Dubbele nationaliteit

De laatste weken is er de nodige ophef over de dubbele nationaliteit, oftewel het bezitten van twee paspoorten. Deze ophef is ontstaan nadat PVV-fractievoorzitter Geert Wilders aanstoot nam aan het feit dat de nieuwe staatssecretarissen Ahmed Aboutaleb en Nebahat Albayrak naast een Nederlands ook een Marokkaans, resp. Turks paspoort blijken te hebben.

Discussie
Waarschijnlijk zullen bij het oprakelen van deze kwestie, in elk geval bij de achterban van Wilders, ook minder fraaie motieven meespelen, maar dat neemt niet weg dat het geen kwaad kan om eens over deze zaak na te denken.
Diverse mensen beweren dat een dubbele nationaliteit geen probleem is, onder andere omdat het goed zou zijn voor de integratie: mensen worden niet tot radi- cale keuzes gedwongen en kunnen zo op hun eigen manier zoeken naar een combinatie van hun herkomst met hun toekomst.

Juridisch
Nu ben ik erg voor mensen de ruimte geven, alleen denk ik dat we dat moeten loskoppelen van iemands nationaliteit. Emotioneel, sociaal, cultureel en politiek zijn dit soort dingen al complex genoeg en daarom moeten we proberen het ten- minste juridisch zo helder mogelijk te houden.
Vaak lijkt en is het recht bijzonder ingewikkeld, maar desondanks is het toch de taak van het recht om de zaken zo eenduidig mogelijk te regelen, zodat iedereen weet waar hij aan toe is.

Verschuivingen
Daarom zou iedereen in principe ook maar 1 paspoort moeten hebben. Dat geeft aan welke nationaliteit iemand heeft en dus onder welk rechtstelsel hij valt en welke rechten en plichten hij daaronder heeft. Heel duidelijk, maar wel uit een tijd dat mensen weinig of niet mobiel waren.
De rechten en plichten van haar staatsburgers kan een overheid immers alleen effectief afdwingen binnen haar eigen landsgrenzen. Met de toenemende migratie zien we dan ook dat in plaats van staatsburgerschap meer en meer inwonerschap bepalend wordt voor iemands rechten en plichten: beter een 1 inwoner in de hand dan 10 staatsburgers in de lucht…

Wederkerigheid
Daarom is het goed dat staatsburgerschap en inwonerschap niet teveel uiteen- lopen. Dat wie in een land redelijk is ingeburgerd ook vrij gemakkelijk het staats- burgerschap kan verkrijgen en dat wie lang genoeg uit een land weg is, ook zijn staatsburgerschap verliest.
Dat vereist echter wel dat het nationaliteitsrecht van landen op elkaar is afge- stemd, bijv. zo dat wie elders het staatsburgerschap verkrijgt, automatisch zijn oude nationaliteit verliest.
Precies een gebrek aan deze wederkerigheid is de oorzaak van de huidige dub- bele nationaliteitenkwestie. Landen als Turkije en Marokko hebben namelijk bepaald dat hun burgers (en hun nakomelingen) niet of nauwelijks hun nationa- liteit kunnen verliezen, met als gevolg dat deze landen zeer veel staatsburgers hebben die inwoner of zelfs tegelijk staatsburger van andere landen zijn…

Belangrijk
Men zou kunnen zeggen dat dat niet zo erg is omdat die landen toch nauwelijks greep hebben op hun buitenlands wonende burgers en bovendien de meeste wetten voor inwoners bedoeld zijn. Dat is voor een groot deel waar, maar daarmee is niet alles gezegd. Landen als Turkije en Marokko zien het, getuige hun recht, niet zo. Voor hen is het staatsburgerschap kennelijk een heel stuk belangrijker dan voor ons hier in het Westen.
Bovendien zijn er een aantal niet geheel onbelangrijke rechten en plichten die nog wel aan het staatsburgerschap verbonden zijn: denk aan dienstplicht en actief en passief kiesrecht. Zeker in combinatie met het veel grotere belang dat genoemde landen aan hun staatsburgerschap hechten, blijven hun burgers dus juridisch aan hun herkomstland verbonden, op een manier waarop Nederland geen invloed heeft.
Een land als Turkije kan haar burgers dus verplichtingen opleggen die misschien wel in strijd zijn met onze wetten en opvattingen (ik weet zo niet of de beruchte wet tegen de belediging van de Turkse identiteit daaronder valt).

