Eenzaamheid

Vandaag is het Valentijnsdag, voor menigeen een gelegenheid bij uitstek om, al dan niet openlijk, de geliefde eens extra aandacht te geven. De commercie speelt hier al enige jaren behoorlijk op in, zodat ook deze dag bijna niemand meer kan ontgaan.

Net als bij Kerstmis is dat echter voor mensen die geen partner of geliefde hebben extra wrang, al die aandacht voor Valentijnsdag doet hen dan nog sterker de pijn van hun eenzaamheid voelen…

Taboe
Eenzaamheid is een probleem dat nog steeds een behoorlijk groot taboe is. Weliswaar zijn de afgelopen decennia vele lichamelijke handicaps en psychische aandoeningen zichtbaar en bespreekbaar gemaakt en daarmee vaak grotendeels uit de taboesfeer gehaald, voor eenzaamheid is dat nog niet gelukt.

Oorzaken
Daar komt bij dat eenzaamheid tegenwoordig steeds vaker voorkomt. Als oorzaken worden aangegeven de toenemende individualisering van de samenleving en het verdwijnen van sociale samenhang, die vroeger door kerken, verenigingen en buurtgemeenschappen geboden werd.

Ouderen?
Doorgaans wordt gedacht dat vooral ouderen, al of niet zelfstandig wonend, last hebben van eenzaamheid. Zij waren immers de oude gemeenschappen en familieverbanden gewend en zouden moeite hebben om in de snel veranderende moderne samenleving mee te komen.

Jongeren
Uit een enkele dagen geleden gepubliceerd onderzoek komt echter vrij verrassend naar voren dat vooral jongeren tot 34 jaar het vaakst eenzaam zijn. Verder blijkt dat ongeveer 1/3 van de Nederlanders zich "weleens eenzaam" voelt, jongeren daarbij meer dan ouderen en vrouwen meer dan mannen. Tien procent van de volwassen bevolking is "sterk eenzaam" – een behoorlijk groot aantal mensen dus…

Risicogroepen
Als specifieke risicogroepen gelden volgens het onderzoek mensen met een fysieke beperking, verslaafden, ex-gedetineerden, weduwes van middelbare leeftijd en allochtone ouderen. Oudere homo’s kunnen daar ook nog aan toegevoegd worden, want ook zij missen vaker dan gemiddeld familiaire of andere sociale verbanden.

Erbij
Om iets tegen eenzaamheid te doen is eerder deze week ook de Coalitie Erbij opgericht. Dat is een samenwerkingsverband van twintigmaatschappelijke organisaties, waaronder Stichting de Zonnebloem, het RodeKruis, Het Leger des Heils, Humanitas en het Nationaal FondsOuderenhulp. Vanaf de zomer wil deze Coalitie een grote campagne tegen eenzaamheid beginnen.

Moeilijk
Als extra probleem wordt echter gesignaleerd dat het moeilijk is om de doelgroep in beeld te krijgen. Vanwege het taboe praten mensen er niet gauw over wanneer ze eenzaam zijn. Volgens het persbericht van Coalitie Erbij zou dat komen omdat eenzame mensen niet zielig gevonden willen worden.

Last
Ik vrees dat er nog grotere moeilijkheden zijn om over eenzaamheid te praten. Allereerst al het feit dat het voor een eenzaam persoon per definitie al moeilijk is om xc3xbcberhaupt iemand te vinden om mee te praten. Vervolgens komt dan de angst zielig gevonden te worden, maar wat misschien wel minstens zo’n grote drempel is, is dat door te zeggen dat je eenzaam bent, je een last op de ander legt: die ander kan zich gauw aangesproken of zelfs verplicht voelen om de eenzame ander gezelschap te houden. De ene mens doet dit overigens makkelijker dan de ander.

Beschuldigend
Bovendien kan het zeggen dat je eenzaam bent ook overkomen als een soort beschuldiging: van waarom de ander niet eerder/vaker/meer aandacht voor je had/heeft. Wanneer zulke dingen binnen een relatie worden gezegd of gesuggereerd, kan dat die relatie behoorlijk onder druk zetten.
Dus voor iemand die eenzaam is en in een zeldzame gelegenheid is om xc3xbcberhaupt met iemand te praten, is over de eigen eenzaamheid beginnen al helemaal een groot risico. Eenzaamheid stoot af.

