Keizer Karel V

Vandaag is het precies 450 jaar geleden dat Keizer Karel V stierf. Op deze 21e september van het jaar 1558 blies hij zijn laatste adem uit bij het kleine klooster van San Yuste diep in Spanje.

Beroemd
Voor wie misschien nog nooit van hem gehoord heeft: Keizer Karel V was één van de grootste figuren uit de Nederlandse en Europese geschiedenis. Hij is in de volksmond als “Keizer Karel” en spreekwoordelijk bekend geworden als de keizer van “het rijk waar de zon nooit ondergaat”.
(Keizer Karel V moet niet verward worden met zijn even beroemde, maar zeer verre voorganger keizer Karel de Grote, die leefde van 742 – 814).

Nederlanden
Karel V werd in het jaar 1500 in de Vlaamse stad Gent geboren als zoon van de bourgondische hertog Filips de Schone en Johanna van Castilië. Zijn vader stierf echter al in 1506, waarna Karel in 1515 meerderjarig werd verklaard en daarmee de landsheer werd van de zogeheten Bourgondische Nederlanden. Deze bestonden uit een groot deel van het huidige Nederland, België en Luxemburg.

Spanje
Toen in 1516 zijn grootvader van moederzijde stierf, werd hij bovendien ook nog koning van Spanje, dat in die tijd bestond uit Castilië, Aragon, het zuidelijk deel van Italië en enorme koloniën in (Zuid-)Amerika. Voornamelijk door al het zilver dat in deze koloniën gevonden werd, was Spanje in de 16e eeuw één van de rijkste en machtigste landen van Europa.

Keizerschap
Alsof dit nog niet genoeg was, werd Karel in 1519, hij was toen dus nog pas 19 jaar oud, ook nog eens gekozen tot Rooms koning, waarmee hij koning van Duitsland werd en toekomstig Keizer van het Heilige Roomse Rijk.
Dit rijk omvatte bijna geheel midden-Europa: de Nederlanden, Zwitserland en Oostenrijk behoorden er bijvoorbeeld ook toe. Het was echter wel zo dat de macht van de Keizer in Duitsland erg zwak was, maar daar stond een groot internationaal gezag tegenover.


Kaart met alle rijken van Keizer Karel V (1548)
(exclusief de Amerikaanse koloniën)

Macht & gezag
Als we het vergelijken met de situatie van tegenwoordig, dan kan je zeggen dat Karel V als koning van Spanje net zoveel macht had als de president van de VS, en dat hij als Rooms-Duits Keizer net zoveel gezag had als de secretaris-generaal van de VN.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit talloze grote en kleine conflicten tot gevolg had. Karel V heeft dan ook bijna zijn hele leven gereisd om overal waar dat in zijn rijken nodig was ter plekke de zaken te kunnen regelen.

Troonsafstand
Het besturen van het enorme wereldrijk, het voeren van vele oorlogen, het bijna permanent rondreizen en zijn toch al niet heel sterke lichamelijke gestel, maakten dat Karel V op 55-jarige leeftijd compleet gesloopt was. Hij besloot toen troonsafstand te doen – een in die tijd ongehoorde daad, want vorsten werden bijna per definitie geacht tot hun dood op de troon te blijven.
Na zijn troonsafstand vertrok hij naar Spanje, waar hij tegen het kleine klooster van San Yuste in Extremadura een riante en zeer idyllisch gelegen villa had laten bouwen. Daar bracht hij met gebed en de nodige verstrooiing (een klokkenmaker had bewegende metalen dieren voor hem gemaakt) zijn laatste jaren door:


De villa van Karel V naast het klooster van San Yuste

Overlijden
In deze villa stierf keizer Karel V tenslotte op 21 september 1558, slechts 58 jaar oud. Hij werd begraven in de naastgelegen kloosterkerk. Een aantal jaren later werd zijn lichaam tenslotte door zijn zoon Filips II overgebracht naar de nieuwe familiegrafkelder onder het enorme klooster El Escorial nabij Madrid. Daar rusten hij en zijn nakomelingen tot op de dag van vandaag.

