Zomergast Verbrugge

Afgelopen zondagavond was de filosoof Ad Verbrugge de gast in het VPRO televisie- programma Zomergasten. In dat (live uitge- zonden) programma krijgen bekende Nederlanders de gelegenheid om hun eigen televisie-avond in te vullen met zelf gekozen televisie-, film- en muziekfragmenten.

Conservatief
Ad Verbrugge is een nog jonge filosoof aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, die vooral bekend is geworden met zijn in 2004 versche- nen boek "Tijd van onbehagen", waarin hij de teloorgang van de gemeenschapszin en gemeenschappelijke waarden als gevolg van een doorgeschoten indivualisme in de westerse samenlevingen aan de kaak stelt. Daarmee past hij in de in Nederland nog vrij jonge stroming van neo-conservatieven, waarvan prof. Andreas Kinneging een andere bekende vertegen- woordiger is.

Gemeenschappelijk
Ik heb niet de hele avond gekeken, maar het viel me (deels wederom) op dat Verbrugge een aantal dingen met mij gemeen heeft. Naast de weelderige haardos, onder meer zijn reeds genoemde conservatieve maatschappijvisie, zijn bewondering voor (het werk van) de Duitse filosoof Martin Heidegger en zijn waardering voor de vermoorde politicus Pim Fortuyn.

Beelden
Verbrugges visie, hobbies en voorkeuren werden aan de hand van een keur aan fragmenten gexc3xafllustreerd, onder andere een zeldzaam televisiefragment van Heidegger, dat voor mij, net als voor Verbrugge, de eerste keer was dat ik deze grote filosoof in bewegend beeld zag.
Confronterend was een fragment uit "Our Daily Bread", waarin werd getoond hoe levende kuikens fabrieksmatig worden "verwerkt", hetgeen een goed voorbeeld is van Heideggers visie op hoe techniek ons leven is gaan beheersen.
Ontroerend was een interview waarin Pim Fortuyn met een psychotherapeut sprak over het Hiernamaals en waaruit bleek dat hij niet alleen een opportunistisch populist, maar ook een gevoelig mens was…

Uitgaanskaartje

Iedereen kent wel de visitekaartjes (business cards) die veel mensen in de uitoefening van hun beroep uitdelen aan (potentixc3xable) klanten.

Variant
Als variant daarop lijkt mij een "uitgaanskaartje" geen gek idee: een vergelijkbaar kaartje dat je kan uitdelen aan mensen die je tegenkomt bij het uitgaan.

Onverstaanbaar
In de moderne uitgaansgelegenheden staat de muziek namelijk vaak zo hard dat je elkaar nauwelijks kan verstaan. Bij gewone gesprekken kan je uit de context vaak wel afleiden wat de ander zegt, maar als het klikt en je wil je naam, telefoonnummer of internetprofiel doorgeven, dan zul je dat wel moeten opschrijven, wil het goed overkomen.

Contact
Voor zulke situaties zou een uitgaanskaartje (profile card) een uitkomst bieden: een naar believen mooi, leuk of hip vormgegeven kaartje met daarop je naam, telefoonnummer en/of profielnaam, dat je aan mensen kan geven met wie je contact wilt houden.

Voorbeeld
Als voorbeeld heb ik een kaartje gemaakt dat ik zelf zou kunnen uitdelen als ik iemand wil attenderen op mijn weblog alhier (naam, adres of telefoonnummer kunnen op de achterzijde geschreven worden):

(vernieuwde versie, mei 2007)

Nieuw domein

Vanaf vandaag heeft deze weblog een eigen .nl-domein en zodoende ben ik voortaan, naast het standaardadres van web-log.nl, ook bereikbaar onder www.homow-universalizzz.nl !

Na eerst een redirecting onder het subdomein .nl.tt gehad te hebben, ben ik, na een attente tip over een voordelige domeinhoster, nu dus ook overgestapt op een "echt" Nederlands internetdomein.

