Digital Non-secure Voice Terminal

Met een bijdrage van voor mijn verjaardag heb ik mijn telefoontoestellenverza- meling wederom kunnen uitbreiden, deze keer met een moderne Amerikaanse militaire veldtelefoon, officieel een Digital Non-secure Voice Terminal (DNVT – militaire aanduiding: TA-954/TT) geheten:

 

Uitvoering
Dit toestel is ongeveer zo groot als een kleine schoenendoos en is gemaakt van heel zware olijfgroene kunststof, zodat het onder de meest extreme omstandig- heden nog blijft functioneren. Daartoe is het o.m. beschermd tegen de electro- magnetische puls van nucleaire explosies, zijn de toetsen gevat in een volledig rubberen omhulsel en zijn er ook verder geen openingen in het apparaat.
Alleen in de platte hoorn van een op metaal lijkende kunststof zitten gaatjes voor de microfoons. Met een bandje kan deze hoorn op het toestel worden vastgezet.
Zoals de naam (Non-secure) al aangeeft, kan de DNVT de gesprekken niet door middel van versleuteling tegen afluisteren beveiligen, zoals mijn eerder aange- schafte Motorola Sectel 9600 dat wel kan.

Voorrang
Kenmerkend voor Amerikaanse militaire telefoontoestellen zijn de vier extra rode toetsen naast de gewone telefoontoetsen (0 t/m 9, R voor Redial en C voor Con- ference). Deze rode toetsen zijn bedoeld voor de zogeheten priority of precedence levels: daarmee kan worden gezorgd dat het gesprek voorrang krijgt op andere gesprekken.
Er zijn vier van deze niveaus, waarbij de hogere voorrang geeft op gesprekken van alle lagere niveaus. Van hoog naar laag:

FO – Flash Override
F – Flash
I – Immediate
P – Priority

 

Geluk
Ondanks dat de nieuwprijs van deze toestellen ruim 1200,- US Dollar bedraagt, worden ze regelmatig op eBay te koop aangeboden. Omdat het militaire apparatuur is, mogen ze echter alleen aan Amerikaanse staatsburgers verkocht worden en niet naar het buitenland gexc3xabxporteerd worden.
Dat ik er toch eentje heb weten te bemachtigen, komt omdat deze (voor een relatief zeer klein bedrag) werd aangeboden door een verkoper in Nederland.

Links
– Field Manual – Signal Equipment
– Overzicht van USA Military Phones
– Oudere en andere Military type Autovon sets
– Overzicht van Veldtelefonie

Kerstmis 2007

 

Met deze kerstkaart die ik per post heb verstuurd,
wens ik ook jullie hier allemaal een

HEEL FIJN, GEZELLIG, GEZEGEND en/of ZALIG KERSTMIS

en ook alvast het

ALLERBESTE VOOR HET NIEUWE JAAR !!

* * *

 

Nieuw logo rijksoverheid

Gisteren is door premier Balkenende bekend gemaakt dat er een nieuw logo komt voor de gehele Nederlandse rijksoverheid:

Ontwerp
Het bestaat uit een gestileerde tekening van het officixc3xable Nederlandse rijkswapen, dat tegen verschillende achtergrondkleuren op verschillende manieren gebruikt kan gaan worden. Het is ontworpen door Studio Dumbar uit Rotterdam.

Invoering
Dit logo zal vanaf 1 januari 2008 in de plaats komen van de huidige logo’s en huisstijlen van alle afzonderlijke ministeries en andere organen van de centrale Nederlandse overheid.
Dit is bedoeld om de overheid voor de burger beter herkenbaar, transparanter en toegankelijker te maken. In 2011 moet de invoering van deze nieuwe huisstijl voltooid zijn.

