid (vooruitkijken) gevierd.
Heertje vermoedde dat het organiserend Nationaal Comité 4 & 5 mei dit wellicht heeft gedaan uit een soort van schaamte over onze niet onverdeeld heldhaftige houding tijden de oorlog. Daartegenover staat het feit dat er vanuit de bevolking rond deze dagen nog altijd veel interesse voor publicaties en films over de Tweede Wereldoorlog is.

Moeten we ze lief vinden?
Hierna volgde een gesprek tussen Bas Heijne en de islamitisch geestelijke verzorger bij de krijgsmacht Ali Eddaoudi, die een jaar geleden nogal in opspraak was gekomen. Deze keer wist hij echter nauwelijks uit de verf te komen. Wel kwam Bas Heijne met een van de interessantere stellingen van deze avond, namelijk dat het grote onbehagen dat er momenteel leeft, wellicht een gevolg kan zijn van het idee dat we sinds de jaren ’60 van alle nieuwkomers moesten houden – een veel hoge norm, die ook helemaal niet nodig is, want het zou al ruim voldoende zijn als we tegen iedereen gewoon fatsoenlijk zouden zijn. Maar doordat vanuit de (multiculti-)ideologie en de overheid teveel empathie gevraagd werd, kunnen veel mensen als tegenreactie een afkeer hebben gekregen van nieuwkomers en buitenlanders.

Moderniteit
Volgende onderdeel was een rede door de Amerikaanse historicus Russell Shorto, die al geruime tijd in Amsterdam woont en, net als de bekendere James Kennedy, vanuit die positie een frisse kijk op Nederland heeft. Hij vertelde over hoe in de jaren 1570 de katholieke augustijnermonnik Wouter Jacobs met ontzetting meemaakte hoe hier ten lande de reformatie werd doorgevoerd en daarmee voor het eerst ter wereld de moderne waarden van vrijheid, individualisme en secularisme werden ingevoerd.

Beperkte vrijheden
Sindsdien is Nederland altijd koploper van het liberalisme gebleven, zij het wel op een heel eigen manier. In Nederland is er namelijk niet zozeer sprake van een zo groot mogelijke vrijheid voor zoveel mogelijk mensen (utilarisme), maar gaat het veel meer om een zo ver mogelijk doorgevoerde doorbreking van taboes en van instituten zoals de kerk en de overheid.
Als voorbeeld noemde hij het feit dat je in Amsterdam bijna 24/7 drugs en seks kunt kopen, maar als je bijvoorbeeld een hamer of een koffer wilt kopen, je gebonden bent aan strikte winkeltijden. In de Verenigde Staten is dat precies omgekeerd, waardoor mensen daar meer vrijheid zouden hebben om te kopen en te werken wanneer dat hen uitkomt.

Paneldiscussie
Na al deze kortere gesprekken en redevoeringen begon xc3xa9xc3xa9n van de hoofdonderdelen, te weten een paneldiscussie onder de titel “Vrijheid in de polder – Het circus van ons Onbehagen”, met voor de pauze de Diagnose en na de pauze de Remedie – althans dat was de bedoeling…
Deelnemers waren predikant van de Leidse studentenekklesia Ranfar Kouwijzer, PvdA-kandidaatkamerlid Myrthe Hilkens, de voormalige D66-Europarlementarier Sophie in ’t Veld, de neo-conservatieve jurist Thierry Baudet en de wetenschapper Hans Boutellier. Op de achtergrond werd de discussie via twitter begeleid door mensen van Speld.

Niet heel sterk
Myrthe Hilkens had zonder twijfel goede bedoelingen, maar was helaas een typisch voorbeeld van mensen die zonder al te veel achtergrond een tijdje in ons parlement willen meedoen. Ook Thierry Baudet viel tegen: een conservatieve benadering in de zin van “behoud het goede” kan zeker geen kwaad, maar hij wekte al snel de indruk vrijere seks en drugsgebruik maar verwerpelijk te vinden en had het net iets te vaak over z’n nieuwe boek, dat in de foyer te koop was.

Paneldebat met twitter op de achtergrond

Een voorlopige en gebrekkige identiteit
Wel interessant was het betoog van predikant Ranfar Kouwijzer, die inging op het begrip (individuele en nationale) identiteit. Hij stelde dat vanuit de Bijbel identiteit, in de zin van samenvallen met je diepste wezen, niet als iets vaststaands gezien wordt, maar als een ideaal dat doorgaans pas in het hiernamaals bereikt zal worden.
Dat is een heel bevrijdend inzicht, want het betekent dat we hier op aarde allemaal een voorlopige en gebrekkige identiteit gemeen hebben. Hij zelf noemde dat een non-identiteit, maar dat werd helaas door de andere panelleden helemaal verkeerd begrepen, waardoor dit mooie inzicht weer even snel verdween als dat het gekomen was.

