De laatste weken is er weer veel te doen om de Joint Strike Fighter, kortweg JSF.
Wat niet of nauwelijks bekend is, is dat de JSF het "exportmodel" is van de F-22 Raptor, de nieuwste en meest geavanceerde straaljager van de Amerikaanse luchtmacht.
Deze F-22 is ook de opvolger van de F-117 Nighthawk, die met zijn spectaculaire vorm als eerste. De F-117 kwam in 1988 in gebruik en werd vorig jaar uit dienst genomen.
Afgelopen woensdag 15 april is de website www.gay.eu volledig vernieuwd. Gay.eu is de grootste homosite van Nederland, met nieuwsberichten, vele tienduizenden profielen en een drukbezocht forum. De nieuwe vormgeving leidde echter tot een storm van protest en bijna alle gebruikers die reageren vinden het een grote achteruitgang….
Fantasieloos
Ikzelf schrok ook enorm van de nieuwe vormgeving: hoewel het er als geheel wel moderner uitziet, is het compleet fantasieloos opgebouwd uit standaard- elementen. Daardoor onderscheidt de site zich helemaal niet meer van talloze andere websites die, natuurlijk afgezien van het logo, vaak nagenoeg precies hetzelfde zijn opgebouwd.
We zien helaas steeds vaker dat websites meer en meer op elkaar gaan lijken. Een jammerlijke vervlakking die me ook in tegenspraak lijkt met het idee dat je je product positief van anderen moet onderscheiden…
Loze ruimtes
De standaardvormgeving is bovendien ook nog eens heel slecht uitgewerkt: letters en knoppen zijn te groot en er zit te veel ruimte in de blokken, die op hun beurt zonder veel samenhang in een grijs vlak zweven. Dat komt mede omdat de nieuwe site nu op "breedbeeldformaat" is en bij gebrek aan voldoende inhoud kennelijk alles maar is uitgerekt en opgeblazen. Dit staat in schril contrast tot de oude vormgeving, die even compact als kleurrijk was en een duidelijk eigen gezicht had:
Kwaliteit
De oude site was degelijk en leuk, de nieuwe vormgeving oogt grof en dom. Het nieuwe "design" mag dan wel een stuk moderner zijn, maar laten we niet vergeten dat wie altijd de laatste mode volgt, ook het snelst weer ouderwets is. Kwaliteit doorstaat de tand des tijds.
Het is misschien nog niet helemaal doorgedrongen, maar wat ouderwetser uitziende websites stralen ook degelijkheid en betrouwbaarheid uit. Het is ook niet helemaal voor niets dat het hoofdkantoor van de Gay Group in een oud grachtenpand aan de Amsterdamse Keizersgracht is gevestigd…
Functionaliteit
Helaas betreft de achteruitgang niet alleen de vormgeving, maar ook de functionaliteit van de site. Diverse handige mogelijkheden (favorietenlijst en on-/offline zetten) zijn nu alleen nog voor betalende Goldmembers beschikbaar en veel andere handige functies van de oude site zijn helemaal verdwenen.
Wat ik heel irritant vindt is dat alle foto’s nu via flash worden weergegeven, met als gevolg dat je eerst steeds allemaal draaiende bolletjes ziet in afwachting van tot de foto’s geladen zijn. Dat geldt niet alleen voor de zogeheten Spotlight, maar ook voor de profielfoto’s en de vriendenlijstjes, die er ook nog eens nagenoeg hetzelfde uitzien. Erg lelijk en onduidelijk allemaal.
Forum
Waar ik op zich wxc3xa9l blij om ben is dat het forum nog wel de oude sobere uitvoering heeft behouden, dus zonder al die toeters en bellen die de meeste moderne fora allemaal hebben. Maar desondanks hebben ze het toch gepresteerd om zelfs dit eenvoudige forum onoverzichtelijk te maken en nog verder te ontdoen van allerlei kleine handige functies (zoals het in rood aangeven van nog niet gelezen topics, in het forum kunnen zien of iemand online is en de mogelijkheid hebben direct een berichtje te sturen)….
Banaler
Dat past overigens geheel in een lijn waarbij serieuzere functies zijn vervangen door meer banale. Bijvoorbeeld het wegmoffelen van de berichtengeschiedenis (lastig voor de wat serieuzere gesprekken), het bolletje van de status dat in de messenger overheersender is van de online status (wat een soort schijnveiligheid moet bieden, vooral nodig als het gaat om seksgerichte dates natuurlijk) en de nieuwe shoutfunctie onderaan elk profiel (ook niet echt geschikt voor veel verdergaande teksten dan "hoi", "leuk" en "lekker").
