Roze Zaterdag in Haarlem

Vorige week zaterdag, 7 juli, was ik voor het eerst naar een Roze Zaterdag. Deze vond dit jaar plaats in Haarlem, aangezien dit evenement elk jaar in een andere stad gehouden wordt. Dit dus in tegenstelling tot de eveneens jaarlijkse Gay Pride, die elk jaar in Amsterdam plaatsvindt en waar ik al een heel aantal jaren heenga.

Voor de vroeger demonstratieve, maar nu vooral ludiek optocht was ik helaas te laat, maar dat nam niet weg dat er ook daarna nog genoeg leuks te zien was. In het hele centrum waren overal regenboogvlaggen te zien en allerlei leuke en creatieve roze versieringen aangebracht: roze wildbreisels aan bruggen, bomen en lantaarnpalen en diverse de winkelstraten hingen vol met waslijnen waaraan roze “wasgoed” hing. Ook het bekende standbeeld van Lourens Janszoon Coster was voorzien van een gebreid roze vest 😀

Ook bijzonder was de enorme regenboogvlag, die vanaf de toren van de Grote Kerk wapperde – die vlag zie je immers niet vaak bij een kerkgebouw. (’s ochtends had in deze protestantse kerk de Roze zaterdagviering plaatsgevonden, maar achteraf nog opmerkelijker was dat die viering bij de Roze Zaterdag van 1996, zeer tegen de zin van de bisschop, plaatsvond in de rooms-katholieke kathedraal!)

Deze grote en creatieve betrokkenheid van bedrijven, bewoners en bezoekers, waarvan tallozen iets roze aanhadden, was een aangename verrassing, helaas in tegenstelling tot de jaarlijkse Gay Pride in Amsterdam, waar je zulke initiatieven nauwelijks meer ziet.

In het Kenaupark, voor deze gelegenheid omgedoopt tot GayNowPark, trof ik mijn goede vriend Marius, die samen met Patrick, een oud-collega van hem, ook naar Haarlem was gekomen. Met z’n drieen bekeken we vervolgens de rest van het roze centrum.

Bij de stand van de GayKrant hoorden we dat dit zo bekende blad sinds kort niet meer in de losse verkoop is, omdat veel mensen hem nu online raadplegen. Voor slechts 10,- euro konden we nu wel een abonnement voor de rest van het jaar krijgen, maar dat neemt niet weg dat dit wel een verlies voor de diversiteit in het tijdschriftenschap is. De GayKrant wordt doorgaans door wat ouderen gelezen en voor hen was dit blad via de losse verkoop laagdrempelig beschikbaar was.

Na wat gegeten te hebben bij mijn vaste eetcafe aan de Botermarkt, moesten Marius en Patrick weer terug, laatstgenoemde ging nog naar Sensation White in de Arena, terwijl vlak daarnaast in de gloednieuwe Ziggo Dome Madonna optrad – erg veel tegelijk op deze dag, want in London vond ook nog eens de World Pride plaats!

’s avonds ging ik zelf nog langs het podium op de Grote Markt, waar onder het motto “RoXY Revival” onder andere de twee langst actieve artiesten uit de Reguliersdwarsstraat optraden: Nickie Nicole en DJ Jerry Black:

Vervolgens ben ik nog gaan kijken naar een wat kleiner straatfeest bij de enige echte homobar van Haarlem: Wilsons. Dit is een bar die nog doet denken aan de begintijd van homohoreca, aangezien hij nogal uit het centrum ligt en zich in een kelder zonder ramen bevindt.

Dit nam niet weg dat het straatfeest erg gezellig was, met voornamelijk Nederlandstalige muziek en een sfeer zoals bij de homocafe’s langs de Amstel in Amsterdam. Ook hier hadden opvallend veel meeste mensen, zowel homo’s als hetero’s, iets roze aangetrokken.

Meer foto’s op Facebook

Al met al was deze Roze Zaterdag een groot succes, die benieuwd maakt naar de volgende editie, die komend jaar in Utrecht zal plaatsvinden.

Fijne feestdagen!

* * *

Bij deze wens ik alle lezers van deze mijn weblog:

hele fijne feestdagen en de allerbeste wensen

voor het nieuwe jaar 2011!

* * *

Op de foto staat een vrolijke, roze, regenboog-sneeuwpop, die geschilderd is daar waar de Reguliersdwarsstraat onder het Carlton Hotel doorgaat.

Dit is een initiatief van de ondernemersvereniging Vijzelstraat & Vijzelgracht, die ook op de andere pilaren van dit hotel zulke leuke sneeuwpoppen hebben laten schilderen! Tesamen met vele andere sneeuwpoppenversieringen in de Vijzelstraat, zijn ze nog te zien tot eind februari 2011.

In de Reguliersdwarsstraat hangt dit jaar helaas geen feestverlichting. Dit werd in voorgaande jaren verzorgd door de grote homohorecazaken van de in juni overleden horecamagnaat Sjoerd Kooistra, maar die zijn inmiddels allemaal, nog steeds, gesloten.

Ter gelegenheid van Pink Christmas én van het feit dat de Reguliersdwarsstraat in 1980, dus precies 30 jaar geleden, dé homo-uitgaansstraat van Nederland werd, hangen er wel aan alle gesloten zaken (Havana, April, Soho, Exit en ARC) posters met een korte historische terugblik.

Exit Cafe April Soho ARC Exit

Vorige week dinsdag, 28 september, werd onverwacht gay pub Soho in de Amsterdamse Reguliersdwarsstraat gesloten. Hoewel er geen officiële reden voor de sluiting is gegeven, komt het waarschijnlijk door het sterk teruggelopen bezoekersaantal. Tegelijk met de Soho ging ook de exploitant, Reguliers BV, failliet.