Oplossing?
Het is niet erg realistisch om te verwachten dat zulke landen hun nationaliteits- recht op korte termijn zo zullen aanpassen dat hun burgers de vrijheid krijgen om een ander staatsburgerschap aan te nemen. Wel zou het misschien mogelijk, en zeker wenselijk, zijn om met zulke landen verdragen te sluiten waarin zoiets geregeld wordt.
Dubbele nationaliteit is immers lang niet overal een even groot probleem. Bij de vele Nederlanders die overzee wonen levert het geen problemen op. Maar als vele honderdduizenden inwoners van ons land tevens het staatsburgerschap van tamelijk nationalistische landen hebben, dan is dat wel iets waar ooit een eind aan zou moeten kunnen komen…

(PS: volgens deze log op hoeiboei.web-log.nl zouden Marokkanen volgens de Marokkaanse wet wel afstand van hun staatsburgerschap kunnen doen)

Genadeloos…

Genadeloos en vlijmscherp zijn de volgende passages uit de roman "Mystiek lichaam" (1986) van de Nederlandse schrijver Frans Kellendonk (1951-1990):

 

"Zo! Dus de heer der schepping is eigenlijk een ondergeschikte, die almaar zwoegen moet, overdag in zijn beroep en ’s nachts in bed, Wat een vooruitzicht voor een aanstaande man! Ik voelde er niets voor om een arbeider te worden in het rijk van de vrouw. Ik had me van het leven iets heel anders voorgesteld."

"En denk je voorts eens in wat een openbaring het was om te ontdekken dat er ook een ander rijk bestaat, de mannelijke waanwereld  waar wetenschap, handel, kunst en meer van dat schimmigs worden bedreven. (…) Plato beweert er dat het krijgen van kinderen de laagste vorm van creativiteit is. Allemaal baarmoedernijd, inderdaad, daar ben ik nu ook achter.
Met verbeten geknutsel en vernuft proberen die mannen na te doen wat de vrouw en de natuur vanzelf klaarspelen. Maar toen wist ik dat niet en al was het me verteld, ik had er niets van willen weten. Zo rond mijn zestiende ben ik aspirant- bewoner van die wereld geworden. Ik begon ringetjes te dragen die ik van nie- mand gekregen had.
Mijn waan werd zo sterk dat ik de vrouw kon afzweren. Ik ontdekte het dolend ridderschap zonder vrouwendienst, de homoseksualiteit als specialisme. De gexc3xabmancipeerde man was homo!"

"Je kunt tien, twintig jaar in een gloed van geilheid leven, al je bloed vlak onder je huid, en dan inees merken dat je vanbinnen bestorven bent, een bloedeloos kreng aan een vleeshaak. Je merkt dat je tijdens de liefde naar liefde snakt zoals de kettingroker tijdens het roken smacht naar zijn volgende sigaret.
Seks zonder voortplanting, al is het maar de angst daarvoor, wordt een dwang- neurose. Om van de fysica der lustbevrediging iets duurzaam opwindends te maken, moet er een beetje metafysica bij. Mannen en vrouwen hebben samen het verbond van God met zijn volk. Daarvan kon ik geen deelgenoot zijn. Ik verzon zelf maar wat, een krakkemikkige doe-het-zelf metafysica, een levensvijandige bovendien, omdat hij rimpels, verveling, het alledaagse voorbijgaan der dingen gladweg ontkende."

"Eeuwigheid, waar vind je nog eeuwigheid in dit tijdsgewricht? In de kunst een beetje, daar zijn woorden als eeuwigheid en onsterfelijkheid nog tamelijk gewoon, Dus is de nicht behalve jong of althans jeugdig ook artistiek of althans artistieke- rig. Stileert hij zijn gebaren, draagt nostalgische, of als hij er het geld voor heeft, de allerlaatste kleren, kan geen verhaal vertellen zonder er een hoogsteigen kunstzinnige en leugenachtige draai aan te geven."