Een mening of geen mening?
Helaas was de hele discussie daarna ook zo ongeveer wel ten einde, want na de pauze, toen eigenlijk de Remedie tegen het Onbehagen ter sprake had moeten komen, was de ene persoon nog sprakelozer dan de ander. Hans Boutellier kwam nog wel aan met “begin bij jezelf” en “vorm jezelf een mening”, maar Thierry Baudet had opeens helemaal geen mening meer. Het gaf bij iedereen een heel ongemakkelijk gevoel en de discussie leek toen ook voortijdig te worden bexc3xabindigd.

Duisternis
Er waren ondertussen al diverse bezoekers weggelopen en ook Jeroen en ik vonden het wel mooi geweest. Maar het “debat” was nog niet afgelopen of alle lichten gingen uit en er werd plotseling op ludieke wijze de bijsluiter voor een medicijn tegen onbehagen voorgelezen.
Maar ook daarna was het nog niet afgelopen, want, nog steeds in volledige duisternis, begon er opeens een stem iets literairs voor te lezen (door Los Poettes naar het schijnt). Dat gebeurde echter op dermate onprofessionele wijze dat het gewoonweg niet om aan te horen was.

Opgesloten
Jeroen en ik besloten toen echt weg te gaan en ook steeds meer andere mensen vonden het wel genoeg geweest. In het donker liepen we naar de uitgang, maar tot onze verbazing en irritatie werd die dicht gehouden door een beveiligings- medewerker. Deze weigerde ons eruit te laten, ondanks dat er steeds meer mensen weg wilden. Want de abominabele voordrachten uit het niets bleven maar doorgaan. Pas toen we luider protesteerden mochten we eruit, waarbij ik nog net kon wegglippen, voordat de deur opnieuw gesloten werd…

Dit onderdeel van het programma begon dus wel met enkele interessante inzichten, maar eindigde in onbehagen – precies het omgekeerde dus van wat de bedoeling was.

Campagnecompetetie
Na het onbehagelijke debat maakten we in een andere zaal nog mee hoe de Grote Vrijheidscampagne Competitie werd gewonnen door een man die voorstelde om onszelf niet meer passief door bewakingscamera’s te laten filmen, maar deze zelf aan te sturen. Dit idee mag worden uitgewerkt als vrijheidscampagne voor volgend jaar.

Hierna traden tenslotte nog The Geert Wilders op, een momenteel zeer populair retro-rockgroepje van 3 man die op hun heel eigen manier de populist Geert Wilders onschadelijk proberen te maken:

Optreden van The Geert Wilders

 

Een wereldvreemde kersttoespraak

Signaleerde ik in mijn vorige log al dat koningin Beatrix soms weinig zin lijkt te hebben om zich aan te passen, ook met haar kersttoespraak van dit jaar heeft ze de plank weer aardig misgeslagen…

Medemens
Met haar oproep om middels woorden en daden aandacht te besteden aan de naaste medemens is natuurlijk niets mis, dat is een al eeuwenoude boodschap die mensen niet vaak genoeg voorgehouden kan worden.

Virtuele contacten
Waar de koningin wel de fout in ging was toen ze deed voorkomen alsof virtuele contacten via “snelle korte boodschapjes” afbreuk zouden doen aan contact in het echte leven. Sterker nog: virtuele ontmoetingen zouden volgens haar afstanden juist vergroten.

Eenzijdig
Dat is natuurlijk een veel te eenzijdige voorstelling van zaken, want alle moderne communicatiemiddelen leiden net zo goed ook tot intensivering van “echte” contacten en bieden voor mensen die eenzaam, gehandicapt of een minderheid zijn juist nieuwe mogelijkheden om contacten aan te knopen.
Deze nogal eenzijdige insteek van Beatrix valt veel mensen erg tegen, sommigen voelen zich ronduit beledigd en zien het als (zoveelste) voorbeeld van dat ze buiten de moderne werkelijkheid staat.