Verbetering
Dat alle onderdelen van de rijksoverheid hiermee xc3xa9xc3xa9n gezicht krijgen is een goede zaak. Ook goed is dat hiermee de huidige logo’s van de ministeries vervangen worden, want die waren vaak dermate geforceerd en abstract dat er totaal geen relatie met een overheidsorgaan in te ontdekken viel: bijv. de "seinvlaggetjes" van Algemene Zaken of de "ruggegraat" van Buitenlandse Zaken:

      

 

Herkenbaar
Voor een herkenbare, gezagvolle en betrouwbare uitstraling is het daarom goed dat het nieuwe logo weer het officixc3xable rijkswapen weergeeft, want dat wordt wereldwijd, vanoudsher en nog altijd herkend als hxc3xa9t overheidssymbool bij uitstek.
Helaas is dit wapen al veel te vaak vervangen door compleet nietszeggende logo’s, zelfs bij zoiets belangrijks als de Rechtspraak…

Heraldiek
In het nieuwe logo is het rijkswapen gelukkig ook gestileerd op een manier die nauw aansluit bij de klassieke tekenstijl van de heraldiek (wapenkunde), al is het strikt genomen niet correct om een heraldisch wapen nog eens tot een logo te stileren, aangezien zo’n wapen op zichzelf al een stilering van de weergegeven objecten vormt…
Deze stilering is ook een stuk beter gelukt dan bijv. die op de voorkant van het Nederlandse paspoort.

Details
Met de stilering zijn bovendien een paar details verdwenen: op het lint onderaan mist de wapenspreuk "Je Maintiendrai" en de drie leeuwen missen zogezegd hun geslachtsdeel.
Men zal dat in eerste instantie misschien niet missen, maar volgens de regels van de heraldiek moeten heraldische leeuwen daarvan voorzien zijn, zoals bijv. goed te zien is op de klassieke afbeelding van het rijkswapen.
Of dit ook een gevolg is van het kuisheidsoffensief van het huidige kabinet…?

Uiterlijk vertoon

Naar aanleiding van reacties op mijn vorige log, deze keer
weer een stukje met wat meer inhoud en diepgang dan de vrij oppervlakkige verslagjes van het banale vermaak van de afgelopen weekenden…

Inferieur
Nochthans gaat ook deze log over uiterlijk vertoon: in de heersende opvatting meestal gezien als het tegenovergestelde van innerlijke diepgang (waarover ik al eerder schreef) en daarmee als een meer inferieur en laag-bij-de-gronds fenomeen.

Tegenstelling
Iedereen kent wel het cliché van dat mooie meiden, opzichtige patsers, reguliersnichten en andere op uiterlijkheden gerichte types te dom zijn om tot 3 te tellen.
Daartegenover staat een nog vrijwel algemene bewondering en waardering voor mensen die een opleiding en/of studie hebben gedaan: hoe hoger hoe beter!

Historische ontwikkeling
Deze zo verschillende waardering van uiterlijkheden en innerlijkheden is het gevolg van een eeuwenlange ontwikkeling.
– Om niet te ver terug te gaan, begin ik met de Middeleeuwen, toen nagenoeg heel Europa katholiek was en er een redelijk evenwicht tussen vorm en inhoud werd nagestreefd. Nog steeds zien we dat in de Katholieke Kerk het innerlijke geloof nauw verbonden is met een grote vormenrijkdom en veel uiterlijke rituelen.
– In de 16e eeuw ontstond het Protestantisme, dat niets meer van (gezamelijke) rituelen moest hebben en eenzijdig de nadruk op het (individuele) innerlijke geloof, soberheid en eenvoud legde. En om zelf de bijbel te kunnen lezen werd het onderwijs ingezet.
– Met de Verlichting werd ook het innerlijke geloof overboord gezet en bleef enkel nog de innerlijke kennis over. Sindsdien namen onderwijs en wetenschap een ongekende vlucht, die zoveel technische en materiële vooruitgang bracht, dat de wetenschap bijna een moderne godsdienst is geworden, met wetenschappers als priesters en kennis als godsvrucht.

