Barock

In mijn eerdere log over het 200-jarig bestaan van het ministaatje Liechten- stein, kwam ook even het Liechtensteinse vorstenhuis ter sprake. Met een geschat vermogen van ca. 5 miljard euro behoort deze familie tot xc3xa9xc3xa9n van de rijkste vorstenhuizen ter wereld.
Dit enorme vermogen bestaat onder meer uit grootgrondbezit en, niet in de laatste plaats, uit xc3xa9xc3xa9n van de grootste particuliere kunstcollecties. De belang- rijkste stukken worden getoond in het plaatselijke museum in de Liechtensteinse hoofdstad Vaduz, maar ook in het eigen museum van de familie in het Palais Liechtenstein in Wenen.

Tentoonstelling
Zoals op de website van dat Liechtensteinmuseum te zien is, loopt daar nu een tentoonstelling van meubelstukken uit de Barok, met als topstuk het duurste meubel ter wereld: het bijzonder fraai versierde zgn. "Badmintonkabinet":

Aankondiging van de tentoonstelling in het Liechtensteinmuseum

Barok
Hierdoor kwam ik op het idee om de barok hier even nader onder de aandacht te brengen. De Barok is een Europese stijlperiode, die loopt van ca. 1600 tot ca. 1750 en die gekenmerkt wordt door een grote overdaad en krullende en pompeuze vormen. Iedereen kent deze stijl wel van de beroemde paleizen, zoals Versailles en Schxc3xb6nbrunn en van de extreem luxe levensstijl zoals die met de zonnekoning Lodewijk XIV wordt geassocieerd (zie daarover mijn eerdere log Franse luxe).
De Barok was met al zijn rijke uitbundigheid dan ook bij uitstek een stijl waarin de steeds machtiger wordende vorsten van die tijd zich ten voeten uit konden presenteren als het stralende (en daarmee alles aantrekkende) middelpunt van hun land.

Kerken
Maar niet alleen voor de vorst en de staat, maar ook voor de (rooms-katholieke) Kerk was de Barok een prachtige manier voor self-performing. Nadat deze Kerk met de reformatie in de 16e eeuw grote klappen te verduren had gekregen, begon zij in de 17e eeuw de zgn. contra-reformatie: een zelfbewust tegenoffensief om zo mogelijk verloren terrein weer terug te winnen.
Er werden in katholieke landen dan ook veel kerken in de barokstijl gebouwd, denk in de eerste plaats aan de Sint Pieter in Rome, maar bijv. ook aan de vele fraaie kerken in het zuiden van Duitsland. Met hun overdadig met goud, marmer en engelfiguren versierde witte interieur geven die de indruk alsof je je al in de hemel bevindt!

Het barokke interieur van de basiliek van Ottobeuren in Zuid-Duitsland

Contrast
Omdat de Barok zo nauw verweven was met de grote hofculturen en met het katholicisme, kwam deze stijl in de protestantse Noord-Europese landen niet of nauwelijks voor. Weliswaar kende ook ons land in die tijd nog een bloeiperiode (de "Gouden Eeuw"), maar de schilderijen van schilders als Rembrandt en Frans Hals zijn duidelijk anders dan die van de Zuid-Europese barokschilders, zoals bijv. al Peter-Paul Rubens uit Antwerpen. In de "protestantse" kunst lag de nadruk op soberheid, innerlijkheid en detail, in het barokke zuiden daarentegen op weelderigheid, uiterlijkheid en het grote geheel.