Anoniem
De koningin leek haar bezwaren te willen onderbouwen met de stelling dat we via internet contacten aangaan zonder daarbij zelf “te voorschijn” te hoeven komen, dat we anoniem blijven. Inderdaad leidt dat tot vaak nogal ongecontroleerde uitingen van emoties, tot beledigingen en “spreken zonder respect”.

Media
Deze argumentatie wekt de indruk dat het haar vooral te doen is om kritiek via internet, iets wat past in haar algehele afkeer van pers en media. De reacties op vele websites zijn zeker niet erg fraai, niet zelden gewoon ziekelijk, maar zo reactionair als Beatrix erop reageert (liefst de vrije media verbieden), is natuurlijk ook niet de oplossing.

Kapitalisme
Temeer niet omdat de doorgeschoten individualisering en verruwing van de samenleving wel meer oorzaken heeft dan alleen de communicatietechnologie. Bijvoorbeeld het eveneens doorgeschoten kapitalisme, dat mensen steeds meer als vervangbare grondstoffen behandelt. Werkgevers hebben minstens zo’n grote maatschappelijke en sociale verantwoordelijkheid als de overheid – maar daar heb ik de koningin nog nooit over gehoord….

Protestants
Overigens lijkt de kersttoespraak van koningin Beatrix welhaast een protestantse kerkdienst: een zwaar religieus gezang vooraf, een samenvatting van het kerstevangelie, een moraliserende toepassing ervan op de huidige tijd en een wat vrolijker religieus gezang ter afsluiting. Nu heb ik zelf niets tegen de christelijke boodschap, maar een heel groot deel van Nederland zal zich er niet of nauwelijks meer door aangesproken, eerder door afgestoten voelen.

Gemoderniseerd
Het optreden van Beatrix in deze lijkt sprekend op dat van de Engelse koningin vóór het overlijden van prinses Diana in 1997: vanuit een ivoren toren, wereldvreemd en afstandelijk. Elizabeth II heeft haar presentatie inmiddels grondig gemoderniseerd en zo is bijvoorbeeld haar kersttoespraak tegenwoordig één van de modernste – waarin ze dit jaar o.a. zegt dat moderne communicatie-middelen de horizon van mensen kan vergroten:

Mediapresentatie
Voor de kersttoespraak en andere filmpjes heeft de Britse monarchie ook een eigen youtube-kanaal, net zoals bijvoorbeeld het Witte Huis en het Vaticaan. Wij mogen al blij zijn dat de toespraak op een gewone website te zien is (en niet te vergeten dat Beatrix ook als één van de laatste haar toespraak via de TV liet uitzenden). Dit nog even als voorbeeld van het feit dat het Nederlandse koningshuis, anders dan men graag doet voorkomen, nog ver achterloopt als het gaat om een publieksgericht optreden.

Links
– Zie ook: Beatrix, een kwetsende vorstin
– Discussie op www.trouw.nl
– Column op weblogs.nrc.nl

PS:
Was het toeval dat premier Balkenende op 31 december j.l. in Het Parool liet weten: “Als je ziet hoe op websites van kranten wordt gereageerd, op elk onderwerp: dat gaat snoei- en snoeihard. (…) Verharding en verruwing kunnen leiden tot versplintering van de samenleving”.

PPS:
In het boek “Aan het hof, de monarchie onder koningin Beatrix” van Remco Meijer uit 1999 wordt op pag. 248-249 gesignaleerd dat Beatrix ook toen al de neiging had om in haar kersttoespraken nogal onvoorzichtig te werk te gaan. Afgezien van de keren dat ze meende zeer nadrukkelijk haar zorgen om de wereld te moeten uiten, hekelde ze in 1995 ook nog eens de passiviteit van de meeste Nederlanders tijdens de oorlog – hetgeen door menigeen als nogal ongepast werd ervaren…

PPPS:
Sinds 18 maart 2010 heeft ook het Nederlandse Koninklijk Huis een eigen kanaal op Youtube: www.youtube.com/koninklijkhuis.

Koningin Beatrix letterlijk geciteerd

Enige weken geleden was er in Den Haag een kleine rel
omdat Tweede-Kamerlid Arend Jan Boekestijn na afloop van een ontmoeting met koningin Beatrix over dat gesprek met de media had gepraat. Dit werd hem zo zwaar aangerekend dat hij diezelfde avond nog terugtrad als kamerlid.