Met de sluiting van de Soho is nu ook de laatste grote homozaak van wijlen horecamagnaat Sjoerd Kooistra verdwenen. Op 6 april van dit jaar sloten ook al discotheek Exit en het Exit Café, op 19 mei het voorste deel van de April, eind juni gevolgd door het achterste deel, en op 6 september sloot ook Bar ARC. Van alle homozaken die Kooistra in deze straat bezat is nu alleen de kleine lunchroom Coffeeshop Downtown nog geopend.

De Reguliersdwarsstraat tijdens de Gay Pride 2006
met linksboven de Exit en rechtsonder de Soho

De Soho was ook de laatste van de reeks grote homozaken die de Reguliersdwarsstraat precies 30 jaar lang tot dé homo-uitgaansstraat van Amsterdam hebben gemaakt. Vanuit de kleine coffeeshop Downtown werd in 1981 Café April geopend, vervolgens in 1988 discotheek Exit, in 1989 de (oude) Havana, in 1999 de Soho en tenslotte in 2002 de ARC. Afgezien van de oude Havana, die in 2002 gesloten werd, is in het afgelopen half jaar dus de hele voorhoede van de Amsterdamse gay scene weggevaagd…

De sluiting van de Soho voelt ook voor mezelf als “the end of an era” – de Soho was namelijk het eerste homocafé waar ik uitging en met zijn prachtige klassieke interieur, gemengde publiek en vriendelijke personeel bleef het één van mijn favoriete uitgaansgelegenheden.

Naar aanleiding van mijn “ontdekking” van de Soho schreef ik in april 2007 mijn eerste log over de Reguliersdwarstraat en in mei 2007 nog een log speciaal over de Soho. Hieruit kwam vervolgens in september van dat jaar zelfs een hele website over de Reguliersdwarsstraat voort!

 

Sjoerd Kooistra

Vorige week maandag, 28 juni 2010, overleed horecamagnaat Sjoerd Kooistra op even dramatische als tragische wijze. Na enige verwarring werd later door de politie bevestigd dat hij in zijn villa in Ubbergen, nabij Nijmegen, zelfmoord had gepleegd.

Sjoerd Kooistra was één van de grootste Nederlandse horeca-ondernemers en bezat zo’n 85 zaken verspreid over heel Nederland, goed voor een totale jaarlijkse omzet van ruim 120 miljoen euro. Ook was hij met name bekend als de eigenaar van alle grote en bekende homozaken in de Reguliersdwarsstraat, dé homo-uitgaansstraat van Amsterdam.

Sjoerd Kooistra in betere tijden: op de
Reguliersboot tijdens Gay pride 2008

Omstreden
Sjoerd Kooistra stond bekend als een keiharde zakenman, die zich van allerlei financiele en juridische slimmigheden bediende om zijn imperium op te bouwen en overeind te houden. Dat maakte hem tot een bijna gehate ondernemer. Ook zijn cafe’s vielen niet altijd in de smaak: velen vonden het zielloze zuipzaken, waar het met steeds hetzelfde interieur voornamelijk om een zo hoog mogelijke bieromzet ging.

Sympathie
Ondanks deze dingen had ik toch wel sympathie voor hem. Voor mijn website over de Reguliersdwarsstraat heb ik Kooistra en zijn zaken een aantal jaar gevolgd en er over geschreven. Anders dan anderen vind ik zijn zaken nog steeds erg mooi en ik realiseer me ook dat hij in de Reguliersdwarsstraat toch maar mooi zoveel grote homozaken in stand heeft gehouden.

Homohoreca
Hoewel hij zaken door bijna het hele land had en hij zich zelden in zijn cafés vertoonde, waren de Reguliersdwarsstraat en de Grote Markt in Groningen zijn favoriete straten. Bijzondere aandacht had hij dan ook voor de April en de Soho, die tot de bekendste en grootste homozaken van Amsterdam behoren.
Daarom is het wel triest dat er zelfs na zijn dood vanuit de homogemeenschap maar zo weinig waardering is gekomen, zelfs vanuit zijn eigen zaken was er bijvoorbeeld geen rouwadvertentie in de krant….

Ondergang?
Sjoerd Kooistra koos voor zelfmoord omdat hij naar verluid geen uitweg meer zag in zijn conflict met Heineken. Als gevolg daarvan had de bierbrouwer eerder dit jaar al diverse van zijn zaken gesloten, waaronder de April en de Exit in de Reguliersdwarsstraat. Mocht ook de Soho nog dichtgaan, dan vrees ik dat de Reguliers als hét centrum van het Amsterdamse homo-uitgaansleven weleens samen met Kooistra ten onder zou kunnen gaan…

Rare mannelijkheid

Vorige week woensdag was het eerste deel van de nieuwe KRO-serie "Uit de kast" te zien. Daarin gaat presentator Arie Boomsma (en de camera) mee wanneer een jongen of meisje zijn of haar coming out beleeft.

Uit de kast
In de eerste aflevering zagen we hoe de 23-jarige jongen Odin uit het Noord-Hollandse, of beter gezegd Westfriese, Hoorn tegen zijn vrienden vertelde dat hij op jongens valt. Hoe spannend dit voor de jongen in kwestie ook geweest zal zijn, op zich was het toch weer hetzelfde stramien als bij de allermeeste coming-outs: heel veel zenuwen van tevoren, enorme opluchting achteraf.