"De angst voor het niets vervalst zelfs het enige dat authentiek en oprecht is in de nicht, zijn liefde. Ook die wordt naxc3xa4perij in zijn mannenwereld. Nergens ontmoet je zoveel Don Juans en nymfomane hotemetoten als juist daar. Hofmakerijen, echtverbintenissen compleet met trouw totterdood, jaloezie, gooi- en smijtwerk, alle vormen en conventies die zijn voortgekomen uit de zorg om het kroost, worden er zonder enige noodzaak en daarom lachwekkend gexc3xafmiteerd.
De homoseksualiteit, die buiten de geschiedenis staat en geen eigen vormen heeft, is tot imiteren en overdrijven gedoemd. Ze wordt door iedere homo opnieuw uitgevonden. Met iedere homo begint ze opnieuw. En omdat hij niemand is, een naakte Adam, imiteert hij de man en wordt een Blauwbaard. Of hij imiteert de vrouw en wordt een grande cocotte. De homo schmiert, omdat hij nergens bestaat, behalve in het oog van de geschiedenismakende hetero. Wat in de heterowereld gebeurt als tragedie, herhaalt zich in de homowereld als klucht."

"Allemaal krijgen we last van onze cothurnen, vroeg of laat, en allemaal zullen we dat keihard ontkennen, keihard als we hebben moeten vechten om te worden wie we zijn. We blijven liever het theater van de levensvervullende geilheid spelen.
En de hetero’s geloven ons. Ze benijden ons zelfs om onze seksverlaving. Ze willen ook pervers zijn. Net wanneer je gaat twijfelen aan de zin van je eigen geaardheid moet je merken dat de perversie ieders seksuele ideaal is geworden. Iedereen wil seks zonder geschiedenis, sexe pur sexe, die zich onttrekt aan het huwelijk van hemel en aarde."

Zomaar…

…een leuke jazzy clip…

…van het nummer "Come to me" van het Zweedse duo "Koop Islands".

Dit duo bestaat uit Oscar Simonsson en Magnus Zingmark, die voor de gelegen- heid van dit nummer zijn aangevuld met de Japanse zangeres Yukimi Nagano.

Ik ontdekte deze clip door een grappige overeenkomst, die ik hier echter niet zal verklappen

Winq

Naar aanleiding van de reacties op mijn eerdere log over Gay Krant Magazine, heb ik nu ook eens het blad Winq gekocht.

Dikker
Het eerste dat opvalt is, dat Winq slechts 70 cent duurder, maar een stuk dikker is dan GK Magazine. Mogelijk komt dat doordat er, naar mijn vluchtige indruk, in Winq wat meer advertenties staan…

Vormgeving
Wat de vormgeving betreft, vindt ik Winq minder geslaag dan GK Magazine. De layout is mij wat te minimalistisch, zo zijn de verschillende categorien slechts onderscheiden door wat afwijkende lettertypes, terwijl die bij GK Magazine goed herkenbaar zijn aan verschillend gekleurde randen.
Ondanks de minimalistische layout vind ik Winq toch ook nogal rommelig, druk en onoverzichtelijk overkomen en is het verschil tussen advertenties en artikelen soms moeilijk zichtbaar.

Inhoudelijk
Blijkens het voorwoord van de hoofdredacteur wil Winq voortaan ook meer wat bieden aan de  intellectuelere homo. Hoe dat in eerdere afleveringen was, kan ik dus niet beoordelen, maar in dit nummer staan in elk geval ook de nodige inhou- delijk interessante artikelen. Ook staat er nauwelijks nog expliciete erotiek in en zijn ook de meeste advertenties niet specifiek homogericht.

Website
De website www.winqmagazine.com ziet er een stuk strakker en overzichtelijker uit dan die van GK Magazine, maar is verder tamelijk simpel en weinig inspire- rend.

Al met al is Winq een mooi tijdschrift, al vind ik het qua vormgeving minder aan- trekkelijk dan het vernieuwde GK Magazine.

Holografie

Exc3xa9n van de mooiste en meest fascinerende uitvindingen van de afgelopen 50 jaar vind ik de holografie.
Holografie kent bijna iedereen wel van de kleurige hologrammen waarmee tegenwoor- dig alle mogelijke waardepapieren beveiligd zijn, waaronder natuurlijk de eurobankbiljet- ten (zie afbeelding).