Grenzen aan de groei
Het is overduidelijk dat onderwijs, wetenschap en de daaruitvoortkomende kennis veel goeds hebben gebracht en een belangrijke functie in onze complexe samenleving hebben.
Maar de technische ontwikkelingen hebben ook keerzijdes, die steeds meer aan het licht komen in bijv. de milieuproblematiek…
Daarnaast kan kennis ook niet tot in het oneindige verspreid worden: lang niet iedereen is even intelligent of even geinteresseerd in complexe kennis.
Zo heeft men de afgelopen jaren al ingezien dat naast IQ (intelligentiequotiënt) ook EQ (emotionele intelligentie) en SQ (sociale of zelfs spirituele intelligentie) van belang zijn.

Oppervlaktes
Dat maakt het beeld gelukkig al minder eenzijdig, maar het blijft nog wel steken in innerlijkheden. Wat nog rest is de stap naar een positieve waardering van uiterlijkheden. Maar wat is er positief aan uiterlijkheden? Dat is toch alleen maar oppervlakkig en kan dus bedriegelijke schijn zijn?
Zeker, het is oppervlakkig, maar niet zomaar een oppervlakte – het is onze oppervlakte – van ons huidoppervlak tot het oppervlak van onze aarde! Mensen zijn immers een combinatie van lichaam en geest en dat weten we eigenlijk ook drommels goed…
Zijn het niet talloze materiële en uiterlijke zaken die ons leven niet alleen aangenaam, maar geregeld ook de moeite waard maken? Met name Nederlanders durven daar, door hun calvinistische verleden, vaak nog steeds geen positieve waardering voor uit te spreken. Gelukkig verandert dat wel, maar het gaat langzaam…

Positief
Wat is dan het belang van zo’n positieve waardering?
Ten eerste: als materiële uiterlijkheden per definitie louter negatief gewaardeerd worden, kan er ook geen onderscheid tussen mooi en minder mooi gemaakt worden. Met als gevolg dat er dan helemaal niets te doen valt tegen de vele troep en lelijkheid die er ook tussen zit…
Bovendien is dat onderscheid nodig omdat van mooie vormen en dingen een positieve invloed op mensen uitgaat, iets wat het waard is bevorderd te worden!
Voorts biedt het de hoognodige ruimte en waardering aan de mensen die beter met materiële als met immateriële dingen kunnen omgaan, aan mensen met praktische i.p.v. intellectuele vaardigheden.

Moraal
Want hoe vaak gebruiken mensen hun (vermeende) intelligentie niet om zich boven minder intelligente mensen te verheffen? Hoe weinig waardering is er niet voor eenvoudig handwerk? Hoe vaak wordt niet neergekeken op eenvoudige mensen die blij zijn hun materiële spulletjes, hun uiterlijk koesteren of van simpel vermaak houden?
Van eenvoudige mensen kunnen we lang niet altijd verwachten dat zij verfijnde intellectuele en culturele prestaties waarderen, maar andersom mogen we van de ontwikkelde mensen wel verwachten dat zij ruimte bieden voor hun andersbegaafde medemensen!
In die zin stelde de 17e eeuwse universele geleerde (homo universalis) Blaise Pascal dan ook dat uiterlijkheden ertoe dienen om de intellectuelen nederig te houden, om te voorkomen dat zij zich louter op basis van hun kennis als God almachtig wanen…

A night in Exit

Afgelopen zaterdag ben ik weer uitgebreid uitgeweest in Amsterdam. Reden was dat Danixc3xabl (een vriend uit Antwerpen) weer eens in Amsterdam uit wilde, dus heb ik hem een en ander laten zien. Jammer was alleen dat het in het begin van de avond met flinke regen en wind behoorlijk slecht weer was…

Eten
Na aankomst op het Centraal Station zijn we dus snel naar het dichtbijzijnde restaurant Dwaze Zaken gegaan om daar eerst wat te eten. Na afloop daarvan regende het nog steeds, dus zijn wel heel snel door de Warmoesstraat richting Reguliersdwarsstraat gegaan.

Drinken
Eerst gingen we daar naar cafe ’t Leeuwtje, waar vaak veel mensen van gay.eu zijn, maar nu, door het slechte weer, helaas niet. Vervolgens naar Amstel Fifty Four (de vroegere Amstel Taveerne), met het fraaie gloednieuwe interieur, dat nu voor de kerst nog eens extra mooi versierd was.