Over de streep
Wat het programma betreft bleef het daar min of meer ook bij, heel veel diepgang of doorvragen was er niet (veel aangrijpender en van breder belang vond ik het programma dat eraan voorafging en dat onder de titel "Over de streep" liet zien hoe op een Nederlandse school het Amerikaanse concept van de Challenge Day werd uitgevoerd) .

Reacties
Wat mij bij "Uit de kast" echter wel trof, was de blik in de ogen van de vrienden, direct nadat Odin verteld had dat hij op jongens viel. Die was ijzig, verrast en verbijsterd ook. En nadat hij het vertelde aan zijn vriendengroep in het buurthuis, liepen zelfs 2 jongens weg en gingen een paar anderen de vragen erover uit de weg.

Flikkers?
Andere vrienden gaven aan geen moeite met de coming out te hebben, omdat Odin zelf immers "normaal" en "zichzelf" gebleven was. Met opzichtige "flikkers" bleven ze wel grote moeite houden, zouden ze desnoods ook blijven uitschelden leek het wel. Dit geeft duidelijk aan dat de tolerantie onder vele Nederlanders nog altijd zeer gering is. Je mag dan wel homo zijn, maar owee als je je niet normaal, lees: mannelijk, genoeg gedraagt…

Acceptatie?
Dit fenomeen wordt ook scherp gesignaleerd in een ingezonden artikel op de website gay.nl onder de titel Lang leve de ‘flikker’. Daarin word gesteld dat het accepteren van homo’s op de bovengenoemde manier eigenlijk geen echte acceptatie is. Men accepteert homo’s hier alleen als ze zich helemaal aanpassen aan het overheersende beeld van de heteroman: stoer en mannelijk. Echte acceptatie betekent echter dat je mensen ook accepteert als zij zich wat meer vrouwelijk gedragen, zich wat excentrieker kleden, op een andere manier praten, etc.

Acteren
Maar er zit nog wat meer achter. Men kan namelijk wel vinden dat homo’s zich "normaal", zoals een "standaard-hetero" dus, moeten gedragen, maar dat zal in veel gevallen dan wel een meer of minder geforceerde aanpassing zijn. Veel homo’s passen zich tegenwoordig ook uit zichzelf graag aan de heteronorm aan. Ze noemen zichzelf dan straight-acting, kennelijk zonder goed te beseffen dat ze daarmee dus eigenlijk erkennen slechts te acteren…

Gaydar
Homo’s die zich net zoals normale hetero’s willen gedragen schieten ook vaaknet ietsje door, waardoor ze, hoewel op een hetero lijkend, voor eengeoefend oog toch als homo herkenbaar zijn. Dit is waarschijnlijk ook eenverklaring voor de gaydar, waarmee homo’s elkaar op "mysterieuze" wijze zouden kunnen herkennen. Menigeen zal overigens ook weleens hebben meegemaakt hoe een zeer stoer engespierd uitziende homoman in een gesprek opeens zeer vrouwelijkblijkt.

Raar?
Wat ik hiermee wil zeggen, is dat homo’s die zich net als hetero’s gedragen, eigenlijk helemaal niet zo "normaal" zijn. Het is eerder vrij geforceerd, misschien zelfs wel raar om je bijna helemaal aan te passen aan de norm van een groep waar je uiteindelijk niet bijhoort.

Omgekeerd
Wat bijna niemand meer weet, is dat het in vroeger tijden, vxc3xb3xc3xb3r de Tweede Wereldoorlog, precies omgekeerd was: toen gedroegen veel homo’s zich juist vrouwelijk, omdat ze op die manier (vaak noodgedwongen) hetero’s konden verleiden tot seks (zie daarover mijn eerdere log Praktische vrouwelijkheid).
Ook zulk, tegenwoordig bijna zonder uitzondering verafschuwd, vrouwelijk gedrag was een aanpassing aan de heteronorm, die immers voor de man een actieve rol voorschrijft.

Conclusie
Als je uitgaat van de heteronorm (mannelijk en stoer in gedrag en voorkomen), dan voldeden homo’s daar vroeger dus aan door zich geforceerd vrouwelijk, en tegenwoordig door zich geforceerd mannelijk te gedragen…

Reguliersdwarsstraat wankelt

Wie het Amsterdamse nieuws de afgelopen tijd een beetje heeft gevolgd, kan het niet ontgaan zijn dat horecamagnaat Sjoerd Kooistra in een hevig conflict verwikkeld is met bierbrouwer Heineken. Als gevolg daarvan zijn inmiddels al 5 bekende horecazaken geheel of gedeeltelijk gesloten.

Het gaat daarbij om (Herman Brood-)galerie-café Dante in de Spuistraat en The Three Sisters/New York Steakhouse aan het Rembrandtplein, met een omzet van 4 miljoen euro per jaar volgens eigenaar Kooistra één van de bestlopende zaken van Nederland.

In de Reguliersdwarsstraat liet Heineken op 6 april j.l. homodiscotheek Exit en het bijbehorende Exit Café sluiten en ontruimen. Daarmee kwam voorlopig een eind aan deze al sinds 1988 bestaande zaak, die op het laatst feitelijk de enige nog overgebleven mainstream homodisco van Amsterdam was.

Reden voor deze sluitingen is het feit dat Heineken al deze zaken van Sjoerd Kooistra huurt en ze aan de exploitanten doorverhuurt, maar dat deze laatsten een grote huurachterstand hebben laten ontstaan. Heineken kreeg toen eind maart van de rechter toestemming om de zaken te ontruimen, als niet binnen 14 dagen alsnog betaald zou worden. Dat gebeurde niet en zodoende is Heineken nu bezig één voor één de zaken van Kooistra te sluiten.