Echt
Toch zijn deze beveiligingshologrammen, hoe mooi en moeilijk na te maken ook,
maar een slap aftreksel van de ‘echte’ holo- grammen. Dat zijn namelijk een soort driedimensionale foto’s van een bepaald voorwerp, waarbij je de afbeelding echt rondom kunt bekijken, net alsof je door een raampje naar het echte voorwerp kijkt!
Deze bijzondere mogelijkheid is bijv. vanuit de science-fiction weliswaar vrij alge- meen bekend, maar te zien zijn zulke echte hologrammen helaas maar zeer zelden.Dat komt waarschijnlijk doordat een beetje mooie en grote hologrammenvrij duur zijn en liefst ook speciaal belicht moeten worden.

Soorten
De meest gebruikelijke hologrammen bestaan uit een plaat ongeveer zo groot als een A4-tje, met een monochrome afbeelding, dat wil zeggen in xc3xa9xc3xa9n kleur, meest- al geel/groen (zie voorbeeld hieronder). Doordat we zo’n zuivere kleur niet uit de gewone natuur gewend zijn, roepen zulke hologrammen een extra magisch sfeer op. Daarnaast bestaan er ook zwart-withologrammen en sinds kort zelfs ook full-colorhologrammen in nagenoeg echte kleuren (zie deze bijna ongelooflijke clown!)
Net als de meestal louter grafische beveiligingshologrammen, kunnen ook echte hologrammen gemaakt worden in regenboogkleuren, maar dat gaat wel ten koste van de driedimensionaliteit. Zelf heb ik een paar kleine, op plasticfolie gereprodu- ceerde, regenbooghologrammen.

Hologram van een zgn. medusakop

Uitvinding
Het principe van de holografie is in 1948 bedacht door de Hongaarse geleerde Dennis Gabor, maar hij had nog niet de beschikking over een geschikte (coheren- te monochromatische) lichtbron om daadwerkelijk hologrammen mee te kunnen maken.
Dat licht kwam beschikbaar met de uitvinding van de laser in 1960, waarna de Amerikaanse wetenschappers Juris Uptanieks en Emmett Leith in 1962 en de Russische wetenschapper Yuri Denisyuk in 1963 het eerste echte hologram konden maken.

Methode
Voor het maken van een hologram is een trillingvrije laboratoriumopstelling nodig met een laser en diverse speciale lenzen.
Simpel gezegd gaat het als volgt in zijn werk: een bepaald voorwerp wordt in het donker ‘bestraald’ door twee bundels laserlicht afkomstig van dezelfde laser. Dat licht wordt door het voorwerp weerkaatst, waarbij de golven van de beide laserbun- dels elkaar kruisen. Dat levert een zgn. interferentiepatroon op, dat er net zo uit- ziet als de cirkels die in het water ontstaan wanneer je er steentjes ingooit.
Door de zuiverheid van het laserlicht leveren alle weerkaatsingen van het voorwerp een heel nauwkeurig en uniek intereferentiepatroon op, dat alle informatie over dat voorwerp bevat (ongeveer net zoals een computer afbeeldingen opslaat als enen en nullen).

Voorbeeld van een holografie-opstelling

Dat interferentiepatroon wordt dan vastgelegd op de gevoelige holografische plaat. Daar staat dan dus geen herkenbare afbeelding op, zoals wanneer je een normale foto neemt, maar alleen een onherkenbare vlekkerige waas. Maar wanneer je de- ze plaat, na ontwikkeling en eventuele reproducering, op de juiste manier beschijnt, dan kan je alles terugzien wat het oorspronkelijke voorwerp bij de opname heeft weerkaatst.

