Van bevechten naar verdedigen

Met enige regelmaat komt in de media of elders de vraag aan de orde in hoeverre homoseksuelen daadwerkelijk geaccepteerd en in de samenleving gexc3xafntegreerd zijn. In homokringen spitst deze vraag zich vaak toe op hoe acceptatie en integratie zich verhouden tot de vaak afwijkende, extravagante en ‘nichterige’ gedragingen, zoals die vrij algemeen met homoseksualiteit geassocieerd worden…

De Amsterdam Gay Pride Canal Parade 2005In de Groene Amsterdammer van 14 oktober 2005 verscheen mede hierover een interessant en le- zenswaardig artikel onder de titel "Dezelfde blote kerels, een ander decor".

Daarin wordt o.m. geschreven dat de zo stereo- type homo-uitingen, zoals bijv. de "blote kerels"
op de Gay Pride Canal Parade, aanvankelijk de functie hadden van het bevechten van vrijheid en van een erkende plaats in de samenleving.

Toen homo’s eenmaal die plaats hadden verworven, zijn die typische uitingen echter niet verdwenen. Enerzijds waarschijnlijk vanuit een soort van nos- talgie bij de oudere generatie homo’s (vergelijk dit met veteranen), anderzijds ook doordat de homo- evenementen tot een vorm van "folklore" zijn ge- worden: niet meer noodzakelijk, maar wel leuk en gezellig en bovendien met een ons ego strelende ondertoon van "kijk eens hoe liberaal wij zijn".

Deze laatste fase was echter nog maar nauwelijks bereikt of er diende zich tamelijk acuut een nieuwe functie voor de "blote mannen" aan, namelijk die van het verdedigen van de verworven vrijheden tegenover met name radicale islamieten die homoseksuele praktijken op niet mis te verstane wijze veroordelen. Mede hierdoor lijkt er (weer) een groeiende intolerantie tegenover homo’s te ontstaan…

Volgens de schrijver van het artikel moeten homo’s zich nu niet angstig terug- trekken in zelfmedelijden, maar moeten ze juist klaarstaan om hun vrijheid, en daarmee ook de liberale, al dan niet multiculturele, samenleving te verdedigen tegen intolerantie, onverdraagzaamheid en xenofobie…

Will & Grace stopt…

Volgens dit bericht komt er in mei een eind aan de langlopende en populaire comedyserie Will & Grace, die geproduceerd werd voor NBC en in Nederland wordt uitgezonden door Net 5.

Will & Grace loopt reeds 8 seizoenen en is meermaals bekroond met de Emmy Award. Daarmee is dit de meest bekende TV-serie waarin homo’s een hoofd- rol hebben.

De cast van Will & Grace
De cast van Will & Grace

Centraal in de serie staan Will Truman en Grace Adler, die samenwonen ondanks dat Will homo is en Grace hetero. Will is een succesvolle advocaat en Grace binnenhuisarchitect, waarbij zij geassisteerd wordt door de aanstellerige en schatrijke Karen Walker, die op haar beurt weer vergezeld wordt door de niet minder aanstellerige Jack McFarland, die eveneens homo is.

Gekunstelde kunst

Vanaf vandaag is in het Bonnefantenmuseum in Maastricht de tentoonstelling Extravagant, met als ondertitel Raffinement in devotie, te zien.

Deze tentoonstelling gaat over het Antwerps Manixc3xabrisme, een relatief onbe- kende stroming uit de schilderkunst, die even kort als heftig was en niet veel langer dan de eerste paar decennia van de 16e eeuw (ca. 1500-1530) duurde. Hoewel het Antwerps Manixc3xabrisme tamelijk op zichzelf staand was, past het qua kenmerken toch volledig in het Europese Manixc3xabrisme, zoals dat zich gedurende de 16e eeuw vanuit Italixc3xab over de diverse Europese landen verspreidde.