Meest spraakmakende slachtoffer was het wereldberoemde homocafé April in de Reguliersdwarsstraat. Dit werd afgelopen woensdag 19 mei door Heineken gesloten, nadat een allerlaatste kort geding om de sluiting te voorkomen verloren was.

De provisorische muur gezien vanuit
het achterdeel van de April

Door een foutje in de huurcontracten kon Heineken echter alleen het voorste deel van de April sluiten. Het achterste deel kon daardoor open blijven! Wel werd daarvoor in allerijl een provisorische muur midden in de, net nieuwe, zaak gebouwd (hierdoor werd wel de homepage van de April opeens weer actueel) en werd één van de nooduitgangen in de Sint Jorisstraat tot nieuwe ingang gemaakt.

Een prachtige stunt natuurlijk om de zaak zo nog open te houden. Maar helaas trekt het nauwelijks bezoekers, zo via de achterafingang. De kracht van de April was immers de open voorkant waar mensen breeduit op straat konden staan…

Het is ook nog maar de vraag of en hoe lang de gemeente het openhouden van het achterdeel zal toestaan, gezien de strengheid van de vergunningen en de horecaregelgeving. Laten we het niet hopen, want de volledige sluiting van de April zou een grote klap voor de Reguliersdwarsstraat en de hele Amsterdamse gay scene zijn.

Zie voor de actuele ontwikkelingen en achtergronden: www.reguliers.net

Lees ook: Gayscene gaat onderuit

Oud & Out

Gisteravond was ik, samen met mijn goede vriend M.B., naar de documentaire Oud & Out, die in het kader van de Roze Filmdagen werd vertoond in het Ketelhuis op het Westergasterrein in Amsterdam.

Ervaringen
Oud & Out is een prachtige documentaire waarin Menne Vellinga 10 oudere homoseksuele mannen interviewt over allerlei aspecten van hun leven als homo. Het zijn zowel bekende als minder bekende mannen en zij vertellen soms verbazend openhartig en humoristisch over hun ervaringen.

Kerk en leger
Vrijwel onvermijdelijk kwamen ook contacten met katholieke en protestantse ambtsdragers aan de orde, maar hun ervaringen bleken zeker niet alleen negatief. Mooi was ook dat er een apart “hoofdstuk” was over het leger, eveneens een conservatief en hiërarchisch instituut, dat nu doorgaans ver van ons bed is, maar waar vroeger met de dienstplicht iedere jongen mee te maken kreeg.
Ook voor het leger gold dat sommige homomannen er totaal niet in pasten, maar anderen het juist prachtig vonden. Net zoals de katholieke kerk – onvergetelijk is hoe een van de mannen over de handgebaren van priesters vertelt!

Uitgaan
Ikzelf was speciaal geboeid door het hoofdstuk over uitgaan. Daarin kwamen onder meer het DOK en De Schakel ter sprake, waar ook mooie oude foto’s van vertoond werden. Ook kwam één van de oprichters van Coffeeshop Downtown in de Reguliersdwarsstraat aan het woord. Weer een mooi stukje erkenning voor de homohoreca, die veel te lang en veel te vaak miskend werd. Overigens was ik beide oprichters van Downtown, Fokke en Frits, al tegengekomen in de tram op weg naar de voorstelling.

Vertoningen
De documentaire is ook op DVD verkrijgbaar en de makers zeiden van plan te zijn hem ook op scholen te vertonen. Waarschijnlijk is dat idee mede ingegeven door de subsidie die daarvoor verkregen kan worden, want ik zie daar niet veel heil in: het leven van deze oude mannen staat daarvoor veel te ver van de belevingswereld van de moderne schooljeugd af. Veel beter zou de documentaire op televisie, bijvoorbeeld door de VPRO op Nederland 3, uitgezonden kunnen worden.

Applaus
Op het eind was er nog het welverdiende applaus voor de geinterviewde mannen en vermeldde documentairemaker Menne Vellinga nog even extra dat het dit jaar 40 jaar geleden is dat Coffeeshop Downtown geopend werd!

Tot slot nog wat (minder leuk) nieuws uit de Amsterdamse homohoreca:

Gisteravond was het onverwacht ook de laatste avond dat Café ’t Leeuwtje in de Reguliersdwarsstraat nr. 105 geopend was. Na ruim 3 jaar ging deze zaak, die toch vrij populair was als homo-, bier- en VVD-café, failliet als gevolg van opgelopen schulden. Deze zouden mede het gevolg zijn van het café aan de Amstel nr. 202, dat de eigenaar van ’t Leeuwtje in april 2008 overnam en in januari 2009 onder borgstelling weer verkocht. Het cafeetje op de hoek van Amstel en Amstelstraat werd toen als Palma’s Hoekje korte tijd een geduchte concurrent voor ’t Leeuwtje, maar moest in november vorig jaar weer sluiten en heeft dus uiteindelijk ’t Leeuwtje met zich meegetrokken.

Eerder deze maand zou ook de nieuwe Havanna aan de Reguliersdwarsstraat nr. 17-19 al wegens faillissement van de eigenaar gesloten zijn. Dit is nauwelijks een verrassing, gezien het feit dat deze zaak nooit echt goed van de grond is gekomen. Erg jammer want het had, gezien de roemrijke geschiedenis, een mooi alternatief kunnen worden voor het bestaande aanbod.

