Verrassingen in Amsterdam

Gisteravond ben ik naar Amsterdam geweest, voor wat een avondje vol verrassingen zou blijken 😀

Trein
Om te beginnen kreeg ik al op de heenweg een sms van mijn vriend Maarten dat hij toevallig ook in Amsterdam zou zijn, bij een wake voor de demonstranten in Iran. In de trein zelf liep ik even toevallig mijn collegaweblogger Philizz tegen het lijf. Met hem kwam o.a. mijn verbanning van gay.nl weer even ter sprake.

Wake
Aangekomen in Amsterdam ging ik eerst even langs de wake op het Beursplein. Er stonden zo’n honderd mensen met zwarte en groene ballons. Na even bijgepraat te hebben met Maarten, ging ik weer verder naar mijn afspraak met Marius in de Soho in de Reguliersdwarsstraat.

Soho
Marius was er nog niet, maar er bleek wel een oude bekende bij Soho op het terras te zitten, in gesprek met een onbekende man van in de veertig. Deze man bleek echter, om wat voor reden dan ook, met elk van ons te willen aanpappen, op een flirterige manier die mij helemaal niet aanstond. Ik liet wel vrij duidelijk blijken dat ik geen interesse had, maar het verbaasde me hoe hardnekkig hij toch volhield…

Feest?
Ik was mede naar de Soho gegaan om te zien of er iets ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan zou zijn. Op de dag zelf, 10 juni, was er niets, maar er werd gezegd dat er misschien deze avond wel een feestje zou zijn. Dat bleek helaas niet het geval, en de reden zou later ook wel duidelijk worden…

Havanna
Na de vervelende man eindelijk afgeschud te hebben, ging ik met Marius naar de nieuwe Havanna aan het begin van de Reguliersdwarsstraat. Deze zaak was eind april geopend in het pand van het vroeger zo befaamde danscafxc3xa9 Havana (1989-2002) en was eerst een gewone heterozaak. Nu bleek het echter sinds afgelopen donderdag "officieel" een homozaak geworden te zijn.
Als teken daarvan hing er een regenboogvlag uit – nadat de Kooistrazaken hun regenboogvlaggen vorige zomer weggehaald hadden, vond ik het prachtig weer zo’n vlag in de Reguliersdwarsstraat te zien!

De nieuwe Havanna met regenboogvlag

Gemengd
Maar de Havanna had nog een verrassing: om er meer een homozaak van te maken bleken diverse personeelsleden van de Soho hierheen te zijn overgestapt, tot en met de toiletjuffrouw aan toe!
De nieuwe Havanna heeft al een goede naam als cocktailbar en een behoorlijke aanloop. Het publiek lijkt nog in meerderheid hetero te zijn, maar is wel erg gevarieerd – precies zoals in de vroegere Havana en daarmee kan de omvorming naar een homozaak ook wel gezien worden als een mooie markering van het feit dat de oude Havana precies 20 jaar geleden werd geopend 😀

Mensen bij de nieuwe Havanna

Palma
Tenslotte zijn we nog even naar Palma’s Hoekje geweest, een cafeetje op de hoek van de Amstel en de Amstelstraat, dat gerund wordt door Palma, die in de Amsterdamse gayscene al bekend was uit het Mixcafxc3xa9 aan de Amstel en landelijk bekend werd als huishoudster in het realityprogramma De Gouden Kooi.
Palma’s Hoekje is de afgelopen tijd snel populair geworden met o.a. een bingo-avond (in navolging van de Zeedijk) en is daarmee een geduchte concurrent geworden voor homocafxc3xa9 ’t Leeuwtje in het oostelijk deel van de Reguliers- dwarsstraat.

PS:
Het bleek dat het homocafxc3xa9 naast Palma’s Hoekje, De Krokodil, nieuwe eigenaren heeft en sinds 28 april j.l. is omgedoopt tot Mon Ami. Omdat De Krokodil bekend stond als dxc3xa9 bar voor oudere homo’s is de naamsverandering wel begrijpelijk, maar toch jammer, want de naam De Krokodil werd al sinds 1957 gevoerd en daarmee was dit de langst onder dezelfde naam bestaande homozaak van Amsterdam.