Hoogtepunt
De Barok is, zoals de meeste kunststijlen, ontstaan in Italixc3xab en volgt op het Manixc3xabrisme (zie daarover mijn eerdere log "Gekunstelde kunst"). Waar in het Manixc3xabrisme de vormen en kleuren overdreven en onnatuurlijk extravagant en bizar waren, daar keerde in de Barok de harmonie van de Renaissance weer terug, zij het niet meer in klassieke en vrij abstracte strengheid, maar in frivole, emotionele en zelfs dramatische beweeglijkheid en rijke weelderigheid.
Zo werd in de barokke kunstuitingen niet alleen een harmonieus evenwicht, maar ook het ideaal van een Gesamtkunstwerk bereikt. Daarmee vormt deze stijl een nauwelijks te overtreffen hoogtepunt in de Europese cultuurgeschiedenis, een punt dat nadien niet meer bereikt is…

Barmhartige banken

Een paar dagen geleden stond in de krant dat een Italiaanse bank haar verze- keringstak mogelijk aan het Nederlandse verzekeringsconcern Aegon of aan de Belgisch-Nederlandse bankverzekeraar Fortis zal verkopen.
Nu is dat op zich niet zo bijzonder, ware het niet dat de betreffende Italiaanse bank de Banca Monte dei Paschi di Siena is: de oudste nog bestaande bank ter wereld!

Siena
De Banca Monte dei Paschi di Siena is tegenwoordig, met 1211 filialen, de op vijf na grootste bank van Italixc3xab en is opgericht in de stad Siena in 1472. Aldaar zetelt zij in het prachtige middeleeuwse Palazzo Salimbeni:

De zetel van de Banca Monte dei Paschi di Siena

Barmhartigheid
Aan de naam valt nog af te lezen dat deze bank oorspronkelijk een zgn. monte di pietxc3 (Latijn: mons pietas) was, letterlijk een "berg", maar eigenlijk een "som geld van barmhartigheid".
Een monte di pietxc3 was een instelling die in de 15e eeuw in veel Italiaanse steden bestond en die geld uitleende tegen onderpand en/of tegen geen of slechts een heel lage rente. Het kapitaal van deze instellingen werd verkregen door liefdadige giften. Op deze manier konden ook minderbedeelde mensen aan geld komen en hoefden zij zich bij financixc3xable problemen niet te wenden tot de vaak Joodse bankiers die geld leenden tegen woekerrentes.

Nederlanden
Dit concept bleek een succesformule, die ook in andere streken van het toen- malige Europa veel navolging kreeg. In de Nederlanden werd de eerste chari- tatieve bank geopend in 1534 in het Vlaamse Ieper. Er was toendertijd veel weerstand tegen de zgn. Lombarden: bankiers uit Noord-Italixc3xab die het monopolie op het uitlenen van geld hadden, maar door hun woekerrentes veel (financixc3xable) ellende veroorzaakten.
Onder Filips II probeerde de Nederlandse overheid deze Lombarden te reguleren, onder meer met plannen om in veel plaatsen een monte di pietxc3 op te richten. Door de Opstand van de Noordelijke gewesten kwam daar aanvankelijk niet veel van terecht. Pas in het begin van de 17e eeuw werden in de Zuidelijke Neder- landen onder aartshertogin Isabella vele van deze liefdadige banken opgericht. Zij staan bekend als "bergen van barmhartigheid". In de Noordelijke Nederlanden werden, onder de naam Bank van Lening, vergelijkbare instellingen opgericht door de stedelijke overheden.

Het gebouw van de vroegere Berg van Barmhartigheid in Gent

Sindsdien
Nadien is het professioneel geldlenen allengs overgenomen door commercixc3xable banken en werd het lenen op onderpand van roerende goederen overgelaten aan particuliere pandhuizen en lommerds (afgeleid van Lombarden!).
In Brussel bestaat er echter nog een oorspronkelijke, in 1618 opgerichte Berg van Barmhartigheid / Mont de Piete en in Amsterdam de in 1614 opgerichte Stads- bank van Lening.
Een nieuwe vorm van deze eeuwenoude praktijk van (liefdadigheids)gelden tegen zeer gunstige voorwaarden uitlenen is het zgn. microkrediet. Dat zijn kleine leningen die door speciale kleine instellingen worden verleend aan mensen met weinig middelen, voornamelijk in de Derde Wereld. Dit microkrediet is breder bekend geworden doordat de Nederlandse prinses Maxima en Belgische prinses Mathilde zich hiervoor inzetten. Vanuit de kerken wordt microkrediet aangeboden onder de naam Oikocredit.