En op 2 maart j.l. is het Mix Café aan de Amstel nr. 50 gesloten, maar dat is naar verluid vandaag al weer heropend onder de naam Chez René, als café voor “de lekkerste mannen en het beste bier”.

UPDATE:
Oud & Out is uiteindelijk tweede geworden bij de publieksprijs documentaires, eerste werd Edie & Thea over de relatie tussen twee vrouwen. Zie ook berichtje en beelden op www.mvs.nl

Onzalige hetze tegen hostieweigering

Het kan bijna niemand ontgaan zijn er de afgelopen twee zondagen opzichtige demonstraties van homo’s waren tegen wat al bijna spreekwoordelijk de Hostieweigering in de Katholieke Kerk is gaan heten.

Dieptepunt
Hoogte-, of beter dieptepunt was gistermorgen, toen een menigte homo’s en sympathisanten demonstratief de mis in de Sint-Janskathedraal van Den Bosch kwamen bijwonen. De plebaan besloot toen helemaal geen heilige communie in de vorm van hosties uit te reiken, waarna de menigte joelend de kerk verliet.
Een dieptepunt omdat hier een klein incident tot een buitenproportioneel grote hetze is opgeblazen. Er wordt een beeld gecreëerd alsof homo’s in de Katholieke Kerk niet welkom zijn en zij niet aan de communie mogen deelnemen.

Onhandig
Dat is het beeld dat de homobeweging ons maar al te graag wil doen geloven. En helaas was bisschop Hurkmans van Den Bosch afgelopen vrijdag, na een gesprek met Henk Krol, ook nog zo dom en onhandig om tegenover het NOS-journaal te verklaren: “[homo’s] kunnen er echt helemaal bijhoren, alleen niet ter communie gaan” – wat gewoon niet waar is, maar waardoor nu wel heel Nederland meent te hebben gehoord dat de kerk homo’s inderdaad uitsluit…

 

Demonstranten in de Sint-Janskathedraal

 

Eigen verantwoordelijkheid
Zoals de bisschop het zei, klopte niet, want het is in de Katholieke Kerk juist algemeen gebruikelijk dat in principe geen enkele gelovige de communie wordt geweigerd. Het is de eigen verantwoordelijkheid van gelovigen om te bepalen of zij zich waardig genoeg achten om ter communie te gaan. In de praktijk wordt daarom nagenoeg overal ook aan gelovigen van wie bekend is dat zij homo zijn en/of samenwonen de communie gewoon uitgereikt.

Voordeelregel
Volgens de regels van de Kerk is het alleen niet geoorloofd om de communie te ontvangen als je zware zonden hebt begaan. Maar een priester kan en zal daar bij het uitreiken van de hostie niet over oordelen, tenzij er sprake is van provocatie of misbruik. Volgens het kerkelijke, canonieke recht geldt: “Bij iedere twijfel moet de voordeelregel worden toegepast, en de communie worden uitgereikt“.

Achteraf
Bij nader inzien was de hele rel dus eigenlijk nergens voor nodig. Henk Krol gaf dat ook zelf min of meer toe, nadat Antoine Bodar in een discussie bij BNN Today (vanaf 36:00) met zoveel woorden uitsprak dat het ter communie gaan ieders eigen verantwoordelijkheid is. De plebaan van Sint-Jan verwoordde dat vanochtend bij de EO-radio ook op deze genuanceerde manier. Had hij dat tijdens de mis op zondag zo gezegd, dan had er volgens Krol “over en weer veel meer begrip geweest“…

Prins Carnaval
De aanleiding voor de rel is dat in het Brabantse dorp Reusel de pastoor weigerde de hostie uit te reiken aan de lokale Prins Carnaval, omdat die samenwonend homoseksueel is. Hierbij moet echter wel worden bedacht dat de pastoor in kwestie een tamelijk conservatieve buitenstaander is en hij al in een gesprek vooraf heeft aangegeven dat de Carnavalsprins niet de communie kon ontvangen.
Deze pastoor trad dus strenger op dan strikt genomen nodig was. Het was, hoe pijnlijk, jammer en vervelend ook, een lokaal, op zichzelf staand incident.

Protesten
De Prins Carnaval zelf legde zich erbij neer, maar homo-organisaties zoals COC Eindhoven en Embrace Pink, maar ook Henk Krol van de GayKrant, PvdA-voorzitster Lilianne Ploumen en COC-vicevoorzitster Vera Bergkamp begonnen een steeds grootschaliger protest, waar ze naar verluid ook nog wel even mee willen doorgaan. Niet het gedrag van de Katholieke Kerk, maar deze protesten zijn verbazend eenzijdig en ongenuanceerd, contraproductief, opportunistisch, hypocriet en ook gewoonweg maatschappelijk onverantwoord.

Verworvenheid
Om met dat laatste te beginnen: het was dé grote verworvenheid van de moderne tijd dat er in de samenleving plaats en ruimte is voor mensen en groepen die anders denken en geloven. Deze verworvenheid wordt nu echter met schrikbarend gemak overboord gezet. Iedereen die homo’s en hun daden niet van harte toejuicht kan een aangifte wegens discriminatie tegemoet zien en mag blij zijn als er geen media-rel van gemaakt wordt. Wat is er dan nog van onze vrijheid over als we kennelijk allemaal precies zo moeten denken als één bepaalde groep wil?!