Afgelopen dinsdag 15 december werd de Prins Clausprijs uitgereikt aan de architect Simxc3xb3n Vxc3xa9lez uit Colombia, die vooral gebruik maakt van bamboe als duurzaam bouwmateriaal. Bij deze gelegenheid tekende Parool-verslaggeefster Jiska Fischer uit de mond van koning Beatrix op:

 

"Voordat u handtekeningen begint uit te delen, wil ik u even gedag zeggen. Ik kijk uit naar het project dat u in Nederland zult ontwikkelen. Of dat nou een brug is, of een nieuw metrostelsel."

 

Voor een goed begrip: de prijsuitreiking vond plaats in het Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam, de stad die zich gigantisch vergaloppeert heeft met de aanleg van de Noord/Zuid-metrolijn.

Ik weet natuurlijk niet met welke intonatie de koningin bovengenoemde zinnen uitsprak, maar het feit dat ze kennelijk niet kan nalaten dingen te zeggen die achteraf als nogal cynisch geinterpreteerd kunnen worden, geeft wel aan dat er inderdaad enige reden is om voor gesprekken met de koningin strikte geheim- houding te vereisen – namelijk om haar tegen zichzelf te beschermen…

PS:
Zie ook de (kritische) uitzending van Zembla van 20 december 2009: De slapeloze nachten van de kroonprins

Straatcultuur verdringt individualisme

Eerder deze week werd op het NOS-Journaal aandacht besteed aan het feit dat de zogeheten straatcultuur, die aanvankelijk vooral bestond onder allochtone jongeren in de grote steden, nu ook overgenomen wordt door autochtone jongeren buiten de randstad.

Wij versus ik
Kenmerkend voor deze straatcultuur is niet alleen het rauwe taalgebruik en het eergevoel, maar vooral het feit dat het een collectieve, een wij-cultuur is. Daarmee staat de straatcultuur tegenover de individualistische ik-cultuur, waarbij het veel meer gaat om eerlijkheid en eigen verantwoordelijkheid.

Groepscultuur
In de straatcultuur zien jongeren zichzelf vooral als lid van een bepaalde groep en treedt die groep als geheel naar buiten. Dat maakt het voor leraren en andere publieke gezagsdragers steeds lastiger om individuele jongeren op hun gedrag aan te spreken. Zij zullen dit nu veel meer via de leiders van groepen moeten doen. Frank van Strijen schreef over dit onderwerp het boek “Van de straat, de straatcultuur van jongeren ontrafeld” en lanceerde de website www.jeugdenzo.nl.

Onzekerheden
Dat de allochtone straatcultuur nu ook overslaat naar “blanke gebieden” heeft velerlei oorzaken. Om te beginnen hebben veel jongeren in de puberteit sowieso de behoefte om ergens bij te horen, maar tegenwoordig zal dat vaak nog versterkt worden door zaken zoals gebroken gezinssituaties en de toenemende onzekerheid van de arbeidsmarkt. Stoer doen was daarbij altijd al een vlucht naar voren en dit wordt nu vooral gedefinieerd door de straatcultuur en de lifestyle van de hiphop-, urban- en rapmuziek.

Stoere taal
In de jongerentaal is al wat langer te zien dat het gebruik van buitenlandse woorden stoer is. Ging dat vroeger vooral om Surinaamse woorden, nu wordt het gebruik van Turkse en Marokkaanse woorden als stoer gezien, met name door autochtone jongeren. Hoewel ze beter weten, gebruiken ze dus bewust zinswendingen uit andere talen en zeggen ze bijvoorbeeld expres “die huis” en “deze meisje”. Correct Nederlands is gewoonweg niet cool. Onnodig op te merken dat zulk taalgebruik, en alle andere uitingen van straatcultuur, zich via internet razendsnel verspreiden.

Collectivisme
Onder wat oudere mensen leidde het individualisme de afgelopen jaren steeds meer tot een “hufterigheid” waarbij individuele zelfontplooiing verschoof naar soms keihard egoxefsme. Dit individuele egoxefsme vertaalt zich de laatste jaren ook in een collectief egoxefsme, in de zin van “eigen groep/volk eerst”. We zien dit het duidelijkst bij het neo-nationalisme van Rita Verdonk en Geert Wilders, maar ook de canon van de Nederlandse geschiedenis en de “VOC-mentaliteit” van premier Balkenende wezen in 2006 al in die richting…

Retour
De opmars van de straatcultuur onder jongeren staat dus niet op zichzelf, maar sluit aan bij het toenemende collectivisme onder volwassen. Hoewel er in een samenleving altijd mensen zijn die meer groeps-, danwel individueel gericht zijn, lijkt het individualisme in z’n algemeenheid nu toch wel langzaam maar zeker op z’n retour. Het belang van het individu, het idee dat elk mens telt, is niet altijd meer vanzelfsprekend…