Links
– Een prachtige privxc3xa9-collectie!
– Holografiestudio Yves Gentet
– Een Amerikaanse studio: www.forthdimension.net
– Het Japanse Kubota Holography Lab
– Fraaie Russische site: www.holography.ru
– Holografie in Nederland: www.holography.nl

 

PS
Holografie past trouwens ook wel aardig bij deze weblog: het woord komt name- lijk van het het Griekse holos, dat volledig betekent en dus wel mooi aansluit bij het Latijnse universalis van mijn weblog, dat alomvattend betekent.
Die alomvattendheid laat zich bovendien mooi uitdrukken in de regenboogkleuren, die niet alleen zo kenmerkend zijn geworden voor hologrammen, maar ook het symbool van de homo(beweging) zijn…

Nachtmerrie…

Op meerdere plaatsen op internet ben ik al het volgende filmpje tegengekomen:

Het schijnt bedoeld te zijn ter bevordering van het veilig vrijen, maar op mij komt het over als een filmpje dat net zo goed afkomstig had kunnen zijn van zulke fanatieke Amerikaanse groeperingen, die willen proberen om mensen van elke homoseksuele activiteit te weerhouden…

Alle clichxc3xa9’s en vooroordelen over de gayscene worden namelijk op zodanig nachtmerrie-achtige wijze aanelkaar geregen, dat de happy end nauwelijks meer geloofwaardig is… want waarom zou die laatste partner immers de "ware" liefde zijn en waarom zou ook niet die relatie op een desillusie uitlopen…?

 

Jezelf zijn?!

Vorige week zondag ben ik weer naar het filosofisch cafxc3xa9 in hotel De Filosoof in Amsterdam geweest. Thema was deze keer "heeft secularisering nog toekomst?" maar zoals dat bij dit cafxc3xa9 meestal gaat, ging de discussie uiteindelijk meer over het verschil tussen geloven en niet geloven en tussen geloven en weten…

Verschuiving
Over de secularisering werd de Canadese historicus en filosoof Charles Taylor aangehaald, die zegt dat in de afgelopen 500 jaar er een verschuiving heeft plaatsgevonden van een samenleving waarin een gemeenschappelijk aanbeden God centraal stond, naar een samenleving waarin het individueel beleefde ‘zelf’ centraal staat.

Authentiek
Waar vroeger mensen hun identiteit ontleenden aan de (wereldlijke, maar vooral religieuze) gemeenschap waatoe zij behoorden, daar moeten we die tegenwoor- dig (in principe) aan onszelf ontlenen. In plaats van je te onderwerpen aan de rolmodellen die anderen voorschrijven, moet iedereen zijn eigen weg ontdekken en vormgeven.
Dit vanuit de gedachte dat iedereen een originele manier bezit om zichzelf, om authentiek te zijn. Deze opvatting komt vanuit het romantisch expressivisme van de late 18e eeuw, dat via individuele richtingen in het protestantisme teruggaat op de gnostiek.

Zelfexpressie
Zo jezelf zijn vereist dat je je eigen gedachten onder woorden brengt of op andere manieren uitdrukt, bijvoorbeeld in muziek of in grafische vormgeving. We zien dit de laatste jaren op steeds grotere schaal gebeuren: denk alleen al aan al die miljoenen mensen, onder wie ook ikzelf, die zich via een weblog presenteren, of aan alle filmpjes met de meest uiteenlopende vormen van zelfexpressie die je op YouTube (met de toepasselijke ondertitel Broadcast Yourself) kunt vinden…!

Twee kanten
Dit jezelf zijn heeft zowel positieve als negatieve kanten: positief is dat mensen hun leven meer zelf vormgeven, zelf initiatief en verantwoordelijkheid nemen en het daardoor meer als hun eigen leven ervaren.
Negatief is dat mensen zich soms niet goed weten te beheersen en hun eigen expressiviteit ten koste van anderen laten gaan. Denk aan hufterigheid, asociaal gedrag, criminaliteit, kortom het doorgeschoten individualisme.

Probleem
Louter "jezelf zijn", zoals in bijna elk tijdschrift wordt aanbevolen, is dus niet hele- maal voldoende. Niet iedereen is altijd op een even positieve manier zichzelf. Lang niet iedereen is uit zichzelf ook even creatief, fantasierijk of handig om er helemaal alleen iets leuks van te maken…

Conformisme
En daar biedt nu het schijnbare tegendeel van individualiteit uitkomst, namelijk conformisme, oftewel het nadoen van wat anderen doen. Want conformisme klinkt wel erg slaafs, maar het biedt ook de oplossing voor de net genoemde pro- blemen: mensen die een minder positieve persoonlijkheid hebben kunnen aan anderen zien hoe het wel moet en mensen die bijv. weinig fantasie hebben kun- nen bij anderen inspiratie opdoen!

