Afgelopen avond was er op Nederland 1 weer een aflevering van de tv-show Mooi! Weer de Leeuw. Dat is een heel populaire, maar vooral heel erg leuke show, waarin presentator Paul de Leeuw op soms humoristische, soms ontroerende wijze wensen van mensen uit het publiek in vervulling doet gaan.
Paul de Leeuw wordt in de show geassisteerd door de inmiddels zelf ook zeer populair geworden Adje, die heel goed de rol van de zielige onnozelaar speelt.
De muzikale begeleiding staat onder leiding van pianist Cor Bakker, maar op het eind zingt Paul de Leeuw ook zelf een lied uit eigen repertoire.
Als subtiele uitdrukking van zijn homo-zijn doorspekt Paul de Leeuw de show regelmatig met wat homo-erotische knipoogjes en grapjes – volgens mij nog steeds een goede manier om mensen met homo’s vertrouwd te maken…
Een andere duidelijke knipoog ging uit van het in regenboogkleuren uitgevoerde strokengordijn. Met ingang van het huidige seizoen werd dat echter (door een kennelijk weinig onderlegde decorontwerper) vervangen door wit met een grote rode stip – net als de Japanse vlag, zodat ze zich na protest door een oorlogsslachtoffer er een soort zon van hebben gemaakt…
Wel weer grappig was dat Paul de Leeuw in de afgelopen twee afleveringen stiekem even duidelijk reclame maakte voor zijn ‘stamkroeg’ Montmartre in de Halvemaansteeg in Amsterdam
Homow Universalizzz 
“Het Nederlandse Instituut te Parijs bezit een collectie etsen van Rembrandt, naar het heet de belangrijkste ter wereld, en indertijd verzameld door F. Lugt.
Lugt toonde zijn kunstschatten om de drommel niet aan de eerste de beste en je moest wel van zeer goeden huize zijn om de hoge eer te genieten de verzameling te bekijken.
In 1953 ontving de Groningse hoogleraar Zernike de Nobelprijs voor Natuurkunde. Toen Zernike Parijs eens bezocht, haastte Lugt zich de geleerde persoonlijkheid rond te leiden langs de meesterwerken van Rembrandt.
Nadat hij alles had bekeken, sprak de Nobelprijswinnaar: “’t Is toch aardig als een mens een hobby heeft. Ik heb iemand gekend die verzamelde wekkers.”
Willem Frederik Hermans, “Dinky Toys” (1988)
Goh al die knopjes is een beetje too much voor mij. Als je mijn telefoon ziet ga je lachen: het is een rode met rode veertjes bekleedt.
ik denk dat ik zo’n telefoon ook weleens op eBay gezien heb 😀 ik ga dan liever voor de knopjes 😛
Inderdaad, telefoons zijn vaak geknutseld. En dat geld ook nog voor telefoons van nu vind ik. Hoe logisch is bijvoorbeeld sms-en? En om 4x de 9 te drukken voor een z. We zijn er handig in geworden omdat we ons er in getraind hebben, maar het is alles behalve logisch…
Wat ik mij nu afvraag, he: gaat u de leuke telefoontjes voortaan met het witte en de vervelende gesprekken met het zwarte toestel plegen? Dat u dan bijvoorbeeld aan de witte telefoon zit en het gesprek neemt een wrevelige wending. En dat u dan zegt: “Hebt u een moment? Ik pak u even op de andere lijn.”
Ik ben fan van Paultje ….. mis geen aflevering, deze staat nog op de computer ….. moet ik nog kijken woensdag
Wij vinden hem een heerlijk mannetje!
Als wij kunnen, kijken wij heel graag naar Mooi! Weer de Leeuw.
Ik sla geen uitzending over en ik volg de show de dag daarna ook (de internetuitzending). Ik hoop dat deze show nog lang mag blijven, uniek in zijn soort.
Paul wie?!
Paul de Leeuw… aanvankelijk een nogal provocerende relnicht, maar nu aardig op weg in de voetsporen van eerdere muzikale homo’s als Jos Brink, Robert Long en Wim Sonneveld…
Nogal wat mensen die ik ken vinden De Leeuw verschrikkelijk. Maar ik heb hem met de beste wil van de wereld nooit nxc3xadxc3xa9t leuk kunnen vinden.
Echt vers, die agenda en alles. Kaftpapier en een broodtrommeltje heb ik niet meer nodig. Wel wil ik al jaren een agenda van Waldorf en Stadler. Maar nee, nooit gevonden. Terwijl ze toch beroemd genoeg zijn.
Ik vind Jos Brink en Robert Long toch wel een trapje hoger staan dan Paul de Leeuw. Ik denk niet dat Paul ze ooit zal evenaren en al helemaal niet zal overtreffen. Om over Wim Sonneveld nog maar te zwijgen.