Toen bij het checken van vrije domeinnamen bleek dat ook het adres www.homow.nl nog vrij was, kon ik het niet laten om dat op mijn naam te laten registreren.

Dus wie deze weblog nog niet onder zijn favorieten heeft staan en/of het gewone adres te lang vind, die kan nu ook volstaan met www.homow.nl

Zomaar…

… een fraaie foto…

…van de kleurrijke Basiliuskathedraal op het Rode Plein in Moskou.

Zomerhit 2006…!

Was het eerst een vraag wat de zomerhit van dit jaar zou worden, nu is het een weet: La Camisa Negra van de Colombiaanse zanger Juanes!

Volgens de site www.zomerse50.nl zijn er dit jaar opvallend veel zomerhits, nadat er in 2005 eigenlijk geen xc3xa9xc3xa9n echte topper was. Andere hoog scorende nummers van dit jaar zijn: Mas que nada van Sergio Mendes en de Black Eyed Peas, Hips don’t lie van Shakira en Wyclef Jean en Boten Anna van Basshunter.

25 jaar Personal Computer

Vandaag is het precies 25 jaar geleden dat de eerste Personal Computer (PC) op de markt kwam – het apparaat zonder welke onder andere deze tekst niet geschreven en gelezen had kunnen worden…!

Op 12 augustus 1981 presenteerde IBM in New York zijn IBM 5150, bestaande uit een systeemkast, een toetsenbord, een matrix printer, een monochroom scherm en een diskette station. Zie eventueel ook de nadere specificaties.

Duur
Deze eerste PC kostte omgerekend iets van 10.000 gulden of 4500 euro en was dus nog lang niet voor iedereen bereikbaar. Toch ging de ontwikkeling vrij snel, want ik kreeg mijn eerste computer al met Sinterklaas 1985: een Philips-computer, bestaande uit een gecombineerde systeemkast en toetsenbord. Als monitor fungeerde de televisie.

De IBM 5150 personal computer

Los
Deze eerste generatie thuiscomputers kon alleen werken met losse programma’s die opgeslagen waren op cassettebandjes of (grote slappe) floppydisks. Veel meer dan eenvoudige tekstverwerking, boekhouding en spelletjes kon er dan ook niet mee worden gedaan. Een onlineverbinding met andere computers was nog iets dat alleen een enkele echte nerd had.

Verbonden
Maar zo’n tien jaar later, eind jaren ’90 van de 20e eeuw, kreeg de PC opeens veel meer mogelijkheden, toen met het internet letterlijk de wereld openging! Sindsdien hebben zowel het gebruik van PC’s als van het internet een enorme vlucht genomen en zijn er nog maar weinig mensen zonder computer met internetverbinding.

Toekomst
Wat de toekomst betreft verwachten deskundigen dat de vele functies van de PC minder zullen worden, omdat meer en meer dingen via internet gedaan (kunnen) worden. De personal computer, inmiddels steeds meer een portable notebook, wordt dan eigenlijk een soort terminal met het internet als onbegrensde superserver, vergelijkbaar met de mainframe-computersystemen die vroeger bij grotere bedrijven gebruikt werden.

Gay Pride 2006!

Afgelopen weekend was het hoogtepunt van de jaarlijkse Gay Pride manifestaties in Amsterdam. Ik ben er zowel zaterdag als zondag heen geweest en heb daarmee een prachtig weekend gehad, afgezien van een onaangenaam incident, dat achteraf goed is afgelopen…

Zaterdag 5 augustus: Canal Parade

Botenparade
Ik ben met de trein naar Amsterdam gegaan, maar aangezien het enorm druk was (voor mijn gevoel wat drukker nog dan vorig jaar) en de mensen rijen dik langs de Prinsengracht stonden, duurde het even voor ik een plaatsje met goed zicht gevonden had. Daardoor miste ik helaas het begin van de optocht, met de boot van Gay.nl en de door Marius bestuurde bijboot…

Wel had ik prima zicht op de zgn. Kasteelboot, die zonder al te commercixc3xable subsidies door enkele vaste forummers van het Gay.nl-forum wordt gebouwd en bemand. Deze boot was dit jaar prachtig paars-goud, de kleuren waarin ook de opvarenden waren uitgedost!