Homo-Jubilea

Dit jaar zijn er een zeker zes homo(horeca)- gerelateerde jubilea te vieren. Vier daarvan vallen ook nog eens in de maand juni:

40 jaar Stonewall
Om te beginnen is het op 28 juni precies 40 jaar geleden dat in 1969 in New York de Stonewall-rellen plaatsvonden. Daarbij werd voor het eerst (door travestieten!) teruggevochten, toen de politie de homobar The Stonewall Inn wilde ontruimen.
Ter herdenking hiervan vond een jaar later de allereerste Gay Pride parade plaats, die in talloze landen navolging zou krijgen. In Nederland is deze herdenking bekend geworden onder de naam Roze Zaterdag, die elk jaar op de laatste zaterdag van juni plaatsvindt.
(Internationaal is op allerlei manieren aandacht besteed aan deze 40e verjaardag: Google had een subtiel regenboogbalkje, de Duitse TV-zender ARD zond een aantal dagen films met homothema uit en zelfs ontving president Obama enkele homo-activisten!)

40 jaar PANN
Eveneens 40 jaar geleden werd in Utrecht de stichting PANN opgericht. Aanvankelijk was dit een socixc3xabteit bedoeld voor homojongeren onder de 21, die toendertijd op grond van het beruchte artikel 248 bis van het Wetboek van Strafrecht niet bij de cafxc3xa9’s en de feesten van het COC werden toegelaten. Later werden maandelijkse feesten georganiseerd, die nog steeds een toenemend aantal homojongeren trekken.
Het jubileum wordt groots gevierd met een Giga-PANN-feest op 27 juni in Utrecht.

20 jaar iT
Op 7 september is het 20 jaar geleden dat Manfred Langer in de Amstelstraat in Amsterdam zijn wereldberoemd geworden discotheek iT opende. Ondanks dat op de decadente feesten zowel homo’s als hetero’s afkwamen, werd de iT in de jaren ’90 toch hxc3xa9t boegbeeld van Amsterdam als Gay Capital.
Voor de viering van dit jubileum was een Danceclub iT On Tour-feest gepland, maar dat is om organisatorische redenen niet doorgegaan. Maar wellicht dat er later dit jaar nog wat meer aandacht aan wordt besteed.

20 jaar Havana
Enkele maanden eerder, op 29 juni 1989, opende Frans Monsma in de Reguliersdwarsstraat danscafxc3xa9 Havana, dat in de jaren ’90 the place to be werd voor zowel homo’s als hetero’s. Men begon de avond vaak in de Havana, om dan verder te gaan in de iT of de RoXY, waarmee ook regelmatig grote feesten werden georganiseerd. De Havana werd gesloten in 2002.
Omdat aan dit jubileum geen enkele aandacht is besteed, heb ik in elk geval zelf maar een hyve voor de vroegere Havana opgericht.

10 jaar Soho
Eveneens in de Reguliersdwarsstraat werd 10 jaar geleden gay cafxc3xa9 Pub Soho geopend. Deze zaak van horecamagnaat Sjoerd Kooistra is ingericht volgens zijn favoriete Engels-Amerikaanse stijl.
Op de openingsdag zelf, 10 juni, was er in de Soho echter geen enkele aandacht voor dit jubileum, maar mogelijk wordt er komende vrijdagavond nog iets aan gedaan.

10 jaar RoXY
Wel heel veel aandacht is er voor het feit dat 10 jaar geleden, op 21 juni 1999, de Amsterdamse discotheek RoXY afbrandde. Dit gebeurde tijdens het uitvaartfeest van oprichter Peter Giele. Hierover is al het nodige in de media geweest en ook is er een fototentoonstelling georganiseerd en een monumentaal herdenkingsboek verschenen.
Afgelopen weekend was er op de jubileumdag zelf een spectaculair feest ("Brand in Mokum") in Paradiso, waarbij de oude dagen weer even helemaal herleefden. Daarnaast zijn er onder de naam "RoXY – A Hard Resurrection" ook feesten in Odeon die de herinnering aan de RoXY levend houden.