Altaardrieluik door de Haarlemse schilder Maarten van Heemskerck (1498-1574) Altaardrieluik door de schilder Maarten van Heemskerck (1498-1574)

Het Manixc3xabrisme kenmerkt zich door enorme uitbundigheid in kleur en detaillering in versiering, door gekunstelde en zelfs onnatuurlijke houdingen en geaffecteerde gebaren, door fantasierijke, exotische en bizarre kostuums en decors, door overdaad en een mix van stijlen. De uiterlijke vorm gaat hierbij ver boven de inhoud en de traditionele regels van de kunst. Manixc3xabristische kunst komt hierdoor expressief, extatisch, pathetisch en gekunsteld over, wat niet los gezien kan worden van de woelige en onzekere tijd die de 16e eeuw was…

Vanuit onze huidige opvatting van smaak en cultuur, zouden we het Manixc3xabrisme haast wel ‘nichterig’ kunnen noemen. Extravagante en kleurrijke uitdossingen, geaffecteerde manieren en exotische ensceneringen zijn immers dingen die doorgaans vooral met de stereotype homocultuur geassocieerd worden…

Het grote verschil is echter, dat de huidige homocultuur eerder als wansmaak geldt, terwijl in de stijl van het Manixc3xabrisme zeer gewilde kunstwerken werden vervaardigd, nota bene zelfs voor religieus gebruik in de kerk! Dat laat o.m. zien dat er toendertijd binnen het Katholicisme ruimte was voor uitingen, waar vele moderne mensen hun neus voor zouden ophalen…

Democratie in gevaar…?

De laatste jaren wordt regelmatig gezegd en geschreven dat er een (steeds groter wordende) kloof tussen de burger en de politiek is (zie daarover ook mijn eerdere log ‘Wie overbrugt de kloof…? ‘).

Oorzaak en gevolg
Tweede KamerzetelsAls oorzaken daarvoor worden o.a. aangegeven dat de burger zich steeds minder betrokken voelt bij wat “Den Haag” allemaal doet en laat, dit mede als gevolg van een andere oorzaak, namelijk dat politici steeds minder goed luisteren naar wat de burger wil.
Wat daarvan ook waar moge zijn, feit is wel dat door deze discussie politici wel meer proberen te luisteren naar wat “het volk” wil. Keerzijde daarvan is echter wel dat de politiek zich steeds vaker bezighoudt met incidenten en de waan van de dag, in plaats van met een eigen visie voor de wat langere termijn.

Betrokkenheid en deelname
De geringe betrokkenheid van de burger bij de politiek wordt ook wel een gevaar voor de democratie genoemd. Democratie betekent immers dat de burgers betrokken zijn bij, participeren in en zo deelhebben aan de diverse organen die hen besturen.
Democratie vereist dus een actieve betrokkenheid. Niet iedereen hoeft zich kandidaat te stellen voor een functie, maar interesse in de politiek en een weloverwogen stem uitbrengen bij verkiezingen zijn toch wel het minimum dat voor een goedwerkende democratie nodig is.
Soms wordt zelfs betoogd dat democratie niet alleen een regeringsvorm, maar zelfs een levensstijl is, namelijk een levenshouding waarin men openstaat voor de mening van anderen, bereid is tot (fatsoenlijke) discussie, maar ook tot acceptatie van en respect voor andersdenkenden.

Veranderingen
Zo’n democratische ‘levensstijl’ is tegenwoordig lang niet meer zo vanzelf- sprekend als enkele decennia geleden. Met name de jaren ’70 van de 20e eeuw stonden bekend om het grote maatschappelijk engagement en de tamelijk open en vrije samenleving.
Tegenwoordig is de maatschappij verhard, zijn er grotere maatschappelijke verschillen en zijn mensen vaak vooral met zichzelf bezig. Bij verkiezingen stemt men steeds meer uit onvrede met het beleid van het zittende kabinet, ongeacht of dat nu centrum-links, centrum-recht of paars is. Dit in tegen- stelling tot vroeger, toen men een meer positieve keuze voor een bepaalde ideologische maatschappijvisie maakte.