Cirkel
Op deze manier zitten eenzame mensen in een vicieuze cirkel die ze zelf vaak maar heel moeilijk kunnen doorbreken. Het komt aan op andere mensen met een fijngevoelig oog voor deze verborgen eenzaamheid. Zij zullen de cirkel van buitenaf moeten doorbreken, maar op zo’n manier dat de eenzame persoon zich daardoor niet zielig of meelijwekkend voelt. Het moge duidelijk zijn dat dit een moeilijke, maar tegelijk ook heel dankbare opgave is.

Kaartje
Toch kan met ook kleine praktische dingen al wat gedaan worden, zoals bijvoorbeeld de vroeger bekende slogan van PTT Post zegt: Een kaartje: kleine moeite, groot plezier. Nu is een valentijnskaart naar een eenzaam iemand sturen niet heel zo gepast, maar zeker met Kerst of zomaar tussen een kaartje doet altijd goed!

Postbank weg

Afgelopen dinsdag 10 februari is de Postbank definitief opgegaan in de ING Bank. Deze overgang verliep heel geleidelijk, maar het resultaat is toch dat nu dit van oudsher zo vertrouwde Nederlandse merk is verdwenen.

Sterk merk
Reden voor het verdwijnen van de Postbank zijn (uiteraard) vooral van financixc3xable aard: de hele operatie kost weliswaar maar liefst 900 miljoeneuro(!), maar moet een besparing van zo’n 1 miljard euro opleveren.Voor de meeste Nederlanders had het niet gehoeven, want Postbank was 1van de meest bekende en vertrouwde Nederlandse merken, vergelijkbaarmet Hema en Blokker. Bijna iedereen kent nog wel een slogan als "Giroblauw past bij jou".

Postbank
De Postbank ontstond in 1986 door de fusie van de Rijkspostspaarbank en de PostCheque- en Girodienst (PC&GD), die al in de jaren ’70 samenwerkten onder de naam Postgiro. Samen met de NMB en Nationale Nederlanden fuseerde de Postbank in 1990 tot de Internationale Nederlanden Groep (ING), waarbinnen de Postbank tot nu toe een zelfstandig onderdeel bleef.

Gemeentegiro
Minder bekend is dat ook de Gemeente Giro Amsterdam in de Postbank is opgegaan. De grote steden hadden vroeger namelijk vaak elk hun eigen spaarbank en giro-instelling. Amsterdam had bijv. de Spaarbank voor de Stad Amsterdam (met hoofdkantoor tussen Singel en Reguliersdwarsstraat), die via de VSB in de Fortis Bank is opgegaan. Qua dienstverlening en automatisering liepen deze stedelijke bank- en giro-instellingen vaak voor op de grote landelijke banken.

Private en staatsbanken
Bij de fusie van 1986 werd de Postbank meteen geprivatiseerd, want de voorgangers Rijkspostspaarbank en de PostCheque- en GiroDienst (PC&GD) waren van de staat. Tot die tijd kenden we namelijk naast private banken (zoals ABN, AMRO, Rabobank) dus ook een bank van de overheid: de Rijkspostspaarbank. Deze was in 1881 opgericht om ook de kleine man te kunnen laten sparen.

Banken en Giro
De Postcheque- en Girodienst was ook van de staat, maar was geen gewone bank. Tegenwoordig is het verschil nauwelijks meer merkbaar, maar nog in de jaren ’80 was er een groot verschil tussen gewone banken en de giro. Gewone banken waren vooral gericht op sparen en zakelijke transacties. De giro was vooral bedoeld voor alledaagse geldoverschrijvingen en werkte dan ook een heel stuk sneller dan de (spaar)banken. Onder ING zal nu tesamen met Postbank ook de term giro verdwijnen…

White House changes

Barack Obama is nu ruim tweexc3xabneenhalve week de nieuwe president van de Verenigde Staten. De grote Change die hij heeft beloofd laat natuurlijk nog wel even op zich wachten, maar enkele kleinere veranderingen op het gebied van telecommunicatie en beveiliging zijn al wel zichtbaar.