Links
Mijn eerdere logs:
– Individu versus Gemeenschap
– Over eer en recht
– Westers individualisme
Artikelen elders:
– Straatcultuur dringt de school binnen
– Internet wordt domein straatcultuur
– Reinventing Pronoun Gender (over de veranderingen van voornaamwoorden)

Buma/Stemra versus YouTube

Sinds vorige week is nogal ophef ontstaan over het bericht dat Buma/Stemra vanaf volgend jaar geld wil gaan vragen van particulieren die filmpjes van Youtube op hun weblog of website plaatsen. Het zou dan gaan om een bedrag van x80 130,- per 6 filmpjes.

Auteursrechten
Buma/Stemra is één van de vele organisaties die zich bezighoudt met het innen van vergoedingen op basis van de Auteurswet. Buma/Stemra doet dat voor muziekauteurs, dus componisten en tekstschrijvers (voor muziekmakers, zoals producenten en artiesten, is er weer een andere organisatie, namelijk de SENA).

Rigoreus als deze “auteursrechtenhandhavers” doorgaans optreden, kon het niet lang duren of ook internetgebruikers zouden in hun vizier komen. Helaas blijken ze nog steeds in de tijd van vóór het internet te zijn blijven steken, gewoonweg potsierlijk is dan ook de aankondiging die op de website van Buma/Stemra te lezen valt:

“Nieuwe marktontwikkelingen vragen om herziening en ontwikkeling van nieuwe licenties. Wij zijn dan ook verheugd mee te delen dat wij per 1januari 2010 nieuwe digitale licenties introduceren voor zowel nieuwe als bestaande vormen van digitaal muziekgebruik”

Protesten
Toen deze nieuwe tarieven bekend werden stak een storm van protest op en werden vanuit het CDA en GroenLinks kamervragen gesteld. Ook de onlangs weer heropgerichte stichting Bits of Freedom heeft een protestbrief (PDF-alert) samengesteld, die vandaag aan de directeur van Buma/Stemra is gestuurd.

In deze brief worden diverse argumenten tegen de nieuwe tarifering aangevoerd, onder andere dat daardoor de creativiteit, die zo bepalend is voor internet, vergaand wordt beperkt. Ikzelf heb er op gewezen dat het embedden van youtubefilmpjes in veel gevallen onder het zogeheten citaatrecht kan vallen.

Citaatrecht
Het citaatrecht (art. 15a Auteurswet) houdt in dat het citeren, niet alleen van tekst, maar ook van beeld en geluid, geen inbreuk op een auteursrecht is, voor zover “het citeren in overeenstemming is met hetgeen naar de regels van het maatschappelijk verkeer redelijkerwijs geoorloofd is en aantal en omvang der geciteerde gedeelten door het te bereiken doel zijn gerechtvaardigd“. Ook moet “voor zover redelijkerwijs mogelijk, de bron, waaronder de naam van de maker, op duidelijke wijze” worden vermeld.

Mijns inziens kan in veel gevallen aan die criteria worden voldaan als sprake is van een enigszins serieuze bespreking van het getoonde filmpje. Het is tegenwoordig op internet immers algemeen gebruikelijk om dit zo te doen. En zoals het citeren van tekst gebeurt door middel van enkele fragmenten, en van afbeeldingen door een verkleinde versie, zo kunnen ook youtubefilmpjes, gezien hun mindere kwaliteit en kleiner formaat, eveneens als een citaat van de betreffende originele werken worden opgevat.

(Wie desondanks nog mocht beweren dat het citeren van “gehele werken” uitgesloten zou zijn: in de zogeheten Memorie van Toelichting bij de herziening van de Auteurswet in 2002 staat uitdrukkelijk dat “in bijzondere gevallen een citaat ook een geheel werk kan betreffen, uiteraard binnen de strenge voorwaarden die het artikel overigens stelt, zoals het verband met de omgeving waarbinnen geciteerd wordt en de morele rechten van de auteur.)

Promotie
Daarbij komt dat videoclips op zichzelf al bedoeld zijn als promotiemateriaal voor een artiest en zijn werk. Nu zijn videoclips van beroemde artiesten inmiddels een kunstvorm op zich geworden, maar zeker voor talloze minder bekende muziekanten is een zo groot mogelijke verspreiding van zulke promovideo’s nog steeds heel belangrijk (en voor topartiesten ook net zo goed).