Contraproductief
Dat zulke acties ook nog eens contraproductief werken hebben de homoleiders kennelijk niet door. Want het draagt allemaal wel bij aan het beeld van dat homo’s rupsjes-nooit-genoeg zijn, dat ze als verwende kinderen nooit genoeg hebben en dat zij gelovigen geen ruimte gunnen. Terwijl homo’s zelf wel alle ruimte en alle rechten willen hebben, voor bijvoorbeeld een Gay Pride, een homohuwelijk, homo-adoptie en wat dies meer zij. Geconfronteerd met zulke eisen is het vrijwel onvermijdelijk dat de kerkleiding zich verschanst en de officiele leer nog weer eens extra gaat benadrukken…

Opportunistisch
De protestacties zijn bovendien heel opportunistisch. Met haar zo in het oog springende rituelen en gezagsdragers is de Katholieke Kerk altijd een makkelijke zondebok. Over de strenge protestantse geloofsgemeenschappen hoor je homo-organisaties bijna nooit. Terwijl in de Katholieke Kerk deelname aan de communie nog ieders individuele verantwoordelijkheid is, bepaalt in protestantse gemeenten het lokale kerkbestuur, de kerkenraad, of gelovigen wel of niet aan het avondmaal mogen deelnemen.

Hypocriet
Voorts is de verontwaardiging van homo’s over de vermeende uitsluitingin de Katholieke Kerk nogal hypocriet, als we bedenken dat dehomogemeenschap ook niet bepaald de meest tolerante groep is. Onderhomo’s val je namelijk al snel buiten de boot als je niet jong enaantrekkelijk bent, of als je “verwijfd” of gelovig bent. Maar daar hoor of lees je nooit iets over. Aan de affaire waarbij vorig jaar Gay.nl, de “grootste en leukste” Nederlandse homosite, zonder pardon enkele trouwe leden buitensloot, wilde de GayKrant haar vingers liever niet branden.

Middeleeuws
De manier waarop nu weer een zeer negatief en generaliserend beeld van de Katholieke Kerk wordt gegeven, is hetzelfde als de manier waarop mensen als Geert Wilders tekeer gaan tegen de islam, allochtonen en buitenlanders. Op basis van slechts enkele zwarte schapen worden hele kuddes witte schapen compleet afgeschreven – dát is pas “middeleeuws”!

Links
– Omroep Brabant: Hoe carnaval in Reusel een roze staartje kreeg
– De Telegraaf: Homoprins blijft zonder communie
– Trouw: Pastoor besloot in de geest van de aartsengel te handelen
– Isidorusweb: Homoprotest tegen weigeren communie maakt weinig kans
– KatholiekNederland: “Veel gelovige homo’s door hype onnodig gekwetst”
– Observatrix: Publieke zondaars publiek veroordelen?
– Gaysite: SGP noemt homoprotest “crimineel”
– Nederlands Dagblad: Samenwonen van homo’s afgewezen

UPDATE 3-3-2010:
Inmiddels heeft het bisdom Den Bosch nadrukkelijk laten weten dat iedereen welkom is en dat de communie ook aan homo’s niet geweigerd wordt. Voor de protesterende homo-organisaties was dit gelukkig voldoende om niet verder te gaan met hun acties.

Betreurenswaardig buitenproportioneel

Afgelopen maandagavond 25 januari vond rond 22.00 uur in Amsterdam een klein incident plaats dat onder het mom van anti-homo-geweld en met het oog op de komende gemeente- raadsverkiezingen buitenproportioneel is opgeblazen…

Beelden
Het incident vond plaats voor de homocadeauwinkel Gays & Gadgets en het “slachtoffer” had ook een tas van die zaak bij zich, maar is volgens de berichten zelf geen homo. Het gebeuren werd gefilmd door een bewakingscamera en de beelden ervan werden de volgende dag door ProGay-voorzitter en VVD-gemeente- raadskandidaat Frank van Dalen via internet verspreid:

 

 

Frank van Dalen
Frank van Dalen presenteerde dit voorval onder de kop: “Opnieuw man met anti-homo geweld ziekenhuis ingeslagen” en liet onder meer weten:

“Dit afschuwelijke incident laat zien waarom camera’s zo belangrijk zijn. Hopelijk helpen de beelden de daders op te sporen.”

“Ze zeggen wel, ieder incident is er één teveel. Maar ik begin het echt zat te worden, dat mensen in Amsterdam voortdurend op hun hoede moeten zijn als ze uitgaan, hand in hand lopen of een tas bij zich dragen van Gays&Gadgets.”

“Wat mij betreft komt er een masterplan bestrijding homovijandigheid op straat. Dat betekent meer camera’s, daders gebieds- en straatverboden opleggen en zwaarder, veel zwaarder straffen dan nu gebeurt.”

Verspreid
Vervolgens verspreidde hij dit nieuws via twitter: “Opnieuw man met anti-homo geweld ziekenhuis ingeslagen. VVD-kandidaat Frank van Dalen is het meer dan zat. Beelden -> http://bit.ly/8NOE76” en via AT5: “Hetero mishandeld bij ProGaykantoor“.

Het Parool
Op de website van het Parool verscheen een artikel onder de titel: “Man met tas homocadeauwinkel mishandeld“, waarbij vooral opvalt dat in het nieuwsbericht zelf een link staat naar de site van Gays & Gadgets…
Dat het Parool dit incident kennelijk ook wel erg belangrijk vond bleek gisteren, toen de halve voorpagina van het Amsterdam-katern eraan gewijd werd, inclusief 4 uiterst wazige camerbeelden:

Via het ANP kwam het bericht op talloze andere websites terecht en als klap op de vuurpijl besteedde zelfs RTL Boulevard er op 27 januari nog aandacht aan.

