Ocean's 13

Vanavond ben ik naar de film Ocean’s 13 geweest. Dit is een komische misdaadfilm en de opvolger van de eerdere films Ocean’s 11 en Ocean’s 12.

Het verhaal zelf is vrij simpel: 13 gentleman- boeven (met o.a. George Clooney, Brad Pitt en Matt Damon) willen bij wijze van wraak het nieuwe super hotel-casino van Willy Bank (gespeeld door mijn favoriete acteur Al Pacino) te gronde richten.

Net als in de eerdere films blijft de afloop echter tot het laatste moment spannend en is het op een flitsende en toch stijlvolle manier gemonteerd. Bovendien maken ook de prachtige (sfeer)beelden van Las Vegas en het zeer exclusieve casino deze film absoluut de moeite waard!

Links
– Recensie: Een gladde achtbaanrit

Il Gattopardo

Eén van mijn favoriete films is de Italiaanse klassieker Il Gattopardo (De Tijgerkat).

Mensen
Deze film uit 1963 werd geregisseerd door de beroemde Italiaanse regisseur Luchino Visconti en is gebaseerd op de gelijknamige roman van Giuseppe Tomasi di Lampedusa, prins van Lampedusa en hertog van Palma.
De hoofdrol van Don Fabrizio werd gespeeld door Burt Lancaster, de belangrijkste bijrollen waren voor Alain Delon en Claudia Cardinale.

Verhaal
Het verhaal gaat over hoe de Siciliaanse edelman Don Fabrizio Corbera, prins van Salina, en zijn familie de woelige eerste helft van de 19e eeuw doorkomen, toen de oude adellijke heerschappij werd vervangen door een moderne Italiaanse eenheidsstaat.

Moraal
De moraal van het verhaal kan worden samengevat in de uitspraak van Don Fabrizio’s lievelingsneef, Tancredi, waarmee hij zijn oom probeert te bewegen diens loyaliteit aan het oude regime te verruilen voor het nieuwe: E’ necessario che tutto cambi perché tutto rimanga cosxec – vrij vertaald: alles moet veranderen opdat alles bij het oude blijft…

Trailer
Een indruk van deze magnifieke film geeft de Amerikaanse trailer:

sQueeze

Na mijn eerdere reviews van Gay Krant Magazine en Winq, is deze keer sQueeze aan de beurt.

Vormgeving
Bladen als deze veranderen nogal vaak, maar het nieuwste exemplaar bevalt mij in elk geval goed.
sQueeze is van groot formaat, met een mooie glanzende cover en ook mooi papier voor het binnenwerk. Ook de vormgeving vind ik zeer geslaagd: helder, overzichtelijk en toch zeer gevarieerd. Zowel eigen foto’s als advertenties zijn regelmatig mooi pa- ginagroot en in full color.

Inhoudelijk
Ook qua inhoud is sQueeze ruim gevarieerd en van best redelijk niveau. Er staan geen al te expliciet erotische advertenties is, maar er is wel een uitklapbare en uitneembare pin-up boy, al gaat ook die niet veel verder dan "aantrekkelijk".

Website
De website www.squeeze.nl stelt helaas, maar op zich begrijpelijkerwijze, weinig voor: je ziet alleen de actuele cover en meer mogelijkheden dan je opgeven voor een abonnement zijn er niet.

Conclusie
Al met al vind ik de huidige sQueeze een fraai tijdschrijft, dat qua volume stuk meer biedt dan Gay Krant Magazine en qua vormgeving beter is dan Winq.

Afluisterpraktijken

In een gesprek afgelopen vrijdag vertelde ik, tot ongeloof van mijn gesprekspartner, dat de Nederlandse overheid groot- schalig internationale telecommunicatie afluistert.

Echelon
Een aantal jaren geleden is er de nodige ophef geweest over Echelon – een grootschalig wereldwijd afluisterproject van de Verenigde Staten, Groot-Brittannixc3xab, Canada, Australixc3xab en Nieuw-Zeeland.
Dit project omvat grote afluisterstations die zoveel mogelijk van de internationale telecommunicatie, telefoon- en computerverkeer, onderscheppen. Dat alles wordt dan op basis van trefwoorden, telefoonnummers en ip-adressen doorzocht, onge- veer net zoals je met Google internet doorzoekt.
Tegen dit Echelonsysteem is het nodige protest geweest, maar wat daarbij niet of nauwelijks bekend geworden is, is dat de Nederlandse overheid precies hetzelfde doet, zij het (uiteraard) op kleinere schaal.