Het argument dat downloaden, beluisteren en bekijken van muziek en video via internet ten koste gaat van de muziekindustrie blijkt niet echt op te gaan. Bovendien is het voor de muziekindustrie ook relatief eenvoudig om, bijvoorbeeld via reclame-inkomsten, al dan niet via een overeenkomst met YouTube, ook via internet geld te verdienen zonder dat dit particulier initiatief beperkt.

(binnenkort meer over de “auteursrechtenterreur”)

UPDATE:
Na alle protesten, en overleg met branche-organisatie VOIxa9E, heeft Buma/ Stemra vandaag, 9 oktober 2009, bekend gemaakt dat zij “het tarief voor niet-bedrijfsmatig gebruik van muziek in embedded files niet ten uitvoer” zal brengen!
Dat betekent dat particulieren niet meer hoeven te vrezen voor hoge rekeningen als zij Youtubefilmpjes plaatsen. Jammer is wel dat hierdoor de druk voor een meer fundamentele discussie over auteursrechten weer wegvalt…

Zin en onzin van onderzoek naar Koninginnedagaanslag

Afgelopen vrijdag werden de uitkomsten gepubliceerd van de onderzoeken naar het Koninginnedagdrama in Apeldoorn, waarbij Karst T(ates) op de koninklijke stoet wilde inrijden en 7 mensen doodreed.

De inhoud van het onderzoek is op zichzelf heel verhelderend, alleen de conclusies die eruit getrokken worden zijn er compleet mee in tegenspraak….

Motief
In de eerste plaats geldt dat voor de vraag naar het motief van Tates – daar was natuurlijk iedereen het meest benieuwd naar. Publiekelijk verklaarde het Openbaar Ministerie en schreef de pers over het algemeen dat op de ultieme waaromvraag geen sluitend antwoord kon worden gegeven. En dat terwijl in hetzelfde rapport woordelijk te lezen valt wat hij nog tegen de politie heeft kunnen zeggen vlak nadat hij tegen de Naald aan gereden was:

Woordelijk
Wat is er gebeurd, vroeg ik hem? Hierop hoorde ik hem zeggen: “De koningin, de koningin.”
Ik vroeg daarna aan hem: heb je dit bewust gedaan?
Ik hoorde hem zeggen: “Ja, ik heb het bewust gedaan.”
Ik vroeg toen aan hem: Waarom heb je dit gedaan?
Toen zei hij: “Willem-Alexander is een fascist, hij is een racist. En ik wistdat de koningin hier zou komen”.’

Duidelijk
Afgaande op de schokkende foto’s vroeg ik me aanvankelijk af of Tates xfcberhaupt nog wel in staat was geweest om iets te zeggen, maar het bovenstaande zal de politie heus niet zelf verzonnen hebben. We kunnen er dus vanuit gaan dat dat waar is. En daarmee hebben we dan, uit de mond van de dader zelf, toch een behoorlijk duidelijk motief.

Pijnlijk
Maar het is ook wel voorstelbaar waarom het OM dit niet officieel als motief wil benoemen. Ze zouden dan immers moeten zeggen: “Karst T pleegde de aanslag omdat hij Willem-Alexander een fascist en een racist vond” – en zo’n zin wilde men natuurlijk niet als krantenkop zien. Zeker niet gezien de toch al behoorlijk krampachtige en kleinzielige manier waarop de Oranjes met de pers omgaan.

Achtergrond
Onderzoek naar de achtergrond van Karst Tates was eveneens erg verhelderend. Onder andere kwam naar voren dat hij aanvankelijk een open en sociaal kind was, maar vanaf de middelbare school steeds eenzamer en geslotener werd. Hij zwierf een tijdje, maar kreeg toch weer werk, waar hij zich echter teveel boos maakte over hoe met collega’s werd omgegaan, wegbleef en ontslagen werd.

Eenzaamheid
Ook hier zien we dus weer dat een (zelfmoord)aanslag voor een groot deel het gevolg is van eenzaamheid. In een eerdere log schreef ik daar al ver dat dit een heel lastig en zwaar onderschat probleem is, dat meestal onzichtbaar blijft, maar soms des te dramatischer gevolgen heeft.
Onbegrijpelijk is dan ook om in de krant te lezen dat deskundigen dit onderzoek naar de achtergrond van Tates nogal zinloos vonden, omdat het zo’n solistische daad was. Integendeel: dit onderzoek laat maar weer eens zien hoe explosief uitzichtsloze eenzaamheid kan zijn.