De Praktische Rede

Vandaag zag ik bij boekhandel De Slegte een moderne uitgave van de Kritik der praktischen Vernunft van de grote Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804).
Ik kon dit exemplaar niet laten staan, niet alleen vanwege de lage prijs, maar vooral ook vanwege de fraaie uitvoering: harde kaft en volledig in de klassieke gotische letters waarin vroeger bijna alle Duitse boeken werden gedrukt (zie foto hieronder). Het is namelijk een overdruk van de uitgave uit 1928, die weer teruggaat op een uitgave uit 1878.
Een Nederlandse vertaling van dit werk is onlangs verschenen bij uitgeverij Boom.

Drieslag
De Kritik der praktischen Vernunft (Kritiek van de praktische rede) werd door Kant geschreven in 1788 en vormt samen met de Kritik der reinen Vernunft (Kritiek van de zuivere rede) en de Kritik der Urteilskraft (Kritiek van het oordeelsvermogen) een Drie-eenheid van denkwerk op het terrein van respectievelijk het Ware, het Goede en het Schone, om het maar eens met die klassieke middeleeuwse drieslag te zeggen.

Zuivere rede
De Kritik der reinen Vernunft is Kants bekendste werk en gaat door voor xc3xa9xc3xa9n van de belangrijkste werken uit de (filosofie)geschiedenis in het algemeen en uit de zgn. Verlichting in het bijzonder. Veel mensen die er niet goed van de op hoogte zijn, hebben waarschijnlijk de indruk dat dit werk een "kritiek vanuit het zuivere verstand" op de oude (religieus bepaalde) gebruiken en tradities is. Ik zou haast zeggen: niets is minder waar. De "Kritiek van de zuivere rede" behandelt namelijk uitvoerig de grenzen van het verstand en vormt niet zozeer direct kritiek op middeleeuwse denkbeelden, maar veel meer op eerdere verlichtingsdenkers uit de stromingen van het Rationalisme en het Empirisme.

Tekst van de Kritik der praktischen Vernunft

Praktische rede
In dezelfde geest zal het voor wie denkt, dat de Verlichting louter een bevrijding van het oude kerkelijke juk zou zijn, een verrassing zijn dat Kant ook een zeer strenge moraalleer heeft geschreven: de nu door mij aangeschafte Kritik der praktischen Vernunft.
Hierin betoogt hij, dat de mens zich bij zijn handelen louter mag laten leiden door wat de rede, het verstand zegt. Alleen dan is ons handelen namelijk volledig vrij, hoe vreemd dat op het eerste gezicht ook moge klinken. Volgens Kant is handelen op basis van alles andere als het verstand namelijk niet vrij, want onder invloed van iets anders, bijvoorbeeld emoties, driften, gevoelens of bepaalde invloeden van buitenaf (zie in dit verband ook mijn eerdere log Individualiteit).
Op basis van louter en alleen het menselijke verstand komt Kant tot een dubbele basisregel voor het menselijke handelen, de zgn. "categorische imperatief":
1. Handel zo, dat jouw handelwijze een algemene regel zou kunnen zijn;
2. Handel zo, dat anderen nooit alleen een middel, maar altijd ook een doel op zich zijn.

Postulaten
Maar het komt nog sterker: Kant geeft in dit werk niet alleen basisregels voor de intermenselijke omgang, hij zegt ook dat daar enkele dingen uit voortvloeien die niet door het zuivere verstand (die reine Vernunft) bewezen kunnen worden: het eeuwig leven, God en de vrijheid. Dit noemt Kant de postulaten van de praktische rede.
God en het eeuwig leven zijn kernpunten van het Christendom, maar worden tegenwoordig regelmatig als onzin of sprookjes afgedaan. Desalniettemin gelooft een groot deel van de mensheid erin, vaak op basis van een intuxc3xaftief gevoel. Daarom is het frappant dat ook een zeer rationeel denker als Kant tot de conclu- sie komt, dat uit de normen die het verstand ons stelt, voortvloeit dat er toch tenminste zoiets als God en het eeuwig leven moet zijn. Hoe dat er precies uitziet, daar kunnen we volgens echter hem helemaal niets over zeggen.