NSO
Naast de inmiddels wel bekende AIVD en de minder bekende MIVD, hebben we in Nederland namelijk ook de totaal onbekende Nationale Signaalinterceptie Organisatie (NSO). Dit wordt ook wel de Nationale SIGINT Organisatie genoemd, waarbij SIGINT de in geheime-dienstkringen gebruikelijke afkorting is voor Signals Intelligence: inlichtingen uit draadloze communicatiesignalen.
De NSO is opgericht in 2003 als opvolger van het Strategisch Verbindingsinlicht- ingen Centrum (SVIC), dat van 1982 tot 1996 het Technisch InformatieVerwerk- ingsCentrum (TVIC) heette en voortkwam uit het in 1975 opgerichte Wiskundig Centrum (WKC). De voorlopers van het WKC waren Marid IV, afdeling IV van de Marine Inlichtingendienst en GS IV, de in 1914 opgerichte sectie IV van de Generale Staf.
Deze centra vielen onder de Afdeling Verbindingsinlichtingen (AVI) van onze opeenvolgende militaire inlichtingendiensten en waren tot 2005 gevestigd op het Marine-etablissement Kattenburg in Amsterdam. Het NSO schijnt nu in Den Haag gevestigd te zijn.

Taken
De taak van de NSO is de interceptie (onderschepping) van niet-kabelgebonden telecommunicatie, met name satellietcommunicatie en hoogfrequent radiover- keer. De NSO zal deze gegevens filteren, de zgn. verkeersgegevens analyseren en de eventuele versleutelde (gecodeerde) berichten proberen te ontcijferen. Het analyseren van de inhoud van de onderschepte communicatie is en blijft de taak van de AIVD en de MIVD.
Concreet gebeurt dit afluisteren door middel van in totaal 20 satellietschotels die in Burum, Eibergen, Zoutkamp en Eemnes staan of worden opgesteld – dicht bij de schotels van KPN, zodat ze de daarvoor bestemde satellietsignalen vanzelf "meepikken"…

Hoe en wat
De NSO filtert dus in principe alle satellietcommunicatie. Echt af- of meegeluis- terd worden echter alleen die gesprekken, die als verdacht worden aangemerkt op grond van de zoekcriteria. Voor zover bekend is het nog niet mogelijk om grote hoeveelheden spraak op trefwoorden te doorzoeken, dus zullen in de praktijk alleen gesprekken van of naar verdachte telefoonnummers in de gaten worden gehouden.
Buitenlands telefoonverkeer loopt echter niet alleen per satelliet, maar ook via ondergrondse telefoonkabels. De oude koperen kabels hadden maar een beperk- te capaciteit, maar de huidige glasvezelkabels kunnen steeds meer gesprekken verwerken. Of ook die worden afgetapt is niet bekend.

Toegestaan?
Menigeen zal zich nu afvragen: mag dat allemaal zomaar? Is er dan niet zoiets als het briefgeheim?
Het briefgeheim geldt alleen voor poststukken, zij het dat die, indien nodig, op grond van de wet en op last van de rechter mogen worden geopend (art. 13 lid 1 Grondwet).
Voor telefoongesprekken is er het telefoon- en telegraafgeheim, dat echter op grond van een wettelijke bepaling mag worden geschonden (art. 13 lid 2 Grw.) Daarbij is dus geen rechterlijk bevel nodig.
Bij de laatste wijziging van de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten in 2006, is in art. 25 lid 8 bepaald dat alle niet-kabelgebonden (dus draadloze) com- municatie "die zijn oorsprong of bestemming in andere landen heeft", mag worden afgeluisterd zonder speciale toestemming van de minister (die wel vereist is voor het afluisteren van alle andere vormen van communicatie). Daarmee is dus vol- daan aan de bepaling in de Grondwet.

Doel en middel
Doel van deze toch wel vrij ruime afluistermogelijkheden is niet alleen het waar- borgen en beschermen van nationale belangen, maar vooral ook het bestrijden van (internationaal) terrorisme. Deze informatie kunnen de Nederlandse veilig- heidsdiensten uiteraard zelf gebruiken, maar het is voor hen ook belangrijk om zelf verzamelde gegevens te kunnen ruilen tegen voor ons interessante informatie van buitenlandse geheime diensten.