Limousine
Wat iedereen bij inauguratie van Obama wel heeft gezien is de nieuwe presidentixc3xable limousine: een speciaal gebouwde Cadillac DeVille op het chassis van een GMC truck. Deze wagen is dermate zwaar gepantserd, dat het een soort tank met ramen is geworden en er daardoor meer uitziet als een militair voertuig, dan als een gewone auto. Eigenlijk had dat meer gepast bij iemand als Bush, dan bij Obama…

De presidentixc3xable limousine en volgwagens
bij de inhuldiging van Obama

Telefoons
Deze stoere tendens is ook te zien bij de nieuwe telefoontoestellen in het Witte Huis. Deze zijn weliswaar al onder Bush gexc3xafnstalleerd, maar Obama zal het er nu voorlopig mee moeten doen. Zo staat nu op het bureau van de president een groot grijs, nogal militair aandoend IST-2 toestel, dat in de plaats is gekomen van het standaard zwarte Lucenttoestel van midden jaren ’90 en de witte Electrospace MLP-1A die al sinds eind jaren ’80 (!) in gebruik was:

Bush en zijn oude telefoons

Obama en het nieuwe toestel

Blackberry
Dat laatstgenoemde telefoons al zo oud waren, geeft aan dat de presidentixc3xable telecommunicatie aardig achter loopt bij de commercixc3xable. Obama is bijvoorbeeld een fervent gebruiker van de populaire BlackBerry, die hij met name veel gebruikt om te e-mailen. De Secret Service had hem aanvankelijk echter verboden om daar nog gebruik van te maken, aangezien dat veel te gemakkelijk afgeluisterd en onderschept kan worden. Om die reden zijn ook gewone mobiele telefoons verboden.

E-mail
Zijn voorganger president Bush maakte vroeger ook veel gebruik van e-mail, maar is daar na zijn ambtsaanvaarding mee gestopt. Obama wil er echter niet mee ophouden en de Secret Service schijnt nu overstag te zijn gegaan, hoewel er ook sprake van was dat hij dan nu een soortgelijk, maar zwaarbeveiligd apparaat zou krijgen: de Sectxc3xa9ra Edge van General Dynamics ($ 3350,- per stuk).
Probleem daarbij is dan wel dat iedereen met wie hij communiceert vergelijkbare apparatuur moet hebben. Hetzelfde geldt voor e-mail via het zwaarbeveiligde computernetwerk van overheid en strijdkrachten.

Postcode
Grappig is dat de president met de ouderwetse briefpost nog steeds makkelijker te bereiken is, dan met electronische communicatiemiddelen. De president heeft namelijk een unieke eigen postcode (ZIP code), die hij aan een selecte groep mensen kan doorgeven. Brieven met die postcode komen dan gegarandeerd op zijn bureau terecht. Elke nieuwe president krijgt een nieuwe postcode en de postcode wordt ook meteen veranderd zodra hij uitlekt.

Map met een briefje van Bush voor Obama
op het bureau in de Oval Office

Oval Office
Binnenkort zal ook de inrichting van de Oval Office veranderen, want het is traditie dat elke nieuwe president deze ceremonixc3xable werkkamer in het Witte Huis naar eigen smaak aankleedt. Zoals op bovenstaande foto van de telefonerende Obama te zien is, is de Oval Office nu nog tamelijk kaal.
Op die foto is ook te zien dat Obama zonder colbertjasje in de Oval Office zit, iets wat Bush nooit gedaan heeft, die was altijd bewust keurig in het pak.

Links
– Zie ook: The Blue Goose (and other Presidential Perks)
– En: Inside Obama’s Oval Office

PS:
Volgens dit artikel schijnt Obama zijn Blackberry te mogen blijven gebruiken en hoeft hij dus niet over te stappen op de Sectera Edge.