Scissor Sisters – Ta-Dah

Vorige week is onder de titel Ta-Dah de nieuwe CD van de Scissor Sisters uitgekomen.
Net als hun eerste, naamloze, album biedt ook deze cd weer heel gevarieerde nummers, in een heel eigen stijl, die valt te omschrijven als een mix van disco en glamrock, met veel elementen uit de jaren ’70 (met name Elton John).

Nichterig
De Scissor Sisters zijn een in 2001 opgerichte band uit New York, bestaande uit 5 leden: Jake Shears, Ana Matronic, Paddy Boom, Babydaddy en Del Marquis (alles artiestennamen).
Naast hun muziek valt deze band vooral op door hun zeer extravagante optre- dens, groteske bewegingen en niet minder gekke oufits.
Samen met hun toch al tamelijk typische "gay" muziek, maakt dit de Scissor Sisters tot een welhaast stereotype gayband, wat overigens niet wegneemt dat zij zeer populair zijn…

Nep?
In wat breder cultureel verband vond ik interessant wat zij in een interview met De Telegraaf over hun extravagante optredens zeiden, namelijk dat gekke kostuums, make-up en opvallende show-elementen tegenwoordig worden gezien als iets om punten waarop je kennelijk tekort schiet te compenseren.
Zij stellen daartegenover dat vxc3xb3xc3xb3r de jaren ’90 de meeste artiesten meer of minder grote shows van hun optredens maakten, van Jimi Hendrix in de jaren ’60 tot Talk- ing Heads in de jaren ’80. Pas daarna ging iedereen optreden in alledaagse spijkerbroek en gymschoenen. Iets anders ging en gaat door voor nep (een uitzondering hierop is Madonna). Het zou de angst om nep over te komen zijn, die artiesten ervan weerhoudt om er een grote show van te maken…
Deze laatste gedachte kom je vaker tegen, niet alleen in de muziekwereld, maar ook op vele andere terreinen: wat mooi is, zal wel hol zijn en wat vol is, hoeft kennelijk niet ook nog mooi te zijn…

Individualiteit

Als het gaat om iemands individualiteit, iemands eigenheid, dan zal men over het algemeen zeggen dat die in het innerlijk ligt. Dat iemands karakter, persoonlijkheid, eigenschappen en talenten hem of haar tot een unieke persoon maken.
Het uiterlijk, en meer bepaald het lichaam wordt daarbij gezien als iets wat weliswaar per persoon enigszins verschilt, maar toch iets is dat alle mensen met elkaar gemeen hebben: qua lichaam zijn we allemaal (min of meer) gelijk…

Omgekeerd
Daarom is het verrassend dat enkele grote filosofen het schijnbaar precies omgekeerd zien: individualiteit ligt volgens hen in de lichamelijke en het gemeenschappelijke in de geestelijke kant van de mens!
Zo zegt Thomas van Aquino (1224/5-1274), in navolging van Aristoteles (384-322 v.Chr.) dat het de materie is die maakt dat het ene ding verschilt van het andere: de ene appel is de andere niet, het ene menselijke lichaam het andere niet, ook al zijn het allemaal appels, respectievelijk mensen.
De termen appels en mensen hebben weliswaar betrekking op materixc3xable dingen, maar zijn zelf immaterixc3xable, geestelijke "dingen", producten van onze denkende geest. Door Thomas worden zulke aanduidingen "vormen" genoemd, zodat gezegd kan worden dat het de materie is die de vorm individualiseert.