Buitenproportioneel
Natuurlijk was het zonder meer een vervelend voorval, maar het was niet iets waar je aan zou denken als de woorden “afschuwelijk incident” en “ziekenhuis ingeslagen” gebruikt worden. Het is meer propaganda dan berichtgeving, een klein incident wordt tot enorme proporties opgeblazen en het is wat mij betreft zeer betreurenswaardig:

…dat de media dit klakkeloos overnemen en dat lezers dit als kippen zonder kop nakakelen, om een keiharde aanpak schreeuwen en zelfs menen gezien te hebben dat de daders marokkanen waren… Slechts enkelen vonden de ophef nogal overdreven en zetten vraagtekens bij hoe de beelden worden uitgelegd.

Polarisatie
Negatieve dingen, zoals zulke incidenten, worden uitvergroot, de zondebokken zijn gauw gevonden, en dat terwijl de polarisatie in de samenleving toch al een te groot probleem is. Maar sommige mensen hebben daar kennelijk baat bij, denken er stemmen mee te winnen, zoals in dit geval de VVD en Frank van Dalen, die geen kans onbenut laat om met zulke thema’s in de media te komen.

Nog schrijnender zijn deze methodes als men bedenkt dat het dezelfde methodes zijn als waarmee vroeger, en elders op de wereld nog steeds, homo’s gestigmatiseerd, gediscrimineerd en vervolgd werden, resp. worden. Dat homo’s zich nu ook bedienen van mediamanipulatie en hetzes laat helaas alleen maar zien dat “wij” niets beter zijn dan “zij”….

Positief
Ik zou daarentegen zeggen: focus niet op het negatieve, maar op het positieve, ga bijvoorbeeld niet (zoals Kooistra, de VVD en Frank van Dalen willen) de Reguliersdwarsstraat volhangen met camera’s alsof het een obscuur straatje is waar permanent overlast plaatsvindt, maar laat zien dat we trots kunnen zijn op de grote diversiteit en de internationale aantrekkingskracht van deze straat!

Helaas ik heb al eerder gemerkt dat homo-organisaties in plaats van zulke positieve dingen, liever allerlei problemen onder de aandacht brengen, waarschijnlijk omdat voor het oplossen daarvan dan weer subsidie kan worden verkregen…

PS:
Nu we het toch over mediamanipulatie hebben: een andere kandidaat voor de VVD is Bram Heerink, goede vriend van Frank van Dalen en directeur-grootaandeelhouder van de GayGroup, die onder meer Gay.nl, de grootste homocommunitysite van Nederland, exploiteert.
Niet alleen lijkt de manier waarop die site met haar leden omgaat meer op de methode van een totalitaire dictatuur, dan van een democratische rechtsstaat, ook bleek Gay&Night, het officieuze magazine van Gay.nl, voor de VVD-kandidaten een uitgelezen plek om maar liefst twee advertenties over twee volle pagina’s te plaatsen:

Update 29 jan.:
Inmiddels heeft VVD-kandidaat Frank van Dalen zelfs (PvdA-)burgemeester Job Cohen zover gekregen dat deze aanstaande zondag tijdens een protestdemonstratie op het Koningsplein een extra groot exemplaar van een Gays&Gadgets-tas in ontvangst zal nemen.

Update 30 jan.:
Eén van de verdachten van het incident heeft zich inmiddels gemeld en voor de camera van AT5 verklaard: ‘Het was geen homo-geweld’. Lees ook hoe men er op GeenStijl over denkt: Heterorammer doet zijn verhaal.

Update 31 jan.:
Vanmiddag vond de aangekondigde protestdemonstratie op het Koningsplein plaats, waarbij tassen van Gays&Gadgets en andere homo-organisaties werden uitgedeeld. Omdat niet meer echt van een duidelijk anti-homo-incident gesproken kan worden ging het nu meer om een demonstratie tegen zinloos geweld in het algemeen. Zie de reportage op YouTube.
Zittend VVD-raadslid Huub Verwij ziet het op zijn website gelukkig wel wat genuanceerder en in breder perspectief en signaleert dat teveel van dit soort eenzijdig paniekvoetbal het draagvlak voor anti-discriminatiebeleid weleens zou kunnen ondermijnen.

Update 24 april:
In de GayKrant van 17 april 2010 stond het bericht dat het bovenbeschreven incident volgens de politie géén homogerelateerd geweld was. De politiewoordvoerder liet weten: “Op de beveiligingsbeelden die vrijgegeven zijn zie je dat er al wat voorgevallen was. Passanten spraken hem daar op aan en de desbetreffende man heeft zelf ook een schop uitgedeeld. Dat werd daarna wat over en weer schoppen, maar heeft verder niets met homogeweld te maken.“

Gay Pride 2009

Afgelopen week heb ik diverse evenementen van de Amsterdamse Gay Pride 2009 bezocht. Het was weer een groot en gezellig feest, maar er waren ook een reeks kleinere teleurstellingen…

29 juli: Drag King Contest

Bij de Gay Pride werd dit jaar, onder de naam LesBian Pride, ook extra aandacht besteed aan vrouwen. Onder andere werd daarvoor al op woensdagavond in de Reguliersdwarsstraat de eerste Drag King Betty Contest georganiseerd.
Anders dan bij de bekende Drag Queenwedstrijden gingen hierbij vrouwen verkleed als mannen. De wedstrijd vond plaats op de straat voor coffeeshop Betty Too en trok een hoop bekijks. Het was een heel leuk initiatief, dat weer deed denken aan de creatieve dingen waarmee de Reguliers groot geworden is.
Helaas is het nu 2009 en moest het evenement al na 3 kwartier op last van de politie worden gestaakt – vergunning bleek niet in orde – ruimte voor enige soepelheid, nota bene in de Gay Pride week, bleek er niet te zijn….