Beveiliging
Nauwelijks minder grotesk was de conclusie van het onderzoek van de IOOV, namelijk dat de aanslag “niet te voorkomen” was geweest. Dit is overduidelijk weer louter bedoeld om het straatje van de verantwoordelijken schoon te vegen, want er schortte wel degelijk heel wat aan de beveiliging.

Maatregelen
Het gevaar van aanslagen met (bom)auto’s is algemene bekend en is ook relatief eenvoudig te pareren met roadblocks. Daar hoeven niet eens betonnen blokken voor aangesleept te worden, maar zouden ook dwars op de weg geparkeerde politiebusjes al volstaan, zoals op 4 mei in Amsterdam wel werd gedaan.
Als we ervan uitgaan dat de DKDB zich hier wel van bewust is, dan is het ook niet ondenkbaar dat Beatrix zelf zulke zwaardere beveiligingsmaatregelen niet heeft gewild, om het dorpse karakter van Koninginnedag niet te bederven met “Amerikaanse toestanden” bijvoorbeeld…

Voortaan
Een aanwijzing daarvoor is dat de regering heeft benadrukt dat de opzet van de viering van Koninginnedag ongewijzigd zal blijven (ondanks eerdere heroverweging of het allemaal nog wel van deze tijd is). Wel zullen (uiteraard) strengereveiligheidsmaatregelen genomen worden, die dan echter weer niet altijd even zichtbaar hoeven te zijn…

Concurrentie
Bovendien zal voortaan bij zulke nationale evenementen de Nationaal Coxf6rdinator Terrorismebestrijding (NCTb) om advies worden gevraagd. Ook hierbij kunnen weer vraagtekens worden gezet, want waarom kan de AIVD daar niet beter bij betrokken worden? Die waken toch immers traditiegetrouw al over onze binnenlandse veiligheid? Kennelijk klikt het tussen premier (koningin?) en NCTb beter, waardoor het bureau van de NTCb, met zo’n 100 medewerkers, onderhand een complete nieuwe geheime dienst is geworden…

Links
– Het rapport van de Nationale Recherche
– Het rapport van de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid

Europese verkiezingen 2009

Gisteren waren in Nederland de verkiezingen voor het Europees Parlement. Ook dit keer bleken de campagne en de uitslag nog weer een stukje populistischer te zijn dan bij voorgaande verkiezingen…

Uitslag
Dat werd vooral duidelijk in de uitslag: de PVV van Geert Wilders steeg in 1 klap van 0 naar 4 zetels en werd daarmee, na het CDA, de grootste partij. De PvdA verloor flink, maar D66 won weer. Deze uitslag wordt gezien als een tendens naar de extremen: de winst ging zowel naar de anti-Europese PVV als naar het pro-Europese D66.

Pink Europe
Omdat de opkomst voor Europese verkiezingen altijd bijzonder laag is, werd er ook nu weer veel gedaan om kiezers te motiveren. Dit keer leek het wel of er vanuit de homowereld nog de meeste aandacht voor was: homobladen stonden vol met artikelen en commentaren over hoe belangrijk deze verkiezing was voor homorechten in Europa en in Amsterdam organiseerden COC en ProGay onder de naam Pink Europe twee debatten en zelfs een heuse homokroegentocht 😀

Straatsburg
Voor mijzelf was de kwestie van de zetel van het Europees Parlement een belangrijk punt: we kennen inmiddels allemaal wel het verhaal van dat de maandelijkse verhuizing daarvan zoveel geld kost. In een eerdere log schreef ik daarover al dat ik er voorstander van ben dat het parlement in Straatsburg blijft.
Daar is het Europees parlement namelijk al sinds de oprichting in 1979 gevestigd en bovendien gaat er van zo’n aparte zetel een belangrijk symbolisch signaal van uit, namelijk dat het parlement als democratisch orgaan ook letterlijk een "eigen plek" heeft. Brussel is als zetel van de Europese Commissie namelijk al symbool geworden voor de bureaucratische en andere minder aantrekkelijke aspecten van de EU.