Kennis
Dit hangt samen met de manier waarop volgens Thomas onze kennis tot stand komt, namelijk doordat wij via onze zintuigen indrukken van de materixc3xable buitenwereld krijgen, die dan door ons verstand worden geordend en voorzien van een etiket, bijvoorbeeld: "appel" of "mens".
Als wij bij dat ordenen en dat "etiketteren" maar zuiver genoeg te werk gaan, dan moet dat in principe een bezigheid zijn die bij alle mensen op eenzelfde manier plaatsvindt of tenminste zou kunnen plaatsvinden.
Daarom is het geestelijke aspect in de zin van het verstandelijke en het rationele, datgene dat mensen gemeenschappelijk hebben en is het het materixc3xable en het lichamelijke dat mensen verschillend maakt.
Deze visie van Thomas van Aquino wordt bevestigd door Immanuel Kant (1724-1804), die zegt dat zekere kennis alleen mogelijk is door de combinatie van verstandelijke vormen en zintuigelijke waarnemingen.

Lichamelijk
Deze filosofen doelen in hun verhandelingen dus vooral op de verstandelijke kant van het innerlijk. De in het begin genoemde algemene opvatting doelt echter meer op gevoelsmatige en biologisch/psychisch bepaalde kanten daarvan. Karakter, persoonlijkheid, eigenschappen e.d. komen immers niet louter uit het verstand voort, maar zijn vaak veel meer bepaald door erfelijke eigenschappen en door wat een mens in zijn leven allemaal meemaakt. En dat wordt in de meeste gevallen meer op een lichamelijke, dan op een verstandelijke manier verwerkt.
Zo gezien is het dus al een stuk begrijpelijker dat iemands individualiteit door diens lichamelijke kant (met alle bijbehorende aspecten) bepaald wordt, in plaats van door diens geestelijke, lees: verstandelijke kant.

Gevoelens
Toch wordt ook vaak gezegd dat juist (lichamelijk bepaalde) gevoelens en emoties bij alle mensen gelijk zijn. Dat iedereen, waar en wanneer ook, dezelfde gevoelens van verdriet, boosheid, vreugde, angst en dergelijk kent en dat die gevoelens dus iets zijn wat mensen kan verbinden. Voorbeelden hiervan zijn de vreugde die kunsten zoals muziek oproepen, maar ook de (tegenwoordig wereldwijde) ontzetting als zich rampen voordoen.
Dit dan in tegenstelling tot de verdeeldheid, de conflicten en zelfs oorlogen die zouden voortkomen uit de meer rationale meningsverschillen op grond van verschillende politieke denkbeelden, ideologixc3xabn en religieuze leerstellingen.

Vluchtig
Ook deze zienswijze is te oppervlakkig. Ten eerste omdat emoties en gevoelens niet of nauwelijks te plannen zijn en daarom, hoe intens en heftig soms ook, vluchtig zijn. Hooguit kunnen ze een basis zijn voor een langduriger relatie, maar dat vereist dan weer een meer verstandelijke keuze daarvoor.
Ten tweede kunnen gevoelens niet alleen verenigen, ze kunnen ook heel sterk verdelen: denk aan boosheid, woede en haat. Zo zijn ze al te vaak ook de aanjagers waardoor op zich beperkte rationele meningsverschillen gemakkelijk uit de hand kunnen lopen.

Verstand
Dat conflicten het gevolg zijn van een rationele benadering, mag voor meer romantisch aangelegde en minder hoog ontwikkelde mensen misschien zo lijken, maar is toch zeker niet waar.
Want als we bijv. kijken naar de wetenschap, dan blijkt dat er wereldwijd vergaande overeenstemming bestaat over de te gebruiken methoden en criteria en dat men heel fatsoenlijk over verschillende inzichten weet te discussixc3xabren en uiteindelijk ook steeds weer tot algemeen aanvaarde theorixc3xabn komt.
Als dat mogelijk is voor het rationeel verwerven van kennis (wetenschap), dan moet dat in principe net zo goed mogelijk zijn voor het rationeel bepalen van doelen en middelen (ethiek, politiek).