Drag King Betty Contest in de Reguliersdwarsstraat

 

> Meer foto’s op www.reguliers.net

30 juli: Openingsfeest

Op donderdagavond vond op de Westermarkt de officiele opening van de Gay Pride plaats. Toen ik daar aankwam stonden er nog maar een handjevol mensen en tot overmaat van ramp begon het ook nog flink te waaien en te regenen.
De speeches werden dan ook een beetje uitgesteld en ingekort, maar dat mocht niet veel baten. Na afloop daarvan vertrokken veel mensen dan ook weer. Sprekers Boris Dittrich en Frank van Dalen betoogden, zoals verwacht, dat het nog steeds nodig is om te strijden voor tolerantie voor en acceptatie vam homo’s, zowel hier als elders in de wereld.
Nogal wrang vond ik het daarom om te zien hoe aan de rand van het plein een nogal in de war lijkende zwarte man met veel machtsvertoon door de politie werd ingerekend omdat hij met zijn fiets tegen zo’n gemotoriseerde buggy van een blanke patser zou zijn aangereden…

Het openingsfeest van Gay Pride 2009 op de Westermarkt

 

31 juli: Straatfeesten

Op vrijdagavond begonnen overal in de stad de grote straatfeesten. Ik was natuurlijk vooral benieuwd naar de Reguliersdwarsstraat, en daar begon het ook al goed met een enorme opblaasbare boom/tak/stronk voor het Robin Hood themafeest van de nieuwe Havanna.
Verderop bij de grote homozaken van eigenaar Sjoerd Kooistra bleken de versieringen echter heel wat minder groots dan voorgaande keren. Nu waren er alleen een brugpodium voor de DJ’s en ballonnen langs de zaken (+ een prachtige grote regenboogvlag aan het pand van de ARC), terwijl afgelopen Koninginnedag er nog grote versierde stellages met discolichten waren, optredens van gogo-dancers en een hele mooie lasershow. Maar ondanks de karige aankleding werd het straatfeest toch massaal en gezellig als altijd.

Regenboogvlag langs het pand van de ARC

 

1 augustus: Canal Parade

Hoogtepunt van de Gay Pride is natuurlijk de fameuze en roemruchte Canal Parade door de grachten. Hiervoor was dit jaar het recordaantal van 560.000 mensen naar Amsterdam gekomen! Ondanks de drukte kon ik toch nog een redelijk plekje langs de kant vinden en heb de hele stoet zo’n 80 boten kunnen zien.

 

Nog altijd vinden veel mensen (vooral ook veel homo’s zelf) deze parade een vreselijk aanstootgevende bedoening, maar wie het bekijkt, die zal merken dat het met het jaar braver wordt. En niet alleen dat, het homokarakter gaat er ook langzaam maar zeker af, nu steeds meer, op zich mooie en grote, boten van politieke partijen en grote commerciele bedrijven meevaren. Creatieve (of scandaleuze) boten vanuit de homogemeenschap zie je bijna niet meer.

Helaas ook niet te zien was een boot van de Kooistrazaken (April, Exit, Soho en ARC) uit de Reguliersdwarsstraat, die tot nu toe elk jaar meededen en vaak ook in de prijzen vielen. Kennelijk vond Kooistra de verbouwing van de April al duur genoeg geweest…
Als verrassing was er dan weer wel een grote boot van de nieuwe Havanna, helemaal versierd met het Robin Hood-thema. Hiervoor wonnen ze meteen de eerste prijs voor beste grote boot!

De boot van de Havanna

Ook dit jaar had de Canal Parade weer een thema meegekregen, te weten "Extraordinary", maar door de commercialisering was daar deze keer nog minder van terug te zien dan voorgaande jaren. Zo’n thema is misschien leuk als steekwoord voor speeches en persberichten, maar voor de aankleding van de parade kan het wat mij betreft geschrapt worden (ook hier geldt: meer is niet altijd ook beter).

Een andere "teleurstelling" bij de botenparade was dat zanger Gordon, verkleed als een roze sinterklaas, onwel geworden was en vlak voor waar ik stond moest overstappen in een speedbootje dat hem naar een ambulance bracht:

Gordon stapt onwel geworden van zijn boot af

 

2 augustus: Slotfeest

Alvorens ik tenslotte nog traditiegetrouw naar het Gay Pride Slotfeest ging, ben ik eerst nog even gaan kijken bij de Drag King wedstrijd, die woensdag afgebroken moest worden, maar die nu werd voortgezet in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA). Nu kon wel het hele programma worden afgewerkt en werd de eerste Drag King 2009 gekozen 😀
Na wat gegeten te hebben ben ik toen naar het slotfeest bij de Stopera gegaan. Daar was het weer als vanouds, zij het dat de optredens niet helemaal super goed uit de verf kwamen door gebrekkige licht- en geluidstechniek. Daardoor vond ook het afsluitende optreden van een weer opgeknapte Gordon nagenoeg in het duister plaats:

Optreden van Gordon op het slotfeest

Na afloop van dit slotfeest ben ik tenslotte met M. en P. nog naar Palma’s Hoekje gegaan, waar zich bij een gemixt gezelschap de nodige drag queens voegden zodat hier al gauw de typische sfeer van een Amsterdams homocafxc3xa9 heerste.

> Foto’s van Gay Pride vrijdag <

> Foto’s van de zaterdagfeesten <

> Foto’s van de Canal Parade <

Tip:
Zie voor een goed overzicht van homonieuws ook: gay.blog.nl