Herdenkingen
De 450e sterfdag van Karel V wordt in elk geval in Yuste met tal van activiteiten herdacht. In Nederland is er bij mijn weten alleen een lezingenmiddag over hem geweest aan de Geert Grote Universiteit in Deventer.
Veel grotere evenementen waren er in het jaar 2000, toen de 500e geboortedag van Karel V werd herdacht. Ikzelf heb daar nog een kleine bijdrage aan geleverd, doordat ik al in 1998 bij diverse instanties aandacht hiervoor heb gevraagd. Waarschijnlijk mede door mijn goede onderbouwing heeft de toenmalige PTT Post toen in elk geval een fraai postzegelvelletje voor deze gelegenheid uitgebracht:


Postzegelvelletje over Karel V uit 2000

Fascinerend
Mijn initiatief kwam voort uit het feit dat ik me in die tijd tamelijk intensief met Karel V en zijn tijd heb beziggehouden. Niet alleen was de eerste helft van de 16e eeuw een periode waarin grote veranderingen plaatsvonden (met name de kerkelijke Reformatie), ook de manier waarop hij zijn wereldrijk wist te besturen, fascineerde mij zeer.
Over Karel V en zijn tijd vallen dus nog heel veel meer interessante dingen te zeggen, maar dat zou voor nu te ver voeren. Mogelijk schrijf ik er later nog eens meer over!

Links
– Wikipedia-artikel: Karel V
Karel V in de Canon van Nederland
– De Yuste Stichting: www.fundacionyuste.es
– Een reisreportage: De laatste reis van de keizer
– Tentoonstelling uit 2000 in Bonn: Emperor Charles V
– Radio-uitzending t.g.v. het Keizer Karel V herdenkingsjaar 2000
– Online-catalogus van de Politische Korrespondenz Kaiser Karls V.
– Grand Hotel Karel V in Utrecht: www.karelv.nl
– Restaurant Karel V in Goes: www.karelvijf.nl

Nieuw notebook en het nieuwe Photoshop

Jullie als lezers zullen het niet merken, maar de schrijver dezes schrijft inmiddels vanaf een nieuw notebook. Mijn oude, 5 jaar oude Sony Vaio was met zijn 20 Gb harddisk zo goed als vol en dito traag geworden. Tijd voor een nieuwe computer dus…

Uiterlijk
Aangezien de capaciteiten van de interne hardware in de tussentijd ongeveer met een factor 10 zijn toegenomen, hoefde ik bij het uitzoeken van een nieuw notebook alleen nog maar te kijken naar het uiterlijk – voor mij sowieso een doorslaggevende factor.
De meeste laptops vond ik maar lelijk en zodoende viel de keus op de Compaq Presario V6850 met 250 Gb harddisk, 3 Gb RAM-geheugen en vooral een strakke en stijlvolle vormgeving:

Tegenvallers
Na dit goede begin volgden helaas al snel enkele tegenvallers. Om te beginnen schrok ik toen ik hem voor het eerst thuis aanzette en internet bekeek: ik had er helemaal niet bij stilgestaan dat elk beeldscherm anders is!
Vergeleken bij mijn oude Sony is het huidige beeldscherm een stuk feller en de kleur blauwer, maar dat heb ik inmiddels al wel een beetje kunnen aanpassen en het went langzaamaan ook wel, merk ik.
Bovendien heb ik heel snel de inmiddels standaard ingestelde ClearType weergave voor de letters in de browsers uitgeschakeld. Dat heet een verbetering te zijn, maar oogt mijns inziens op een computerbeeldscherm juist heel erg geforceerd en lelijk.

Vista
Had ik op mijn oude computer nog Windows XP, de nieuwe draait onder Windows Vista. Velen schijnen Vista maar nix te vinden, maar ik heb er tot nu toe geen problemen mee. Het ziet er in elk geval heel mooi uit, met de doorzichtige vensterkaders en alle andere stylistische nieuwigheden, die net zo ogen als moderne flash-websites.

Photoshop
Heel wat minder leuk is dat bij moderne computers weinig of geen andere software mee wordt meegeleverd. Bij mijn vorige computer zat PhotoShop Elements (PSE) 1.0 er nog gratis bij en daar ben ik zo aan verslaafd geraakt, dat ik dit programma er nu los bijgekocht heb.
Inmiddels is PSE bij versie 6.0 en ik dacht dat het er navenant beter op was geworden…. maar dat bleek dus heel vies tegen te vallen… Om te beginnen is de hele interface werkelijk afschuwelijk geworden: donkergrijs, piepkleine lettertjes en een heel stuk onoverzichtelijker.
Bovendien zijn diverse van de meestgebruikte functies, die vroeger met 1 muisklik toepasbaar waren, nu allemaal een stuk moeilijker toegankelijk en, wat het bijna onwerkbaar maakt, de cursor reageert ook nog eens vertraagd….