Duurzaam
Probleem is dus niet zozeer een teveel aan rationaliteit, maar eerder een tekort daaraan. Bij ethische en politieke vraagstukken en problemen (kwesties die dus het gemeenschappelijke samenleven betreffen) spelen in de praktijk emoties en machtspolitieke eigenbelangen (die het lichamelijke en materixc3xable betreffen) namelijk een veel grotere rol als dat veel mensen (willen) denken…
Wanneer dus ook bij zulke vraagstukken men net zo rationeel en zakelijk zou redeneren en met elkaar zou overleggen als dat in de wetenschappelijke wereld gebeurt, dan zou ook in kwesties die het samenleven betreft, men tot verdergaande overeenstemming moeten kunnen komen, dan nu vaak het geval is…
Zulke meer rationeel tot stand gekomen overeenkomsten zijn, doordat ze uitstijgen boven al te tijdelijke eigenbelangen, ook een stuk duurzamer dan de vluchtige momenten van emotionele verbondenheid.

Conclusie
Zo zien we dus dat datgene wat iemand tot een individu maakt, vooral gelegen is in de lichamelijke aspecten van zijn of haar mens-zijn.
Dit betekent echter tegelijk dat het ook precies deze lichamelijke, materixc3xable aspecten zijn waardoor individuele mensen en groepen van mensen met elkaar in conflict kunnen komen: de ene mens is de ander niet en de behoeften en belangen van de xc3xa9xc3xa9n zijn vaak anders dan die van de ander.
Maar gelukkig hebben wij nog onze verstandelijke vermogens, waarmee wij, als wij ze maar goed en zuiver genoeg toepassen, met elkaar tot overeenstemming kunnen komen.
Dus waar wij lichamelijk, materieel van elkaar verschillen, kunnen we het geestelijk, verstandelijk met elkaar eens worden!

11 september

Vandaag is het 5 jaar geleden dat op 11 september 2001 de spectaculaire aan- slagen op het World Trade Center in New York en op het Pentagon in Washing- ton plaatsvonden, alsmede een mislukte poging die waarschijnlijk op het Witte Huis gericht was… Hierbij werden in totaal 2973 mensen gedood.

Begin
Vaak wordt gezegd dat deze aanslagen de wereld veranderd hebben. De geschiedenis leert echter dat de wereld ook na de grootste rampen gewoon doordraait, maar ik denk dat we wel kunnen zeggen dat deze aanslagen een nieuwe periode in de geschiedenis inluiden en zo het cultuurhistorische begin van de 21e eeuw zijn, zoals de aanslag op Franz Ferdinand in 1914 het begin van de 19e eeuw was.

Oorzaak?
Sommigen zullen zeggen dat dat wat er na 11 september veranderd is voornamelijk veroorzaakt wordt door een overmatig agressieve politieke en militaire koers van de Verenigde Staten.
Dat mag ten dele zo zijn, maar we moeten niet vergeten dat de VS dit niet voor hun plezier en zonder aanleiding doen: het was immers Al Qaida dat met de aanslagen op New York en Washington de grootschalige aanval opende, vergelijkbaar met hoe Japan in 1941 met de aanval op Pearl Harbor Amerika betrok bij de Tweede Wereldoorlog in de Pacific.