Links
– Kamervragen over de NSO
– Bestrijding internationaal terrorisme
– Havermans over de NSO
– De Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (PDF)
– Zie ook intel.web-log.nl en mijn eerdere log Geheime diensten

Mijn eerste nacht…

Gisteravond had ik afgesproken om met Marius te gaan eten
in Amsterdam. Bij vertrek van huis was het heet en droog, maar eenmaal daar aangekomen waren er heftige, welhaast tropische regenbuien, vergezeld van enig onweer, losgebarsten.
Met de tram kon ik een eind droog vooruitkomen, maar het laatste stuk moest ik lopen. De regen was daarbij zo heftig, dat ik ondanks een paraplu drijfnat werd…

P.King
Dat ik niet als enige last van de regen had, bleek bij het restaurant, de trendy chinees P.King, waar we hadden afgesproken: dat zat en stond vol met mensen, hoogstwaarschijnlijk mede ook schuilend voor de stortregens.
Ondanks de wat harde muziek, het wat luidruchtige publiek en de wat chaotische bediening, hebben er toch lekker gegeten en gezellig gepraat over zaken uiteen- lopend van de verschillen tussen mannen en vrouwen tot de afluisterpraktijken van de overheid.

Soho I
Vervolgens gingen we, toen het gelukkig weer bijna droog was geworden, naar de Soho. Daar stelde ik Marius voor aan Scritor, Mickey en Sjon en hebben we een en ander gedronken. Wat opviel was dat het voor een vrijdagavond wel heel rustig was… waarschijnlijk door de onweersbuien…
Wat later op de avond stelde Scritor ons voor aan Iwo, bijgenaamd "de hertogin van Praag". Met deze charmante oudere heer hebben we nog een aardig tijdje gezellig gepraat… zo gezellig, dat ik het eigenlijk jammer vond om al te vertrek- ken, toen het rond 24.00 uur tijd werd om de laatste trein naar huis te halen…

Soho II
Ik besloot dus te blijven… wat wel betekende dat ik pas met de eerste trein van de komende ochtend weer terug zou kunnen! Maar eerst hebben we nog een tijdje met Iwo gepraat, tot die rond 1.00 uur vertrok.
Zoals gebruikelijk was ook de bovenbar van de Soho open, maar daar waren der- mate weinig mensen dat Mickey daar alle tijd had om het koperwerk weer eens op te poetsen. Geleidelijk gingen ook steeds meer mensen weg, zodat besloten werd de zaak een uur eerder dan normaal te sluiten…

Exit
Toen ging ik met Marius naar de Exit, voor mij de eerste keer dat ik daar kwam. Ook daar bleken echter zo weinig mensen te zijn dat de tweede verdieping met het balkon gesloten was…
Vergeleken bij de Soho en de Arc is de Exit wat minder mooi, maar wat meer homo, en je kunt er dansen op trance-achtige muziek. Nogal achterhaald waren de beeldschermen met tamelijk expliciete vertoningen.
Wat later kwam o.a ook Scritor hierheen en met z’n driexc3xabn hebben we hier gezel- lig een hele tijd gedronken en gepraat, met name over het dreigende rookverbod voor de horeca.

Exit Cafxc3xa9
Tenslotte zijn we nog even naar het Exit Cafxc3xa9, het vroegere The Duke, gegaan, waar het wel redelijk druk was en we de nacht met lekkere muziek en het nodige bier afsloten. Hier deed zich ook weer een gelegenheid voor waar mijn uitgaans- kaartjes hun diensten bewezen.
Toen we om 5.00 uur naar buiten gingen werd het net licht – een bijzondere erva- ring, zo vanuit de donkere nacht van het drukke en lawaaierige cafxc3xa9 naar het koele morgenlicht van de bijna uitgestorven en stille straat…

Snackbar
Om na alle drank ook de honger wat te stillen, hebben we nog een klein hapje gegeten bij de tegenover de Exit gelegen snackbar. Toen ook die tegen 5.45 uur ging sluiten werden we nog aangesproken door een mallotige hetero die zei een gaydatingsite op te willen zetten, maar door Scritor direct werd afgeserveerd.
Na afscheid van Scritor te hebben genomen en even later ook van Marius, ben ik door de verlaten binnenstad teruggelopen naar het centraal station. Een aparte ervaring, de anders zo drukke stad zo rustig te zien…

En zo was dit de eerste keer dat ik de hele nacht
buitenshuis heb doorgehaald

(zie ook de forumthread Heeft Paul2 soms ook…)

Gert-Jan Drxf6ge overleden

Gisteren overleed in Amsterdam en op de leeftijd van slechts 64 jaar de bekende en veelzijdige televisiepersoonlijkheid Gert-Jan Drxf6ge.