Idee hierachter is schijnbaar dat het hele programma nu meer is toegesneden op specifiek fotobewerking, waartoe ook allerlei albumfuncties zijn toegevoegd – volstrekt overbodig, aangezien daar meer dan genoeg andere programma’s en websites voor zijn.
De verslechtering blijkt tenslotte ook in 1 oogopslag uit het logo: in plaats van de verfijnde grafische compositie van versie 1.0 is nu bij versie 6.0 een nietszeggend onnozel fotocameraatje gekomen:

                              

Kortom: het nieuwe PhotoShop is een enorme achteruitgang en eigenlijk wil ik nu gewoon mijn geliefde PhotoShop 1.0 terug!

100 jaar station Haarlem

Vorige week zaterdag ben ik naar de viering van het 100-jarig bestaan van station Haarlem geweest. Dit treinstation is dus niet alleen best oud, maar vooral ook heel mooi: het is nog het enige station in Nederland dat gebouwd is in de stijl van de Jugendstil of Art Nouveau:


Hoofdingang van Station Haarlem

Stoomtrein
Ter gelegenheid van dit jubileum waren er allerlei dingen te zien en te bezichtigen, maar het meest spectaculair waren toch wel de oude treinen, met name de grote stoomlocomotieven! De Stoom Stichting Nederland had een trein verzorgd bestaande uit zes oude rijtuigen met voor en achter een grote stoomlocomotief. Hiermee kon een ritje heen en weer naar Zandvoort worden gemaakt:


Stoomlocomotief op station Haarlem

Nostalgisch
Die kans liet ik me niet ontgaan en zodoende ben ik, in de overigens nog vrij nieuwe restauratiewagon, meegereden naar Zandvoort, een ritje van ca. 15 minuten heen en 15 minuten terug. Omdat de ramen van de wagons open waren kon je mooi het "zoefzoef" geluid van de stoomlocomotief horen en de geur van de kolenverbranding ruiken. De sfeer van vroeger dagen werd bovendien nog versterkt door het feit dat de spoorlijn naar Zandvoort dwars door de duinen loopt en je dus alleen maar mooie natuur ziet.

Electrisch
Naast de stoomtrein reed ook een oudere electrische trein naar Zandvoort heen en weer: deze bestond uit enkele oude rijtuigen en werd aan de ene kant getrokken door een enorme electrische locomotief van de 1200-serie uit de jaren ’50 en aan de andere kant door het eerste electrische materieel van de NS: een stuurstandrijtuig uit 1924, bijgenaamd de Blokkendoos:


Electrisch stuurstandrijtuig uit 1924

Eten & drinken
Na afloop van deze dag heb ik wat gegeten bij mijn favoriete eetcafxc3xa9 in het centrum van Haarlem. Daarna ben ik tenslotte nog wat gaan drinken bij een eetcafxc3xa9 nieuwe stijl, oftewel een foodcafxc3xa9 onder de naam Loca, achter de Grote Kerk, aansluitend bij de nieuwe culinaire Gouden Bocht van Haarlem.
Hoewel Loca hier al 14 maanden zit, was ik er nog nooit geweest. Het interieur bleek heel apart en mooi: heel strak, hoog  en ruim, maar door de overheersende rode kleur toch ook heel warm.

Blikvangers
Absolute blikvanger is een vanuit de kelder oprijzende glazen toren (vergelijkbaar met een liftschacht) met daarin opgestapeld de biertanks. Vanuit die tanks lopen dan grote metalen buizen dwars door de ruimte naar de bar.
Ook voor de rest is deze zaak met veel mooie details uitgevoerd, hetgeen niet geheel verwonderlijk is, aangezien het onderdeel bleek van een nieuwe formule die door bierbrouwer Amstel in de markt wordt gezet. Er zijn nu al drie vestigingen in Nederland en er komen er steeds meer bij.