Voorgeschiedenis
En zoals ook de Tweede Wereldoorlog een voortzetting van de politiek, maar dan dan met andere middelen, was, is ook de huidige confrontatie tussen de VS, het Westen en (radicale) Islamieten een voortzetting van eerdere, maar kleinere confrontaties, zoals bijv. al de aanslagen op Amerikaanse doelen in Beiroet in 1983 en ’84, de aanslag boven Lockerbie, die op het WTC in 1993 en de aanslagen op Amerikaanse ambassades in Afrika in 1998 en op de USS Cole in 2000.
Ook op die aanslagen hebben de Verenigde Staten, zowel onder republikeinse als onder democratische presidenten, telkens met grotere en kleinere vergeldingsmaatregelen gereageerd. Enig effect hebben die echter niet of nauwelijks gehad, hooguit een verdere afkeer in de Arabische wereld gewekt…

Begrijpelijk
Daarom is het, in een tijd waarin toch op alle terreinen alles maakbaar lijkt te zijn, op zich begrijpelijk dat de VS na de enorme dreun van 11 september 2001 hebben geprobeerd om dan maar met grof geweld een eind te maken, of in elk geval een even grote dreun uit te delen aan agressieve moslimterroristen en -regimes…

Complot?
Velen in Europa, maar ook in de VS, zien dat beleid van de regering Bush niet zitten. Niet alleen wordt er regelmatig tegen geprotesteerd en gedemonstreerd, ook komt deze afkeer tot uiting in een ongekend grote verspreiding van complottheorixc3xabn omtrent de aanslagen van 11 september.
Vooral via Internet worden de meest fantasierijke constructies uitgebreid besproken en "onderbouwd" met echte en vermeende feiten, met halve waarheden en hele verzinsels.

Onzin
Hoe verdacht of vreemd veel dingen misschien ook mogen lijken, deskundigen hebben daar overal plausibele verklaringen voor, die geheel in lijn zijn met de officixc3xable versie van het gebeuren.
Daar komt bij dat als het een complot geweest zou zijn waar de Amerikaanse overheid c.q. geheime diensten achter gezeten zouden hebben, dat dan zo’n grote operatie geweest zou zijn, dat die al lang uitgelekt zou moeten zijn. Want het is ondenkbaar dat er Amerikaanse gezagsdragers of ambtenaren zouden zijn die zoveel levens van eigen burgers op hun geweten zouden willen hebben!

naschrift:
Niet alleen zijn de vele complottheorixc3xabn even leugenachtig als diverse beweringen van de door deze complotdenkers zo verafschuwde regering Bush, ze zijn ook in breder verband kortzichtig en selectief.
Want het gaat niet aan om serieus en zelfs met verbetenheid de Amerikaanse overheid te beschuldigen van dergelijke onwaarschijnlijke complotten, terwijl er elders regimes zijn die er werkelijk weinig problemen mee lijken te hebben om vele eigen burgers op te offeren. Denk hierbij aan landen als Rusland, China en vele Arabische dictaturen…

Dus wanneer het die mensen, die zoveel tijd en energie in fantasierijke complot- theorixc3xabn steken, het echt om een betere wereld te doen is, laten zij zich dan richten op die gevallen waarvoor er meer en hardere aanwijzingen zijn… zij hebben daar de vrijheid voor, een vrijheid die regeringen door politieke en economische belangen vaak niet hebben…

Personalizzzed foon

Nadat ik eerder al enkele andere dingen had "gepersonaliseerd" door ze van het logo en de kleuren van deze weblog te voorzien, was nu ook mijn nieuwe mobiele telefoon aan de beurt…

Mogelijkheden
De huidige mobiele telefoons hebben namelijk diverse mogelijkheden om er een persoonlijk tintje aan te geven, alsmede diverse instellingen naar eigen voorkeur aan te passen.
Zo kan onder andere de achtergrond van het schermpje (wallpaper) en de beltoon (ring- tone) worden aangepast, bijvoorbeeld door er xc3xa9xc3xa9ntje te downloaden uit het enorme aanbod dat daar tegenwoordig op internet voor is.

Resultaat
Geheel in de stijl van deze weblog heb ik zelf een wallpaper gemaakt en die middels een Bluetooth-verbinding op mijn nieuwe GSM gezet (zie afbeelding).
Omdat de cirkel van sterren een variant is van de Europese vlag, leek het me wel toepas- selijk om als ringtone het Europese volkslied (oorspronkelijk de Ode an die Freude op muziek van Beethoven) te downloaden.