Met enige regelmaat komt in de media of elders de vraag aan de orde in hoeverre homoseksuelen daadwerkelijk geaccepteerd en in de samenleving gexc3xafntegreerd zijn. In homokringen spitst deze vraag zich vaak toe op hoe acceptatie en integratie zich verhouden tot de vaak afwijkende, extravagante en ‘nichterige’ gedragingen, zoals die vrij algemeen met homoseksualiteit geassocieerd worden…
In de Groene Amsterdammer van 14 oktober 2005 verscheen mede hierover een interessant en le- zenswaardig artikel onder de titel "Dezelfde blote kerels, een ander decor".
Daarin wordt o.m. geschreven dat de zo stereo- type homo-uitingen, zoals bijv. de "blote kerels"
op de Gay Pride Canal Parade, aanvankelijk de functie hadden van het bevechten van vrijheid en van een erkende plaats in de samenleving.
Toen homo’s eenmaal die plaats hadden verworven, zijn die typische uitingen echter niet verdwenen. Enerzijds waarschijnlijk vanuit een soort van nos- talgie bij de oudere generatie homo’s (vergelijk dit met veteranen), anderzijds ook doordat de homo- evenementen tot een vorm van "folklore" zijn ge- worden: niet meer noodzakelijk, maar wel leuk en gezellig en bovendien met een ons ego strelende ondertoon van "kijk eens hoe liberaal wij zijn".
Deze laatste fase was echter nog maar nauwelijks bereikt of er diende zich tamelijk acuut een nieuwe functie voor de "blote mannen" aan, namelijk die van het verdedigen van de verworven vrijheden tegenover met name radicale islamieten die homoseksuele praktijken op niet mis te verstane wijze veroordelen. Mede hierdoor lijkt er (weer) een groeiende intolerantie tegenover homo’s te ontstaan…
Volgens de schrijver van het artikel moeten homo’s zich nu niet angstig terug- trekken in zelfmedelijden, maar moeten ze juist klaarstaan om hun vrijheid, en daarmee ook de liberale, al dan niet multiculturele, samenleving te verdedigen tegen intolerantie, onverdraagzaamheid en xenofobie…
Democratie is geen regering door het volk. Dat heeft men in de achttiende eeuw even geloofd en daardoor is deze aanduiding in de mode geraakt. Maar het volk kan natuurlijk helemaal regeren. De regering regeert, het woord zegt het al. Wat wij democratie noemen is een systeem van elitevorming bij gelijke politieke rechten. In feite is de rechtstaat veel belangrijker: dat bevoegdheden wettelijk beperkt zijn. En daarbij komt dan het gelijkheidselement: op voorhand heeft iedereen gelijke rechten. In die zin is wat nu democratie heet een egalitaire aristocratie.
Regeren is altijd gedaan door kleine groepjes: koningen hadden adviseurs en ministers, je had republieken waar colleges regeerden – in de Nederlandse Republiek besliste zelden iemand in z’n eentje – en in een democratie wordt het regeren ook door een kleine groep gedaan. Nog belangrijker dan de selectie waarbij een zekere volksinvloed geldt – niet direct natuurlijk want regeringen worden gewoonlijk benoemd en niet gekozen – is dat er wettelijke termen gelden: niemand heeft de macht onbeperkt. Een president van de VS moet na acht jaar weg, hoe machtig ook, gewoon omdat de wet dat zegt, niet omdat kiezers daar een mening over hebben. In Nederland worden ministers weliswaar niet op gelimiteerde tijd benoemd, maar de regel is wel dat ze vertrouwen van het parlement nodig hebben en aan de vooravond van nieuwe verkiezingen hun ontslag aanbieden.
De kloof moet naar mijn idee groter gemaakt worden. Politici moeten vooral degelijke politiek bedrijven en daar aandacht voor vragen. Niet elk maatschappelijk debat is ook een politiek debat: iets dat tot wetgeving of beleid kan leiden.