Begin
Drxf6ge werd in 1943 geboren in Enschede als zoon van een tandarts uit een welgestelde familie. Na de toneelschool werkte hij in het theater, waarna hij als manager aan de wieg stond van de roemruchte poptempel Paradiso
in Amsterdam.

Bruisend
Vervolgens bracht hij begin jaren ’80 het hoofdstedelijke uitgaansleven tot een bruisend hoogtepunt als manager van nachtcafe Chez Nelly (met Nelly Frijda) en van de discotheken De Schakel en 36 op de Schaal van Richter (zie over Richter mijn eerdere log De Soho).

Brood
In discotheek Richter gaf Drxf6ge o.a. zijn nichtje Xandra Jansen een baantje ach- ter de bar. Op die manier leerde zij de extravagante kunstenaar Herman Brood (1946-2001) kennen, met wie zij in 1985 in het huwelijk trad.

RUR
Een van de barmannen in Chez Nelly was Jan Lenferink. Toen die een talkshow wilde presenteren, produceerde Drxf6ge van 1983-1988 met hem de spraakmaken- de en populaire talkshow RUR – Rechtstreeks Uit Richter. Beide mannen waren op een vrij stereotype manier homo, maar dan in de goede zin des woords: stijlvol en gesoigneerd.

Glamourland
Het meest bekend zou Gert-Jan Drxf6ge echter worden door zijn televisieprogramma Glamourland, dat vanaf 1990 door de AVRO en later door SBS 6 werd uitgezonden. Daarin bezocht hij allerhande feestjes, partijen, premieres en andere gelegenheden waarmee hij de kijker een kijkje gaf in de wereld van de Nederlandse high society en nouveau riche. Al deze bijeenkomsten voorzag hij van zijn kenmerkende ironische commentaar.

Links
– Interview: Gert-Jan Drxf6ge: Ik heb mijn kindje terug
– Artikel: Tobber temidden van feestgedruis

Orgaandonatie

Afgelopen vrijdag werd door BNN de spraakmakende en omstreden Donorshow uitgezonden. Daarin zou de winnaar een donornier krijgen, maar dat bleek achteraf slechts een publiciteitsstunt te zijn, om aandacht te vragen voor het grote tekort aan orgaandonoren.

Wachtenden
In Nederland wachten momenteel ruim 1400 mensen op een donororgaan, waarbij de wachtlijst kan oplopen tot 4 jaar, wat in veel gevallen te lang is… Daarom wordt er nagedacht over hoe meer mensen kunnen worden overgehaald om orgaandonor te worden.

Tekort
Na de grote wervingscampagne waarbij in 1998 alle volwassen Nederlanders werden aangeschreven, hebben ca. 2.5 miljoen mensen aangegeven hun organen ter beschikking te willen stellen. Dat zijn best heel veel mensen, maar nog lang niet genoeg…
…want ook van de mensen die wel orgaandonor willen zijn, komt maar een heel klein percentage in aanmerking voor een daadwerkelijk geslaagde orgaantrans- plantatie…

Intensive Care
Wat veel mensen niet weten, is dat organen alleen geschikt zijn voor transplan- tatie als de donor overlijdt op een intensive-care-afdeling van een ziekenhuis! Jaarlijks zijn dat slechts zo’n 250 gevallen.
Door middel van kunstmatige beademing moet namelijk de bloedcirculatie op gang worden gehouden, omdat anders de organen afsterven. Criterium voor het vaststellen van het overlijden is hierbij de zogeheten hersendood.

Organen en weefsels
Dit hersendood-criterium geldt alleen voor de donatie van organen: hart, longen, lever, nieren en alvleesklier.
De donatie van weefsels, zoals huid, botweefsel, hartkleppen, hoornvliezen en bloedvaten, is in meer gevallen en ook iets langer na het overlijden mogelijk.

Toeval
Het vereiste dat een orgaandonor op de intensive-care moet overlijden betekent dus dat orgaandonatie grotendeels een kwestie van toeval is. Je weet immers nooit of je dxc3¡xc3¡r zult komen te overlijden.
Dus van al die mensen die wel donor willen zijn, komen alleen zij die ook nog eens op de intensive care overlijden in aanmerking voor daadwerkelijke donatie.
Daarom zijn er voor een paar geslaagde transplantaties een paar honderdduizend potentixc3xable donors nodig…

Links
– www.donorvoorlichting.nl
– www.donorregister.nl
– Orgaandonatie op de site van het ministerie van VWS
– Sprookjes & Feiten over orgaandonatie
– Antwoorden op vragen bij NRC-Handelsblad