De Kasteelboot

Er waren heel veel boten, waaronder een heel aantal met mooie uitdossing en fraai gebouwde mannen. Wel was het ook dit jaar weer braver dan vorig jaar: het meest ondeugend waren waarschijnlijk nog een paar blote mannenbillen en (nota bene) vrouwenborsten!

Ontmoetingen
Via sms heb ik mijn collega-weblogger Thijs weten te vinden, die met mij had afgesproken en die samen met zijn vriend en een andere vriend ook ter plekke waren. Heel leuk hem na de vele virtuele contacten ook eens in het echt ontmoet te hebben!

Na afloop van de botenparade had ik met Dutch afgesproken, die ik trof bij de Amstelkerk, alwaar hij mij, allervriendelijkst als altijd, iets te drinken aanbood. Samen met hem ben ik vervolgens met de parade mee langs de Amstel gelopen.
Onderweg kwamen we de immer goed gebekte Zeist28 en een nogal opvallend uitgedost vriendje van hem tegen, die een stuk met ons meeliepen. Op de magere brug werd ik door twee mooie jongedames gevraagd of ik met hen op de foto wilde, hetgeen ik welwillend toestond. Kennelijk vonden zij mij een leukere homo, dan het nogal relnichterig ogende vriendje van Zeist 😀
Na afscheid van hen te hebben genomen ben ik met Dutch richting het Centraal Station gegaan, alwaar hij richting huis ging en ik bij de Burger King gegeten heb.

Daarna ben ik weer de stad ingegaan en heb bij het podium aan de Amstel even naar enkele optredens geluisterd. Daar kwam ik ook mijn andere collega-weblogger LuckyThing tegen.
Op het Rembrandtplein aangekomen, na, net als vorig jaar weer door enkele wildvreemde dames enthousiast aangesproken te zijn geworden, werd ik aangesproken door een hele leuke jongeman, die mij herkend had en Frankyvally van Gay.nl bleek te zijn!
Ook kwam ik daar Pagan en Maze tegen, die op de Kasteelboot hadden meegevaren en nog immer in het goud gehuld en gespoten waren.

Montmartre
Via Gay.nl had ik met Ajaxboy75 afgesproken om elkaar om 20.00 uur in gaycafe Montmartre te ontmoeten. Na me weer door de mensenmassa in de Halvemaansteeg te hebben gewurmd, ben ik dat cafe binnengegaan en heb op hem gewacht.
De Montmartre is erg klein, wel gezellig, maar de muziek is loeihard… heel apart vond ik wel de uv-lamp aan het plafond, waardoor alle witte kleding- stukken als het waren paarsblauw oplichten!

April
Ajaxboy kwam echter niet opdagen, zodat ik na ongeveer drie kwartier de Montmartre heb verlaten en naar de optredens op het Rembrandtplein heb gekeken. Via sms kreeg ik echter bericht dat Ajaxboy in cafe April in de Reguliersdwarsstraat was.
Aldus ben ik daar heen gegaan, maar de Reguliers stond werkelijk overvol met mensen, zodat er nauwelijks een doorkomen aan was. Uiteindelijk bereikte ik de April, ben er binnen gegaan, maar Ajaxboy was nergens te bekennen. Wel zaten in allerlei donkere hoeken Aziatische jongens/mannen en zelfs Aziatische vrouwen en kinderen, zodat ik mij welhaast in Thailand waande…