Soho
Nadat Danixc3xabl wat extra geld gepind had, zijn we naar de Soho gegaan, waar even later Ivo en een vriend binnenkwamen. Weer wat later kwam ook mijn goede vriend Marius en hebben we gezellig gepraat en gedronken.
Ondertussen kwam geheel onverwacht Piet, alias Mentolkees, uit Utrecht met een paar vrienden binnen en attendeerde Marius me nog op de grote baas van de regulierszaken: Sjoerd Kooistra!

Exit
Nadat Ivo afscheid had genomen, gingen we met z’n driexc3xabn naar discotheek Exit. Ook daar hebben we een tijdlang gepraat, gezeten aan de bar op de eerste verdieping. Ik voelde daar op een gegeven moment letterlijk nattigheid en bij nader onderzoek bleek het plafond boven ons te lekken!
Vanaf de vloerbalken kwamen telkens druppels naar beneden en van xc3xa9xc3xa9n van de balken bladderde al de verf af….
Oorzaak is waarschijnlijk dat de barinstallatie erboven lekt, iets wat voor zowel een horecagelegenheid als een monumentenpand (een voormalig koetshuis uit 1766) natuurlijk bepaald niet de bedoeling is…

Darkroom
Als homodiscotheek heeft de Exit, op de bovenste verdieping, ook een zogeheten darkroom. Dat zal menigeen als iets bijzonder vreselijks in de oren klinken, maar nuchter bekeken is het niets meer dan de binnenhuisvariant van de donkere steegjes en parkjes waar homo’s vroeger, en buiten de grote steden nog steeds, snel enige simpele seksuele dingen kunnen uitvoeren.
In de Exit ziet het eruit als een goedkoop spookhuis: donker, hokkerig, doolhof- achtig. Gedurende de nacht zie je dan, net als bij de cruising-area’s buiten, regelmatig mannen daarheen gaan, op goed geluk, of met iemand die ze beneden hebben versierd…

Dansen
Maar een disco is in de eerste plaats natuurlijk om te dansen en dat heb ik dan ook gedaan (Danixc3xabl had denk ik iets te veel gedronken om lang te kunnen dansen). Ik stond daarbij op het balkon van de dansruimte, vanwaar je een mooi uitzicht op de dansvloer beneden hebt.
Dat is vooral gaaf wanneer de stroboscoop gebruikt wordt: dat is een zeer snel en zeer sterk flitslicht waardoor het lijkt alsof de bewegingen vertraagd plaatsvinden – een heel gek gezicht om dat te zien!
Toen tegen 5.00 uur het licht weer aanging, hebben we onze jassen opgehaald en aan de overkant van de straat nog een patatje gegeten.

Terugreis
Daarna zijn we teruggelopen naar het Centraal Station – het was inmiddels gelukkig droog en niet meer zo koud. Wat me opviel was dat op het station, naast een groepje punkjongeren, bijna alleen mensen liepen die ik ook in de Exit gezien had – gaan hetero’s dan niet met de trein terug na het stappen in de grote stad…?!?
Nadat Danixc3xabl zijn trein richting Belgixc3xab had genomen, ging ik naar het perron voor mijn trein. Daar zat toevallig een jongen die ik eerder die avond was tegenge- komen als vriend van een vriend. Hij moest met dezelfde trein, dus we hadden daardoor de gelegenheid om elkaar wat nader te leren kennen. Zoiets gaat zo wat makkelijker dan in het lawaai van een disco…

Motorola Sectel 9600

Met een bijdrage van Sinterklaas heb ik mijn telefoontoestellenverzameling nu kunnen uitbreiden met het meest geavanceerde toestel van mijn favoriete merk Motorola: de Sectel 9600!