Onderschatting
Al met al lijkt de hele nieuwe vormgeving van Gay.eu nu meergericht op jonge, domme, sekszoekende gebruikers, een soort Gaychatdus, maar dan met meer nadruk op profielen. Toch is dat geen terechte conclusie. Waarschijnlijk is het wel de bedoeling geweest om met de nieuwe site meer van dat soort mensen aan te spreken (en pageviews te genereren), maar ik denk dat ze hun gebruikers daarmee erg onderschatten. De boze reacties komen namelijk niet alleen van onderlegde ouderen, maar ook vaak genoeg van hippe jongeren…
Klantgericht
Uit dit soort gevallen blijkt dat de professionaliteit van Gay.eu slechts een dun laagje vernis is. Maar waar het vooral aan schort is klantgerichtheid, in de zin van het serieus nemen van de gebruikers. Zeker bij een grote communitysite als Gay.eu kan je nooit iedereen tevreden stellen. Maar juist daarom moet je extra zorgvuldig te werk gaan, liefst het bestaande stapje voor stapje verbeteren en grotere veranderingen duidelijk uitleggen en motiveren en vooral geen functies waar mensen aan gewend zijn weglaten – eigenlijk net zoals men in het openbare bestuur dient te handelen.
PS:
Hoe onzorgvuldig Gay.eu met zijn gebruikers omgaat was eind februari al gedemonstreerd nadat nieuwe regels en moderatoren voor het forum waren ingesteld. Die regels werden meteen dermate streng en tegelijk willekeurig toegepast, dat niet de echte lastpakken werden aangepakt, maar juist xc3xa9xc3xa9n voor xc3xa9xc3xa9n bijna de hele oude garde van het forum een ban kreeg. Als uitwijkmogelijkheid voor hen heb ik toen zelf maar Het Vrije Homow Forum opgezet.
Voor mijn website www.reguliers.net over de Reguliersdwarsstraat in Amsterdam ben ik ongeveer een jaar geleden begonnen met onderzoek naar de hoogtijdagen van deze beroemdste Nederlandse homo-uitgaansstraat.
Goede oude tijd
Bijna iedereen ouder dan 25 hoor je wel spreken over de "goede oude tijd" toen "alles leuker was", maar als je daar meer over wilde weten, dan was er helemaal niets over die tijd te vinden, noch op internet, noch in boeken en ook zo goed als nix in tijdschriften.
Nu was ik er al eerder achter gekomen dat homo- en horecageschiedenis in het algemeen al erg weinig aandacht krijgen, maar over de tijd waarmee de Amsterdamse gayscene wereldberoemd is geworden, zou je toch wel meer informatie verwachten…
Speurtocht
Hoe dan ook, het vullen van deze leemte zou voor mij niet alleen een mooie taak worden, het werd ook een spannende speurtocht waarbij ik allerlei heel onverwachte en verrassende dingen tegenkwam en interessante en behulpzame mensen ontmoette.
Omdat er nooit eerder over de glorietijd van de Reguliersdwarsstraat is geschreven, moest ik op basis van hun verhalen een heel nieuw beeld vormen. Omdat ikzelf die tijden in de Reguliers niet heb meegemaakt, heb ik daarvoor nog de meeste tijd nodig gehad…
Twee periodes
Uiteindelijk heb ik een indeling gemaakt in twee hoogtijperiodes: de eerste gloriejaren van 1980-1986, gedomineerd door cafxc3xa9 April in samenwerking met discotheek Flora Palace, gevolgd door de tweede gloriejaren van 1989-1996, gedomineerd door danscafxc3xa9 Havana in samenwerking met discotheken iT en RoXY.
Op http://www.reguliers.net heb ik nu het eerste deel van mijn onderzoek gepubliceerd, namelijk over de Gloriejaren ’80, over coffeeshop Downtown en over cafxc3xa9 April. Bovendien heb ik ook voor de eerste keer geschreven over de mensen achter deze successen, de inmiddels bijna volledig vergeten Frans Monsma en Guus Silverentand.