Arc
Nadat ik in de April wat gedronken had en teruggekeerd was naar het Rembrandt- plein, kreeg ik per sms het bericht dat Ajaxboy nu in gaybar de Arc was. Wederom ben ik richting de Reguliers getogen en rond 22.00 de Arc binnenge- gaan, die gelukkig helemaal aan het begin ligt.
Vergeleken met de April was de Arc een hele verademing: een mooie modern en trendy vormgegeven zaak met dito muziek. Daar kwam al snel Ajaxboy met zijn vriend binnen. Samen zijn we toen achterin de zaak gaan staan, waarna Ajaxboy vroeg wat we wilden drinken (zijn vriend bier, ik een orange-gin) en hij dat voor ons ging halen.
Ik heb met zijn vriend staan wachten, maar hij kwam maar niet terug…

Plotseling werd ik aangesproken door een jongeman die zei mij te herkennen van Gay.nl. Ik herkende hem niet, maar hij stelde zich voor als Nemmesis en zei dat hij het erg leuk vond me eens in het echt te zien en dat altijd zoveel waardering heeft voor mijn bijdragen en reacties in het forum aldaar.

De "plaats delict" achterin de Arc 😉

Vermist…
Ajaxboy bleef ondertussen maar weg, zodat ik hem maar een sms-je stuurde met de vraag waar hij bleef en of hij ons niet vergeten was. Daar kwam echter geen antwoord op…
Na nogmaals in de hele Arc gekeken te hebben, zijn we na ongeveer drie kwartier weggegaan op zoek naar politie.
Ik dacht die wel op het Rembrandtplein te vinden en via de security aldaar en de mobiele politiepost op het Thorbeckeplein, zijn we toen naar het politiebureau aan de Prinsengracht gelopen. Daar werden we vriendelijk te woord gestaan, doch veel konden zij niet voor ons doen.
De vriend heeft toen een vriend gebeld die in een vlakbij gelegen hotel logeerde. Daar ben ik met hem heengelopen en ben toen zelf met de laatste trein naar huis gegaan… Onderweg heb ik Ajaxboy nog een sms gestuurd en hem gebeld, maar ik kreeg geen contact…

Zondag 6 augustus: Afsluiting

De volgende dag bleek er rond het middaguur nog niets over het lot van Ajaxboy bekend te zijn, noch op mijn gsm, noch op Gay.nl.
Ik ben vervolgens weer naar Amsterdam gegaan voor de afsluitende optredens van de Gay Pride van dit jaar.

Terecht!
Daar aangekomen kreeg ik echter het bericht dat er met Ajaxboy niets aan de hand was en dat hij bij iemand overnacht had en inmiddels weer op weg terug naar huis was. Later zou hij uitleggen dat hij buiten de Arc drank had willen bestellen, maar er vanwege de drukte niet meer in mocht en zijn beltegoed op was geraakt, waardoor hij ons niet meer kon inlichten…
Hij heeft zich uitgebreid bij mij verontschuldigd voor deze gang van zaken.

Soho
Op het Rembrandtplein was het gezellig druk en er was leuke muziek van diverse artiesten. Tussendoor heb ik een ijsje en patat gegeten en ben ik nog even naar de Reguliersdwarsstraat gegaan om wat te drinken bij de Soho: een fraaie zaak in klassieke stijl.

Rembrandtplein
Daarna weer terug naar het Rembrandtplein en o.a. het optreden van Luv meege- maakt. Evenals vorig jaar v
iel me ook hierbij op dat er, behalve de slingers met regenboogvlaggetjes, nauwelijks iets was waardoor duidelijk werd dat dit een homo-evenement was: op het podium hing noch een regenboogvlag, noch enige andere aanduiding…

Rouge
Als afsluiting van deze dag en van de gehele Gay Pride heb ik tenslotte nog was gedronken in gaycafe Rouge aan de Amstel, die binnen helemaal met slingers en balonnen in regenboogkleuren versierd was en waar het erg gezellig was.

Cafe Rouge aan de Amstel

-> Meer Fotowzzz !

Al met al was het, ondanks het vervelende eind op de zaterdag, een prachtig weekend… op naar volgend jaar!!