De opening van het RoXY-feest door DJ Dimitri

 

Opvallend
Wat opvalt is dat aan het jubileum van de RoXY zoveel meer aandacht wordt besteed, dan aan dat van de iT. Dit terwijl de iT toch minstens zo beroemd en berucht was, en een combinatie met de jubilea in de Reguliersdwarsstraat een mooie gelegenheid was om te laten zien waarmee Amsterdam homohoofdstad was en zou kunnen zijn. Dat zoiets helemaal niet louter nostalgie naar een verloren verleden hoeft te zijn, laat het RoXY-feest zien: dat was een dermate succes dat het voor herhaling vatbaar is.

Succesformule
Maar er is nog meer: het RoXY-feest had namelijk dezelfde succesformule als waarmee de Reguliersdwarsstraat in de jaren ’80 groot geworden is: gedreven en professionele organisatoren (in dit geval o.a. Joost van Bellen), kosten noch moeite gespaard, spectaculaire decoraties en optredens, zodanig extravagant dat het de grens van homo en hetero overstijgt – daarmee is Amsterdam Gay Capital geworden en dat is er dus soms nog wel, alleen niet meer als kenmerk van de gayscene…

Europese verkiezingen 2009

Gisteren waren in Nederland de verkiezingen voor het Europees Parlement. Ook dit keer bleken de campagne en de uitslag nog weer een stukje populistischer te zijn dan bij voorgaande verkiezingen…

Uitslag
Dat werd vooral duidelijk in de uitslag: de PVV van Geert Wilders steeg in 1 klap van 0 naar 4 zetels en werd daarmee, na het CDA, de grootste partij. De PvdA verloor flink, maar D66 won weer. Deze uitslag wordt gezien als een tendens naar de extremen: de winst ging zowel naar de anti-Europese PVV als naar het pro-Europese D66.

Pink Europe
Omdat de opkomst voor Europese verkiezingen altijd bijzonder laag is, werd er ook nu weer veel gedaan om kiezers te motiveren. Dit keer leek het wel of er vanuit de homowereld nog de meeste aandacht voor was: homobladen stonden vol met artikelen en commentaren over hoe belangrijk deze verkiezing was voor homorechten in Europa en in Amsterdam organiseerden COC en ProGay onder de naam Pink Europe twee debatten en zelfs een heuse homokroegentocht 😀

Straatsburg
Voor mijzelf was de kwestie van de zetel van het Europees Parlement een belangrijk punt: we kennen inmiddels allemaal wel het verhaal van dat de maandelijkse verhuizing daarvan zoveel geld kost. In een eerdere log schreef ik daarover al dat ik er voorstander van ben dat het parlement in Straatsburg blijft.
Daar is het Europees parlement namelijk al sinds de oprichting in 1979 gevestigd en bovendien gaat er van zo’n aparte zetel een belangrijk symbolisch signaal van uit, namelijk dat het parlement als democratisch orgaan ook letterlijk een "eigen plek" heeft. Brussel is als zetel van de Europese Commissie namelijk al symbool geworden voor de bureaucratische en andere minder aantrekkelijke aspecten van de EU.

CDA
Tot mijn teleurstelling bleek echter geen enkele grotere Nederlandse partij nog voorstander van Straatsburg te zijn. Zelfs het CDA niet, terwijl de christen-democratische partijen in andere landen wel voor Straatsburg zijn. In het verkiezingsprogramma van het CDA staat slechts heel zuinig: "Het CDA onderstreept dat effectiviteit en kostenbesparing vereisen dat het Europees Parlement alleen in Brussel vergadert, en niet in Straatsburg"
Over (nota bene) het Eurovisie Songfestival staat er echter dubbel zoveel tekst: "Het Eurovisie Songfestival is een laagdrempelige culturele uiting die de banden tussende Europese volken aanhaalt. Het past daarmee bij een ever closer union between thepeoples of Europe. Vernieuwingen in het songfestivalreglement doen echter aan ditdoel afbreuk. Het CDA pleit, als vervent tegenstander van referenda, daarom voor hetopnieuw introduceren van jurering door professionals en tegen het televoten."