Vervanging?
Betekent deze geringe betrokkenheid dat de democratie misschien zelfs achterhaald is? Zo ver is het naar mijn idee nog niet, want achterhaald zou betekenen dat de democratie rijp zou zijn voor vervanging door een ander systeem.
Alternatieven voor democratie (= regering door het volk) zijn aristocratie (= regering door een elite) en autocratie (= regering door een enkeling). Een officixc3xable vervanging van de democratie door xc3xa9xc3xa9n van deze laatste twee vormen vereist echter niet veel minder dan een revolutie en zover is het, ondanks de soms heftige politieke verwikkelingen van de laatste jaren, nog niet…

Ruimte
Niet alleen omdat democratie op zich een goed systeem is, maar ook omdat democratie in de praktijk ruimte biedt voor een bewind dat officieel demo- cratisch is, maar feitelijk veel kenmerken van een aristocratie of zelfs een autocratie heeft… Zo zien we bijv. dat veel ‘sterke mannen’ op democratische wijze aan de macht hebben kunnen komen, denk daarbij aan Jxc3xb6rg Haider, Wladimir Putin of ook Pim Fortuyn, die het net niet haalde…

Elite
Ook onze huidige democratie is goed beschouwd een soort ‘verkapte’ aristocratie: het is een (kleine) elite, namelijk de top van de grote partijen (plus de hoogste ambtenaren) die de werkelijke macht in handen hebben. De kiezer kan ‘slechts’ een keuze maken uit wat die kleine top aan mensen en programma’s te bieden heeft.
Daar is op zich weinig mis mee, want het besturen en regeren is iets wat het beste aan professionals met ervaring kan worden overgelaten. Zij kunnen dan, via politieke partijprogramma’s alternatieven aanbieden, waaruit de burgers bij de verkiezingen een keuze kunnen maken.

Conclusie
Goed beschouwd valt het met de bedreiging van de democratie dus wel mee, dat wil zeggen, wanneer we uitgaan van een strikte interpretatie van dat begrip. Een probleem ontstaat pas als democratie letterlijk wordt gezien als “regering door het volk”. Dat roept namelijk bij de burgers te hooggespannen verwachtingen op, waardoor ze gauw teleurgesteld en zelfs gefrustreerd raken als het overheidsbeleid niet permanent gouden bergen oplevert.
Als reactie daarop moeten ook de politici zelf niet meer “regering door het volk” willen toelaten, dan verantwoord is. Zij moeten hun eigen verantwoordelijkheid kennen en nemen, ook als zij zich daarmee impopulair maken…

Rudolph Moshammer

In memoriam

Vandaag, 14 januari, is het precies 1 jaar geleden dat de kleurrijke Duitse modekoning Rudolph Moshammer op tragische wijze om het leven kwam.

Extravagant
Rudolph Moshammer met DaisyRudolph Moshammer (1940-2005) was een mode- ontwerper die van een bijzonder opvallende en extravagante stijl hield. Met zijn opvallende zwarte kapsel, excentrieke kleding en zijn onafscheidelijke hondje Daisy op zijn arm, was hij een geregelde en graag geziene gast in het Duitse society-leven.

Beroemd
In Mxc3xbcnchen had hij een zeer chique kledingzaak, waar hij zijn exclusief ont- worpen kleding verkocht aan vele rijke en beroemde mensen, waaronder Arnold Schwarzenegger, Jose Carreras en zelfs koning Carl Gustaf van Zweden.

Gewoon
Maar desondanks kreeg hij het niet hoog in zijn hoofd en was hij altijd in voor ludieke acties. Zo nam hij zelfs eens een populair geworden carnavalsschlager op.
Ook vergat hij nooit dat hij uit een zeer arm gezin afkomstig was (zijn vader was alcoholist en pleegde zelfmoord) en had daarom veel over voor armen en daklo- zen, voor wie hij een speciale stichting oprichtte.

