Afgelopen zondag 6 januari ben ik weer naar Amsterdam geweest, onder andere ’s avonds naar de Soho en vervolgens naar de zogeheten Demolition Party waarmee afscheid werd genomen van het oude café April in de Reguliersdwarsstraat.
Deze zaak zal de komende 7 maanden compleet gerenoveerd, verbouwd en heringericht gaan worden, maar voor dit afscheid was de gevel voorlopig nog eenmaal fraai versierd met mooie gekleurde ballonnen:

Zoals elke zondag was ook nu het dubbele happy hour van 18.00-20.00 uur het absolute hoogtepunt van de avond, maar deze keer was het zo vreselijk druk, dat ik er pas heen ben gegaan toen het weer iets rustiger was.
Desondanks was het ook later op de avond nog flink vol, lawaaierig, warm, in meerdere opzichten vochtig en een enorme rotzooi… maar juist dat was zo kenmerkend voor het oude April…
Geheel in die ‘stijl’ was de zaak ook ‘versierd’ met allerlei graffiti en waren er ‘scheuren’ en ‘barsten’ geschilderd. Maar behalve dat men op een gegeven moment wat kleine dingen los probeerde te trekken, is het van een echte demolition niet gekomen…

Café April
De April is één van de beroemdste homocafe’s van Amsterdam, mede omdat veel mensen denken dat het ook de oudste homozaak is. Dat laatste is zeker niet zo, maar wel was de April het eerste publiekelijk toegankelijke en openlijke gaycafé met avondopenstelling.
Tot dan toe hadden zulke homozaken gordijnen voor de ramen en moest je eerst aanbellen vooraleer een portier je toeliet. Dit om ongewenste bezoekers te weren en tevens openbare aanstoot te vermijden.
April werd in 1981 geopend door Frans Monsma en Guus Silverentand en werd door de trendy inrichting al gauw een populaire plek voor hippe homo’s. Dit succes was de reden dat de zaak in 1985 werd overgenomen door de Groningse horeca-ondernemer Sjoerd Kooistra, die momenteel de eigenaar is van alle grote homozaken in de Reguliersdwarsstraat.
Vanuit de April werd in 1988 discotheek April’s Exit geopend: de huidige Club Exit, schuintegenover in de straat. Maar ook in April zelf werden in die tijd de nodige evenementen georganiseerd en met name werd de zaak bekend vanwege de soms reusachtige versieringen die daarvoor werden gemaakt:

Na verbouwingen in 1993 en 1996 kreeg de April achterin de fameuze draaiende bar en werd daarmee tevens het toendertijd grootste homocafé van Europa!
Nadien verloor de zaak echter vrij snel zijn koppositie in de Amsterdamse homohoreca: eerst kwam er geduchte concurrentie van het populaire Havana, in 1999 werd de Soho geopend en in 2002 de tot op heden meest trendy homozaak van de stad: bar ARC.
Zo liep de April vrijwel letterlijk langzaam leeg en werd het interieur hooguit nog met lapmiddelen enigszins toonbaar gehouden… de komende total make over was dan ook onvermijdelijk…
De laatste jaren was de zaak dan ook verre van aantrekkelijk, maar mede door de achtergrond ervan, heb ik toch van de April leren houden en ik ben blij dat ik er nog meermalen een kopje koffie heb kunnen drinken.
Links
– Homepage: www.cafeapril.eu
– Reguliersdwarsstraat: www.reguliers.net
Lollig geschreven het laatste stukje. 😉
Ik vind dat wel een ernstige ontwikkeling: geen geslachtsdeel, dat dient toch ter voortplanting en zonder nieuwe burgers (en leeuwen) is er geen toekomst.
Ik vind hem strak, duidelijk en bruikbaar. Ze hadden bij Dumbar blijkbaar iets goed te maken na dat prutswerk met KPN.
Verder is het toch één van de toonaangevende bureau’s in Nederland. Misschien was de KPN huisstijl wel het gevolg van eisen van KPN zelf. Ik weet uit ervaring hoe onnavolgbaar klanten soms kunnen zijn met hun eisen 😉
De leeuwenpiemels zijn terecht weggelaten. Ook zonder piemels is duidelijk dat het mannetjesleeuwen zijn. Belangrijker vind ik echter dat de fallus als symbool voor kracht en moed inmiddels heeft afgedaan.
Voor méér dan evolutionaire competitie staat (ha ha) de fallus feitelijk niet. En het is alle weldenkende mensen inmiddels wel duidelijk (vooralsnog vaak helaas meer in hoofd en hart dan ter hoogte van het kruis) dat serieuze competitie, dwz het streven naar meer dan, beter dan, sneller dan, etc. zeer pijnlijk en schadelijk is gebleken voor de mens en zijn planeet.
Hulde voor de androgyne leeuw! Hulde voor verfijnde menselijkheid!
Er is nog genoeg ruimte gelaten bij tussen de pootjes van die leeuwtjes om s’nachts stiekem met blauwe of witte verf alle leeuwtjes van een pielenmuis te voorzien.
Ik ben heel benieuwd naar het resultaat. Ik hoop dat men een goede stijl kan kiezen. Zeven maanden is overigens lang!
Ik ben ook heel benieuwd! Dat het zo lang duurt, komt mede omdat de fundering slecht is en dus ook aangepakt moet worden…
Ik was er afgelopen vrijdagavond even, ik liep erlangs met een paar vrienden om een leuke plek te zoeken om even wat te drinken voor de film. Goh dat het nu verbouwd gaat worden, ben erg benieuwd, in zo’n lange periode kunnen ze ook makkelijk een nieuw pand neerzetten en deze slopen.
Ben benieuwd. Het is wel even geleden dat ik daar voor het laatst was, maar denk dat een verbouwing geen overbodige luxe is. Hoop alleen wel dat het niet een te modern geheel gaat worden…
Ik was erbij!
(Wel 5 hele minuten, en toen gillend naar een rustige Soho gerend)