Idolen
In de praktijk zien we dit ook overduidelijk terug in de modetrends die door de meeste mensen gevolgd worden, maar ook in de inspiratie en de voorbeelden die men zoekt bij idolen: bij stijliconen, popartiesten, acteurs en sporthelden.
De voorbeeldfunctie van zulke personen neemt soms zulke vormen aan, dat rust- ig gesproken kan worden van een verering die vergelijkbaar is met hoe mensen vroeger heiligen vereerden (compleet met bedevaarten en alle nodige memorabilia (souvenirs) van dien).

Omgekeerd
Zo zien we dat er feitelijk niet zo’n grote tegenstelling tussen gemeenschap en individu is, als de door Charles Taylor genoemde verschuiving suggereert. Ook moderne individuen die zichzelf willen zijn hebben anderen, hebben een groep nodig, of dat nu is ter inspiratie of ter correctie…
Wat wel veranderd is, is dat in vroeger eeuwen de gemeenschap voorop stond en pas daarna het individu kwam, terwijl nu het individu voorop staat en pas daarna de gemeenschap komt (zie daarover ook de eerdere logs ‘Westers individualisme‘ en ‘Individualisme vs. Gemeenschap‘).

Gay Krant Magazine

Ik koop bijna nooit specifieke homotijd- schriften, maar omdat er dit keer iets in stond dat ik wilde zien, heb ik onlangs het nieuwste nummer van GK Magazine ge- kocht.

Metamorfose
Wie die titel niets zegt: dat is het nieuwe jasje van de aloude, bekende en beruchte Gay Krant!
Dat tijdschrift heeft onlangs weer een metamorfose ondergaan, waarbij zowel de vormgeving alsook de titel is aangepast.

Vorm
Wat de nieuwe vormgeving betreft moet ik zeggen dat ik die zeer geslaagd vind: de kaft is prachtig glanzend en ook de pagina’s zijn van mooi papier. De opmaak ziet er modern, fris en overzichtelijk uit en er is een goede mix van reportages, arti- kelen en advertenties.

Inhoud
Wat ik vooral kan waarderen is dat de artikelen ook enige inhoud hebben en er genoeg advertenties voor ‘gewone’, niet specifiek gay- of seksgerelateerde pro- ducten en diensten in staan.
Dat laat gelukkig ook eens zien dat homo’s niet alleen maar in oppervlakkigheid, erotiek en seks gexc3xafnteresseerd zijn, zoals diverse andere homobladen wel sterk suggereren…

Homepage
Tegelijk met de metamorfose van het tijdschrift is ook de homepage ervan ver- nieuwd. Helaas is die operatie minder goed gelukt: het is nogal onoverzichtelijk en de navigatie is zowel praktisch als esthetisch een ramp. Bovendien neemt daar de ‘erotica’ nog wel een relatief groot gedeelte in beslag…

PaulHUzzz

Tot nu toe heb ik al mijn logs hier (en mijn reacties op weblogs elders) altijd geschreven onder dezelfde naam als de titel van mijn weblog: Homow Universalizzz dus…

Ik heb echter besloten om vanaf nu mijn logs en reacties te "ondertekenen" met PaulHUzzz.

De reden daarvoor is, dat het oude Homow Universalizzz nogal lang is en wat onpersoonlijk en ingewikkeld overkomt. In plaats daarvan komt nu dus Paul, de naam waaronder ik ook op andere websites bekend ben.

Maar omdat ik de overgang van Homow Universalizzz naar Paul toch wel erg drastisch vond, heb ik een middenweg gekozen en beide namen gecombineerd door achter Paul de afkorting HU en de uitgang zzz te plakken, met PaulHUzzz als resultaat.

De mensen die dat gewend zijn, kunnen mij dus nog steeds met de afkorting HU aanspreken en wie mij als Paul kent of dat persoonlijker vindt, kan ook die naam gebruiken.

En tenslotte is PaulHUzzz ook nog eens een leuk voorbeeld van Breezerspelling, namelijk als de versierde fonetische schrijfwijze van Paulus, de Latijnse naam waar Paul van is afgeleid!