Downtown en April
De eerste glorietijd van de Reguliersdwarsstraat begon toen deze twee compagnons eind 1979 de kleine lunchroom Coffeeshop Downtown overnamen (het begon dus al eerder dan de opening van de April!). Zij organiseerden vandaaruit spectaculaire feesten, vaak in samenwerking met discotheek Flora Palace. Deze disco zat in hetzelfde pand als waar later de iT zou komen.
In 1981 openden Frans Monsma en Guus Silverentand bovendien gaycafxc3xa9 April, dat wereldberoemd werd vanwege het hypermoderne interieur en de extravagante decoraties. Voor Pasen 1982 werd bijvoorbeeld onder de naam April Love de zaak volledig versierd met 25.000 echte narcissen:
Gezamelijke straatfeesten
Ook werden vanaf 1981 eerstmaals grote straatfeesten georganiseerd, zoals het Welcome Back-feest en later de Fool Moon en Midsummernight Parties. Kenmerkend voor deze feesten was de grote diversiteit van de bezoekers. Datzelfde gold voor de hippe zaken zoals Downtown en April aan de homokant en Oblomow en Richter aan de heterokant. De Reguliersdwarsstraat werd zo de eerste plek in Europa waar homo’s en hetero’s openlijk samenkwamen en feestvierden.
Integratie
Daarmee komen we bij iets wat ik het minst verwachtte en wat me het meest verrastte: de feesten, zowel in de April als de grote straatfeesten bleken helemaal geen expliciet roze karakter of politieke (homo)boodschap te hebben. Het ging puur om het vermaak en het plezier, niet om homo’s op demonstratieve wijze op de kaart te zetten (zoals oorspronkelijk de bedoeling was van de Roze Zaterdagen).
Maar juist om die reden gingen homo’s en hetero’s probleemloos samen, waardoor de Reguliersdwarsstraat op een niet-controversixc3xable manier heeft bijgedragen aan de homo-emancipatie. De integratie van toen staat in schril contrast tot de polarisatie die we tegenwoordig meemaken…
Betrokkenheid
Het succes van de Reguliersdwarsstraat was tenslotte te danken aan een sterke persoonlijke betrokkenheid, zowel van de klanten als van de horeca-ondernemers. Bij de mensen die ik heb gesproken was dat in alle opzichten merkbaar, klantvriendelijkheid leek in die tijd even vanzelfsprekend als dat het nu afwezig lijkt…
Initiatieven
Het bleef echter niet alleen bij klantvriendelijkheid, want de betrokkenheid kwam bovendien tot uiting in sociale initiatieven die vanuit de Reguliersdwarsstraat ontstonden. Zo richtte Guus Silverentand in 1986 het Gay & Lesbian Switchboard op en nam Frans Monsma het initiatief voor het Aids Fonds en organiseerde hij het eerste aidsbenefietfeest van ons land.
Exit
Aids zou in meerdere opzichten het begin van het einde van de eerste glorietijd zijn. Tragischerwijze werd ook Guus Silverentand ermee besmet, waardoor cafxc3xa9 April verkocht moest worden – aan Sjoerd Kooistra. Guus bleef nog kort aan het werk en kon begin 1988 nog discotheek (April’s) Exit openen, het laatste project dat hij en Frans Monsma nog samen bedacht hadden. Eind dat jaar overleed Guus.
Terugkeer
Frans vertrok korte tijd naar het buitenland, maar al in 1989 kwam hij terug met de Havana – en daarmee begon de tweede glorietijd van de Reguliersdwarsstraat, waarover ik de volgende keer op www.reguliers.net zal schrijven.
Trots
Al met al was de Reguliersdwarsstraat in de jaren ’80 iets waar Amsterdam en de homogemeenschap zonder meer trots op kunnen zijn – dat de April nog steeds wereldberoemd is zegt wat dat betreft genoeg. Helaas even veelzeggend is het feit dat er tot nu toe zo bar weinig aandacht en erkenning voor die tijd en de betrokken mensen is geweest…
Update:
Waar de lancering van de Engelse versie van Reguliers.net direct en zelfs wereldwijd in de (homo)media verscheen, is over bovenstaande primeur tot nog toe alleen een bericht verschenen op www.kamkrant.nl. Zelf heb ik het bericht inmiddels nog geplaatst op www.echo.nl en www.buurtlink.nl. Tenslotte is het bericht wat later nog geplaatst op gay.blog.nl.
Homow Universalizzz 