Rudolph Moshammer
Rudolph Moshammer voor een reclamespotje optredend in zijn eigen huis

Eenzaam
Voor de buitenwereld leefde Rudolph Moshammer een rijk en glamoureus leven, maar als mens was hij eenzaam en zocht hij vaak stiekem contact met mannen, maar vanwege zijn positie en waarschijnlijk ook vanwege zijn karakter, waren dat slechts vluchtige en oppervlakkige contacten.

Tragisch
Heel ontluisterend was dan ook dat juist dit hem fataal geworden is: op de avond van zijn dood had hij, rijdend in zijn Rolls-Royce, een 25-jarige man van de straat opgepikt, waarmee hij naar zijn huis ging. Moshammer wilde niet veel meer dan die man toekijken, maar ze kregen ruzie om de betaling met als gevolg dat de man Moshammer met een electriciteitssnoer wurgde en achterliet…

Zijn dood leidde tot grote opschudding en ontzetting en zijn bijzetting in het pompeuze familiegraf in Mxc3xbcnchen bracht enorm veel mensen op de been, die hem een laatste eer wilden bewijzen.

Links
Fansite
Fanclub

Spoorloos verdwenen

Vanavond was op Nederland 2 bij de AVRO de tweede aflevering van de nieuwe TV-serie Spoorloos verdwenen.

In deze serie gaat het eens niet om het oplossen van een moord, maar om het vinden van een vermist persoon. Elke aflevering is deels gebaseerd op een waargebeurde zaak en daarmee is Spoorloos verdwenen een combinatie van de bekende politieseries en programma’s zoals Opsporing verzocht

De cast van Spoorloos verdwenenDe cast van Spoorloos verdwenenDoordat het gaat om vermissingen, staat de afloop niet vantevoren vast. Het gaat dan ook niet, zoals bij moordzaken, om “wie heeft het gedaan”, maar om “wat is er gebeurd”. Daardoor kan het ook goed aflopen, als de vermiste persoon weer levend en wel wordt teruggevonden. Ook wordt er de nodige spanning en actie in gebracht, al zijn sommige scenes nog wat amateuristisch.

Michiel RampaartVoor een grappige dissonant zorgt Kevin, die als typische computernerd sociaal heel onbe- holpen, maar met zijn computers heel vaardig is. Deze rol wordt gespeeld door Michiel Rampaart, die bekend is geworden door het populaire reclamespotje waarin hij in z’n eentje een bouwmarkt runt – en iedereen denkt dat het om reclame voor een bouwmarkt gaat – maar dat achteraf een spotje van en voor Tempo Team blijkt te zijn…!

Geaardheid of neiging…?

Op speciaal verzoek van een collega-weblogger vandaag een log over homo- seksualiteit. Mij kennende heb ik ook daarover een eigenzinnige mening, dus de lezer zij alvast gewaarschuwd!

Een regelmatig terugkerende discussie gaat over de vraag of homoseksua- liteit een aangeboren/genetisch bepaalde geaardheid is of een psycho-sociale neiging.

Twee kampen
Deze vraag roept niet alleen discussie, maar vaak ook heftige emoties op, wat met name het gevolg is van het feit dat zich als het ware twee kampen lijken te hebben gevormd die als water en vuur tegenover elkaar staan:
– Vanuit conservatief-christelijke (of moslim) hoek wordt meestal gezegd dat homoseksualiteit een tegennatuurlijke psycho-sociale afwijking is, die volgens sommige conservatieven (vooral in de VS) zelfs behandelbaar en geneesbaar is.
– Vooral als reactie daarop stelt de homobeweging zich doorgaans op het standpunt dat homoseksualiteit aangeboren c.q. genetisch bepaald is. Daarmee lijken zij te willen zeggen dat homo’s er niets aan kunnen doen, dat zij zo zijn en dat hun geaardheid daarom maar door iedereen geaccepteerd dient te worden.
Vaak zijn homo’s dan ook als een kind zo blij, als er weer eens een onder- zoekje verschijnt, waarin lijkt te worden aangetoond dat homoseksualiteit inderdaad aangeboren of genetische oorzaken heeft. Toch zijn zulke onderzoekjes vaak weinigzeggend en lijken zij haast zo te zijn opgezet dat de uitkomst vantevoren vaststaat…