CDA
Tot mijn teleurstelling bleek echter geen enkele grotere Nederlandse partij nog voorstander van Straatsburg te zijn. Zelfs het CDA niet, terwijl de christen-democratische partijen in andere landen wel voor Straatsburg zijn. In het verkiezingsprogramma van het CDA staat slechts heel zuinig: "Het CDA onderstreept dat effectiviteit en kostenbesparing vereisen dat het Europees Parlement alleen in Brussel vergadert, en niet in Straatsburg"
Over (nota bene) het Eurovisie Songfestival staat er echter dubbel zoveel tekst: "Het Eurovisie Songfestival is een laagdrempelige culturele uiting die de banden tussende Europese volken aanhaalt. Het past daarmee bij een ever closer union between thepeoples of Europe. Vernieuwingen in het songfestivalreglement doen echter aan ditdoel afbreuk. Het CDA pleit, als vervent tegenstander van referenda, daarom voor hetopnieuw introduceren van jurering door professionals en tegen het televoten."

Schietpartijen op school

Gisteren vond op een Duitse school een schietpartij plaats, waarbij een leerling maar liefst 15 mensen doodschoot. De afgelopen tien jaar is er bijna elk jaar wel zo’n schokkende schietpartij op een school geweest. De vraag die dan steeds gesteld wordt, is hoe het toch zo ver heeft kunnen komen…

Eenzaamheid
Het incident waarbij gisteren de 17-jarige Tim Kretschmer in het plaatsje Winnenden nabij Stuttgart tekeer ging schijnt volgens deskundigen vooral een gevolg te zijn van eenzaamheid.
Over dat onderwerp had ik toevallig mijn vorige log geschreven, wetende dat eenzaamheid een heel groot probleem is, maar dat het soms ook tot zulke vreselijke drama’s kan leiden had ik daarbij nog niet in gedachten.

Factoren
Vaak wordt gesuggereerd dat zulk geweld voortkomt uit bijvoorbeeld een slechte jeugd, een gebroken gezin of overmatig gewelddadige videogames. Uiteraard kunnen dat factoren zijn die een rol spelen, maar opvallend is dat eenzaamheid als factor een heel stuk minder vaak genoemd wordt. Komt dat weer door het taboe dat eenzaamheid nog altijd is…?

Erkenning
De jongen die gisteren zovelen doodschoot kwam in elk geval uit een goed milieu, maar hij schijnt zo goed als geen vriendschappen te hebben gehad, zich eenzaam en miskend te hebben gevoeld.
Voor elk mens, maar vooral voor jongeren is het echter juist enorm belangrijk om ergens bij te horen en geaccepteerd, erkend en gewaardeerd te worden. De Canadese filosoof Charles Taylor stelt zelfs dat erkenning tegenwoordig, veel meer dan vroeger, een essentieel element is voor ons zelfbeeld.

Miskenning
Volgens deskundigen willen jongeren zoals deze Tim bij een groep horen, iets waar ze op school elke dag mee bezig zijn. Ze kopen daarvoor dure kleren en gadgets, zoals ook Tim wel had, maar als je desondanks niet geaccepteerd wordt, het ook niet lukt om een vriendinnetje te krijgen en dergelijke, dan is dat niet alleen heel frustrerend, het gaat ook aan je knagen, je krijgt een minderwaardigheidcomplex en een lager zelfbeeld. Tim was om deze redenen ook in behandelling geweest bij een psycholoog, maar dat heeft geen verbetering gebracht.

Afzetten
Vanuit zo’n situatie is het niet meer dan logisch en begrijpelijk dat zulke jongeren zich tegen de maatschappij en tegen hun omgeving gaan afzetten. Sommigen doen dat met een bepaalde kleding- en muziekstijl, anderen vluchten in gewelddadige games, die ze het gevoel geeft dat ze tenminste daarin nog macht hebben. Tim ging bovendien nog naar een schietclub, waar hij met echte vuurwapens leerde omgaan. Vandaaruit bleek het nog maar een kleine stap naar een tragische moordpartij…

Lessen
Wat is nu de les die we uit dit zoveelste incident kunnen trekken? Er wordt al weer gezegd dat er nog strengere maatregelen tegen vuurwapens genomen moeten worden en dat ouders meer aandacht voor hun kinderen moeten hebben. Dat is natuurlijk altijd goed, maar het lijkt mij dat het nxc3xb3g belangrijker is om duidelijk te maken dat dit soort geweldsuitbarstingen het gevolg kunnen zijn wanneer kinderen, jongeren en volwassen elkaar uitsluiten en geen oog hebben voor medemensen aan de zijlijn.

Links
– Dossier op www.parool.nl
– Dossier op Spiegel Online