Hmmmz, als ik je logje lees, weet ik niet goed wat je er nou eigenlijk mee wil zeggen. Toevallig gaat mijn studie (bestuurskunde) alleen maar over de overheid, dus is dit wel een interessant onderwerp, zeker omdat ik (nog toevalliger) voor donderdag een referaat inlever met als onderwerp ‘de kloof tussen de burger en de politicus’ (taalpuristisch gezien is het de kloof tussen de burger en de politicus of de kloof tussen het volk en de politiek, maar dat even terzijde).
Ik herken veel in de mening van Jan Dirk Snel. Er wordt tegenwoordig zoveel geklaagd dat er een kloof zou zijn (wat ik ook niet ontken), en dat deze groter is geworden. Dat laatste vraag ik mij af. Hoeveel mogelijkheden zijn er niet om invloed te hebben binnen de politiek, hetzij in je gemeente, hetzij ergens anders. De overheid voert daarom vaak ook een interactief beleid, met inspraak van betrokken mensen.
Aan de andere kant kun je ook stellen dat politiek belangenafweging is, en geen belangenbehartiging. Daarom kan het best goed zijn dat er een kloof bestaat. Ik vind dit ook onvoorkomelijk en niet erg. Ik bedoel, dat is ook het systeem van democratie! Je kiest een volksvertegenwoordiger die voor jou (bestuurt en) controleert!
Overigens ben ik fel tegen alle zogenaamde ‘democratische vernieuwingen’ (lees: d66), zoals referenda, idiote kieststelsels en dergelijke, maar wie weet komt daar nog wel eens een logje over π
Jullie zijner snel bij zeg! Ik was nog niet eens helemaal klaar met mijn log… dus ik zal hem nu snel ff afmaken… π
In elk geval bedankt voor jullie uitvoerige reacties!
Inderdaad moet er een onderscheid worden gemaakt tussen democratie en rechtsstaat, alsook tussen de wetgevende, uitvoerende en rechtssprekende macht. Helaas lijkt er van deze onderscheidingen steeds minder terecht te komen… zowel doordat de burgers steeds vaker en haast blindelings direct hun zin willen, als door de gezagdragers die daar al te gemakkelijk op willen inspelen…
Ik ben het dan ook wel met jullie eens, dat een zekere ‘kloof’ wel goed is, als dat betekent dat er een onderscheid bestaat tussen democratie en rechtsstaat, en tussen wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht…
Ik merk zelf weinig van een groeiende intolerantie tegen homo’s in mijn dagelijkse leven. Maar goed, ik woon ook niet in Rotterdam bijvoorbeeld en zit in een redelijk beschermd wereldje. Ik kan me dat provocerende gedrag altijd wel voorstellen. Heb dat zelf ook wel een beetje gehad…
Maar wat ik me afvraag: wat vind jij er zelf van, HU?
Ja idd… nu eens een Mening π
Er zit wel een kern van waarheid in dit verhaal… al moet je natuurlijk niet generaliseren. Er blijven altijd homoseksuele groepen die de extreme uitingen van homoseksualiteit blijven benadrukken… Maar ik ken ook genoeg ‘gewone’ homo’s hoor… π
Welnu, mijn mening over het fenomeen Canal Parade heb ik hier vorig jaar al gegeven… Ikzelf vind dat soort stereotype homo-uitingen wel leuk omdat ze vaak zo extravagant en kleurrijk zijn en daarmee zo lekker ingaan tegen de suffe soberheid waar het calvinistische Nederland maar niet van lijkt los te kunnen komen… π
Bovendien vind ik zulke parade’s e.d. eigenlijk wel conseqent, want waarom zou je in deze tijd zo moeilijk moeten doen over een paar sexy mannen…? Alsof hetero’s niet graag naar erotiekbeurzen gaan, graag blote (vrouwen)borsten zien, enz…
Wat is dan erger: extravagante homo’s of bekrompen en hypocriete hetero’s…? π
En wat het artikel in De Groene betreft, vind ik het wel tamelijk ironisch dat diezelfde liberale maatschappij die homo-emancipatie + dito uitingen overbodig had moeten maken, nu opeens diezelfde uitingen zou moeten gaan koesteren als bolwerk tegen intolerante moslims…! π