Natuurlijk?
Hiermee vergelijkbaar is het veelgehoorde argument dat homoseksualiteit ook onder dieren voorkomt en dus een ‘natuurlijk’ verschijnsel is. Vanuit de homobeweging probeert men daarmee te weerleggen dat homoseksualiteit ‘tegennatuurlijk’ is, zoals de conservatieve Christenen beweren.
Helaas voor de homo’s gaat dit argument volledig mank, niet in de laatste plaats omdat zij nooit de moeite nemen zich serieus in de christelijke c.q. katholieke leer te verdiepen. Als zij dat wel zouden doen, dan zouden zij te weten zijn gekomen dat wat voor dieren natuurlijk is, niet automatisch ook natuurlijk voor mensen is: kannibalisme laten we toch ook niet toe, omdat sommige dieren elkaar ook opeten…?!

Verstand
Wat veel homo’s (en andere mensen) niet lijken te (willen) snappen, is dat wat natuurlijk is voor de mens niet gelijkgesteld kan worden met wat natuurlijk is voor dieren. De mens is immers veel mxc3xa9xc3xa9r, of in elk geval heel anders dan een dier: de mens heeft namelijk niet alleen een lichamelijke kant, maar ook een verstand!
Wat natuurlijk is voor de mens wordt dus bepaald door de combinatie van biologische/lichamelijke instincten/neigingen xc3xa9n dat wat het menselijk verstand zegt.
Dus als vanuit de kerk sprake is van ‘tegennatuurlijk’, dan wordt daarmee bedoeld dat iets niet alleen tegen de lichamelijke, maar vooral en met name ook tegen het verstand ingaat. Of homoseksualiteit tegen ons verstand ingaat, d.w.z. of het verstandig is of niet, is daarmee een zaak geworden waarover met rationele argumenten gediscussieerd kan en moet worden. Dat lijkt me een winstpunt, want bovengenoemde non-argumenten zijn uiteindelijk alleen maar in ons nadeel…

Gevaren
Want moeten we eigenlijk wel willen dat homoseksualiteit aangeboren is? Als het inderdaad aangeboren of genetisch bepaald is, dan is het pas echt een afwijking, een afwijking waartoe je onherroepelijk veroordeeld bent en ook nooit meer van af komt…
En als er een DNA-test beschikbaar zou komen waarmee zo’n “homo-gen” zou kunnen worden aangetoond, dan zouden homo’s hun leven helemaal niet meer zeker zijn: homohatende regimes (zoals de Nazi’s of sommige moslim- landen) zouden homo’s dan middels een eenvoudige test kunnen opsporen en opsluiten, maar ook ouders die geen homo als kind willen (denk aan China waar men geen meisjes wil) zouden tot afbreking van de zwangerschap of het afstaan van hun kind kunnen besluiten, als via zo’n test zou blijken dat het kind homo is…

Psycho-sociaal
Wat mij betreft hoop ik daarom dat nooit zal worden vastgesteld dat homoseksualiteit genetisch bepaald is (wat iets anders is dan dat bepaalde erfelijke eigenschappen aan homoseksualiteit ten grondslag kunnen liggen).
Als er geen specifiek ‘homo-gen’ is, dan blijft over dat homoseksualiteit een meer psychische c.q. psycho-sociale oorzaak heeft. Hoe die oorzaak precies is, valt moeilijk te zeggen, omdat dat vaak een individueel verschillend en complex samenspel van karakter, persoonlijkheid, gevoelens, verlangens, ervaringen en keuzes zal zijn.
Ondanks dat zo’n psycho-sociale insteek meer recht doet aan het individu, bestaat er, zoals gezegd, vanuit de homobeweging nogal weerstand tegen, met name als reactie op het standpunt van extreem-conservatieve christenen dat homoseksualiteit ‘dan dus’ ook te behandelen en genezen zou moeten zijn… Toch denk ik dat we daar niet zo bang voor hoeven te zijn, mede omdat een psychische oorzaak nog helemaal geen ‘schande’ hoeft te zijn of zou betekenen dat het te ‘genezen’ is…