 

Beveiligd
Het bijzondere aan dit toestel is niet alleen zijn volume (bijna 4 kg. zwaar en ca. 25 x 23 x 7,5 cm groot), maar vooral het feit dat het een zogeheten beveiligd telefoontoestel is.
Dat betekent dat als je er, onder bepaalde voorwaarden, mee belt, het gesprek niet afgeluisterd kan worden. Dit toestel kan het signaal namelijk versleutelen, of "coderen" zoals dat in de volksmond heet.
Dat gebeurt met behulp van een electronische sleutel, die het toestel ofwel zelf genereert, ofwel die m.b.v. een speciale KSD-64-sleutel wordt ingevoerd.

Misverstand
Voorwaarde voor het versleutelen is wel dat de andere gesprekspartner over eenzelfde soort toestel beschikt om het signaal weer te ontsleutelen (ontcijferen).
Het werkt dus niet zo, zoals in vele spannende films en boeken, dat met 1 druk op een knop van een gewone telefoon, laat staan van een mobieltje, een secure line gecrexc3xaberd kan worden!

President
Voor beveiligde telefonie wordt het Motorola-toestel ook gebruikt door de Amerikaanse president: overal waar hij komt wordt het op een tafeltje klaargezet, zodat hij altijd via een veilige lijn kan bellen.
Op 11 september 2001 was de hele wereld daar getuige van, toen hij vanuit het schooltje in Sarasota via dit toestel met het Witte Huis belde:

 

STU-III
De Motorola Sectel 9600 is onderdeel van een serie die in 1987 is ontworpen in het kader van een project van de Amerikaanse overheid onder de naam STU-III (Secure Telephone Unit – Third Generation).
Dat is een standaard voor beveiligde toestellen die door verschillende fabrikanten werden gemaakt om te worden gebruikt door overheid, leger en geheime diensten van de Verenigde Staten. In 1992 kwamen ze ook beschikbaar voor het bedrijfsleven.

Export
Net als de eerdere Lucent 8410D heb ik ook dit toestel weer via eBay gevonden en gekocht. Het was niet goedkoop, maar toch een koopje vergeleken bij de nieuwprijs van dit toestel, die tussen $ 3000,- en 4000,- lag!
Ook had ik geluk dat dit toestel net van het type was dat wel uitgevoerd mocht worden. Andere types mogen de VS namelijk niet verlaten. En de telefoon is door de douane heengekomen, wat gezien de Iraakse naam van de Amerikaanse verkoper tegenwoordig niet meer zo vanzelfsprekend is

Links
– Specificaties: Motorola SECTEL 9600
– Artikel over STU-III en STE
– Handleiding: STU-III Handbook for Industry
– Over STU-III (Secure Telephone and KSD-64)
– No Funny STU-III Stories

Mooi! Weer de Leeuw

Afgelopen avond was er op Nederland 1 weer een aflevering van de tv-show Mooi! Weer de Leeuw. Dat is een heel populaire, maar vooral heel erg leuke show, waarin presentator Paul de Leeuw op soms humoristische, soms ontroerende wijze wensen van mensen uit het publiek in vervulling doet gaan.

 

Paul de Leeuw wordt in de show geassisteerd door de inmiddels zelf ook zeer populair geworden Adje, die heel goed de rol van de zielige onnozelaar speelt.
De muzikale begeleiding staat onder leiding van pianist Cor Bakker, maar op het eind zingt Paul de Leeuw ook zelf een lied uit eigen repertoire.

Als subtiele uitdrukking van zijn homo-zijn doorspekt Paul de Leeuw de show regelmatig met wat homo-erotische knipoogjes en grapjes – volgens mij nog steeds een goede manier om mensen met homo’s vertrouwd te maken…

Een andere duidelijke knipoog ging uit van het in regenboogkleuren uitgevoerde strokengordijn. Met ingang van het huidige seizoen werd dat echter (door een kennelijk weinig onderlegde decorontwerper) vervangen door wit met een grote rode stip – net als de Japanse vlag, zodat ze zich na protest door een oorlogsslachtoffer er een soort zon van hebben gemaakt…

Wel weer grappig was dat Paul de Leeuw in de afgelopen twee afleveringen stiekem even duidelijk reclame maakte voor zijn ‘stamkroeg’ Montmartre in de Halvemaansteeg in Amsterdam