Laten we daarom eens proberen nuchter te kijken naar wat homoseksualiteit nou werkelijk inhoudt, los van de verhitte strijd die erover bestaat…

Voortplanting
Zoals alle levende wezens hebben ook mensen een voortplantingsdrift. Dit is een heel fundamentele en basale drift, die vereist is om de soort in stand te houden. De concrete uitwerking hiervan verschilt per soort: planten planten zich doorgaans haast automatisch en ‘zonder nadenken’ voort. Dieren letten bij de voortplanting al meer op de kenmerken van hun potentixc3xable partner (bijv. of die sterk of gezond is), maar dat gebeurt vooral instinctmatig.
Toen bij mensen de voortplanting nog de enige reden voor seksualiteit was, waren de kracht en gezondheid van de partner eveneens van (levens)belang, waarin een restant van dierlijk instinct doorschemert. In de meer ontwikkelde bevolkingsgroepen verdween ook dit restant, zodra de partner werd uitgezocht aan de hand van criteria zoals maatschappelijke positie, afkomst, vermogen en intellectuele capaciteiten. Meer met het verstand, dan met het gevoel/instinct dus.

Ontkoppeling
In de laatste decennia hebben deze rationele overwegingen echter plaats- gemaakt voor meer gevoelsmatige aspecten zoals andermans karakter en persoonlijkheid. Gelijktijdig werd, door de introductie van voorbehoeds- middelen, ook de koppeling tussen seksualiteit en voortplanting verbroken. Daardoor hoefde je geen seks meer te hebben met iemand waarmee dat voor je nageslacht verstandig was, maar kon je het gaan doen met iemand die je leuk vindt.
Bij homoseksualiteit is de koppeling tussen seksualiteit en voortplanting uit de aard der zaak nooit aanwezig geweest. Mede daardoor hoefden homoseksuele contacten niet uit berekening plaats te vinden, maar konden ze (in dit opzicht) vrijelijk worden aangegaan met iemand die men leuk of aantrekkelijk vond.

Praktijk
We zien dus dat bij mensen de concrete uitwerking van de biologische geslachtsdrift plaatsvindt op een hoger psychologisch niveau, waarbij ook meer of minder rationele aspecten een rol spelen. We zien dit ook in de praktijk: mensen vallen in de meeste gevallen ook niet op alle mannen of op alle vrouwen, maar op bepaalde ‘types’ en uiteindelijk zelfs op xc3xa9xc3xa9n bepaald persoon met wie het echt klikt.
Het onderscheid homo/hetero is dus maar een sterke versimpeling van een realiteit die veel genuanceerder is, bijvoorbeeld ook doordat er mensen zijn die eerst op vrouwen, maar later misschien op mannen vallen, of ook zowel op mannen als op vrouwen, enz. enz…

Conclusie
Terugkerend naar de beginvraag: is homoseksualiteit een aangeboren geaardheid of een psycho-sociale neiging?
Mij lijkt het overduidelijk dat homoseksualiteit in elk geval een psycho-sociale neiging is en misschien een genetische oorzaak kan hebben, hoewel we dat laatste eigenlijk niet zouden moeten willen.
En wat betreft de strijd tussen de homobeweging en de kerken zou ik zeggen: accepteer dat mensen verschillende keuzes kunnen maken. Laat gelovige mensen kiezen voor het huwelijk tussen man en vrouw en laat homo’s kiezen voor een partner van gelijk geslacht, ook als je zelf een andere mening bent toegedaan…

Laten we elkaar de ruimte geven om die keuze te maken, die ons hart en/of ons verstand, net zoals we willen, ons ingeeft!

Volgende keer weer een korte en luchtige log!

Franse luxe

De afgelopen feestdagen zullen door veel mensen in de westerse wereld weer in tamelijk grote luxe zijn gevierd…

Staatsieportret van Lodewijk XIVHet grootste deel van wat heden- tendage als luxe geldt, zoals een weelderige inrichting met lambrize- ringen, kristal, kroonluchters, spiegels, fluwelen bekledingen e.d., maar ook een lifestyle met cham- pagne, haute cuisine, mode en diamanten juwelen, stamt uit de tijd van de Franse koning Lodewijk XIV (1638-1715), ook wel bekend als de Zonnekoning.

Deze machtige vorst maakte in zijn zeer lange regeerperiode Frankrijk tot dxc3xa9 toonaangevende grootmacht van Europa. Hij deed dit op alle mogelijke manieren, zowel door militaire veroveringen, bevordering van de economie, alsook door stimulering van kunst en nijverheid.

Dit alles werd letterlijk bekroond door een ongekend rijke en weelderige hofcultuur en dito verheerlijking van zijn persoon. Dat laatste kwam niet louter voort uit een egocentrische eigenwaan, maar had ook wel degelijk praktisch nut: de rijkdom, glamour en stijl van zijn hof had een enorme aantrekkingskracht op de adel, waardoor hij deze machtige concurrenten aan zijn persoon wist te verbinden.

Niet alleen in Frankrijk, maar in heel Europa werd de Franse hofcultuur van de Zonnekoning toonaangevend voor iedereen die erbij wilde horen. En tot op de dag van vandaag is Parijs hxc3xa9t centrum van haute couture (mode) en haute cuisine (kookkunst)…

Wie tenslotte denkt dat Lodewijk XIV, vanwege zijn voorliefde voor pracht en praal, maar een oppervlakkig iemand geweest moet zijn, die heeft het goed mis: hij was misschien geen groot intellectueel, maar wel een groot staats- man die wist wat hij wilde en hoe hij dat voor elkaar kon krijgen. Als mens was hij diepgelovig, plichtsbewust, hardwerkend en zeer innemend en charmant.

Waarschijnlijk heeft Lodewijk, juist door de manier waarop hij uiterlijke rijkdom voor zijn doeleinden wist in te zetten, beter begrepen wat zowel de waarde, als de onzin van het materixc3xable is, dan diegenen die daar met minachting op neerkijken…

Nieuwjaarsspringen

Een vaste traditie op nieuwjaarsdag is, naast de nieuwjaarsduik en de voetbalwedstrijd Koninklijke HFC-Ex-internationals, het skispringen in het Zuid-Duitse Garmisch-Partenkirchen.

Wij zien deze sport (gek genoeg) eigenlijk alleen op Nieuwjaarsdag, maar dat springen is er slechts xc3xa9xc3xa9n uit de reeks van vier, die samen het zgn. Vier- schansentournee vormen. Deze tournee maakt op zijn beurt weer deel uit van de serie wereldbekerwedstrijden, die loopt van november t/m maart.

Een skispringschansBij deze sport laat men zich met ski’s van een meestal ca. 120 meter lange en tientallen meters hoge schans afglijden, waarna men zich afzet en een sprong maakt die ongeveer even lang is als de schans hoog is! Het skispringen is vooral een sport die door (jonge) mannen bedreven wordt, vrouwenskispringen speelt zich hooguit ergens in de marge af.

Skispringen, ook wel schansspringen genaamd, is in Nederland een nauwelijks bekende sport, maar is in landen als Duitsland, Oostenrijk, Polen en Finland de nationale wintersport, vergelijkbaar met het schaatsen hier in Nederland. Toch zijn er ook een paar Nederlandse skispringers, maar de meest succesvolle, Boy van Baarle, is nooit veel verder gekomen dan een 50e plaats in de tweede divisie.

In Duitsland was het skispringen rond het jaar 2000 dxc3xa9 nationale sport bij uitstek. De Duitse springers behaalden toen vele successen en met name Martin Schmitt en Sven Hannawald werden als popsterren onthaald, bejubeld en belaagd door de Duitse tienermeisjes…

Poster van de Duitse zender RTL met ‘hun’ skispringheldenSven Hannawald en Martin Schmitt