Adventstijd

Gisteren was de eerste zondag van de advent. De advent is de tijd die met de vierde zondag voor Kerstmis begint en die voor gelovigen een periode is van bezinnend en verwachtend uitzien naar Kerstmis.

Een oude adventstraditie is het in de huiskamer neerzetten van een adventskrans. In Nederland leeft dit gebruik voornamelijk nog bij gelovigen, maar bijv. in Duitsland is het een algemeen gebruik.

Een adventskrans is een versierde krans van dennetakken met daarop vier kaarsen. Op de eerste zondag van de advent wordt de eerste kaars aangestoken en elke volgende zondag telkens xc3xa9xc3xa9n kaars extra, zodat op de laatste zondag van de advent alle vier de kaarsen branden.

Wie zo’n adventskrans op zijn PC wil, kan er bij Desktop-fun.net eentje downloaden. Na installatie verschijnt de krans op het bureaublad en zal er automatisch elke zondag een extra kaars branden!

Kunst- & Antiekbeurs

Vandaag ben ik naar de pAn Amsterdam Kunst- & Antiekbeurs der Lage Landen in de RAI in Amsterdam geweest.

Op deze beurs, die jaarlijks wordt gehouden, laten gerenommeerde kunst- en antiekhandelaren uit de Benelux hun (top)stukken zien, niet in de laatste plaats met de bedoeling ze te verkopen. Daarom zijn de bezoekers van deze beurs voornamelijk de wat meer kapitaalkrachtigen en dat was te zien ook…

Impressie van de beursDe beurs was mede daarom ook zeer sjiek opgezet en de stands waren ook allemaal verschillend, sommige zelfs compleet met kasten, tafels, stoelen en schilderijen gemeubileurd in 18e of 19e eeuwse stijl! Wel vond ik het bijzonder moeilijk om me te orixc3xabnteren, iets waar ik normaal weinig last van heb, maar ik was denk ik niet de enige, aangezien er op diverse plaatsen plattegronden waren geplaatst…

Diverse aanwezige kunsthandelaren zijn bij het grote publiek bekend omdat zij ook optreden als taxateurs in het bekende TV-programma Tussen Kunst & Kitsch. Een andere bekende Nederlander die ik zag lopen was de president van De Nederlandsche Bank, Noud Wellink.

Impressie van de beursDingen die mij opvielen waren onder meer het feit dat oude schilderijen in het echt vaak veel mooier van kleur zijn, dan wanneer je ze op TV of in een boek ziet. In het bijzonder was ik onder de indruk van de 19e eeuwse schilderkunst.

Moderne kunst wordt door veel mensen vaak niet mooi gevonden omdat het vaak op ‘kliederwerk’ of nergens op lijkt, maar hier zag ik toch uiteenlopende stukken, schilderijen, glas, keramiek, die toch heel apart en fraai zijn… misschien dat het ‘kliederwerk’ gewoon wat spraakmakender en mediagenieker is…

Bijzonder mooi vond ik ook het moderne glaswerk in de stands van Tiny Esveld en met name bij Etienne & Van den Doel!

Heel verrast was ik toen ik in de stand van Jan Roelofs Antiquairs enkele zgn. varguexc3xb1os zag, waaronder eentje uit de 16e eeuw! Een varguexc3xb1o is mijn favoriete meubelstuk, maar zal mensen buiten de kunstwereld voleldig onbekend zijn.
Het is als het ware de 16e en 17e eeuwse laptop: namelijk een draagbare houten kist, die je op een tafel zet en dan xc3xa9xc3xa9n van de zijkanten als bureaublad openklapt. Als je dan aan dat blad gaat zitten, kijk je aan tegen de laatjes en deurtjes aan de binnenkant van de kist, waarin je allerhande schrijfmateriaal en papieren kunt doen. Zo heb je een compleet portable bureau, dat je kunt dichtklappen en meenemen!

Voorbeeld van een 16e eeuwse varguexc3xb1o

Zakkenvullers…?

Politici worden nogal eens als “zakkenvullers” betiteld. Het gisteren uitge- brachte rapport van de Commissie Dijkstal zal ongetwijfeld ook weer dergelijke reacties oproepen.
In dat rapport wordt namelijk geadviseerd de salarissen van belangrijke overheidsfunctionarissen te verhogen, bij de xc3xa9xc3xa9n wat meer dan bij de ander, maar wel zodanig dat niemand meer gaat verdienen dan de premier (nu 125.000,- euro bruto per jaar).

Concurrentie
Ik vind het maar kortzichtig wanneer mensen aanstoot nemen aan de zogenaamd hoge salarissen van politici en bestuurders. Wij zijn er toch bij gebaat dat wij goede en capabele mensen bij de overheid hebben? Maar goede en ervaren bestuurders zijn per definitie gewild en in het bedrijfsleven bied men voor zulke mensen salarissen die veel hoger liggen dan bij de overheid. Het is dan niet meer dan logisch dat bestuurders liever bij een grote onderneming werken, dan bij de overheid. Temeer daar het openbaar bestuur een stuk minder ‘comfortabel’ is, o.a. vanwege de media-aandacht en de gevaren van het ‘politieke spel’…

Kosten
Met hogere beloningen kunnen we dus betere bestuurders bij de overheid krijgen. Afgaande op de steeds terugkerende kritiek die mensen op de overheid hebben, is dat toch wel gewenst. Dus laten we dan niet beknibbelen op wat mensen zelf als een probleem zien!
De kosten van de hogere beloningen zijn het probleem niet, want de voorstellen van de Commissie Dijkstal zouden jaarlijks maar zo’n 20 miljoen euro extra kosten, wat op de totale overheidsuitgaven een schijntje is.
Bovendien is het ook nog eens zo dat een hoger salaris zich misschien wel vanzelf terugbetaalt, want hoe hoger de beloning, hoe minder groot de verleiding om echt aan het ‘zakkenvullen’ te slaan…!

Kenniseconomie…?

De laatste jaren wordt regelmatig benadrukt dat Nederland een kennis- economie moet worden. Dat wil zeggen dat de werkgelegenheid steeds minder in de agrarische en de industriele sector en steeds meer in de dienstverlenende en wetenschappelijke sector zal komen te liggen. Daarvoor is vereist dat mensen meer en beter onderwijs krijgen en volgen, omdat de economie minder om praktische en meer om intellectuele vaardigheden zal vragen.

Concurrentiepositie
Als extra argument wordt daar vaak aan toegevoegd dat wij anders de concurrentie met landen als de VS, maar ook met sterk opkomende landen als India en China niet aan zullen kunnen.
Naar mijn mening is om te beginnen meteen dat laatste argument al onzin: tegen zulke landen zullen wij nooit ofte nimmer opkunnen! Met name in Azixc3xab hebben de mensen veel meer ambitie, discipline en wilskracht en wordt er navenant gepresteerd, waarbij komt dat de lonen zelfs voor hoogopgeleiden daar vele malen lager zijn dan hier in Europa.

Vraag en aanbod
Ook geloof ik niet dat de werkgelegenheid dermate naar de zgn. kennis-intensieve beroepen zal verschuiven, dat onze economie een ‘kenniseconomie’ zal worden. Al jaren is namelijk te zien dat, afgezien van enkele specifieke knelpunten, er genoeg, zelfs teveel aanbod is van mensen met een hogere opleiding. Waar wel meer behoefte aan is, is aan mensen die eenvoudige handenarbeid doen, mensen voor verzorging, verpleging, voor toezicht in buurten, voor kinderopvang, voor het ophalen van vuilnis, voor het doen van huishoudelijk werk, enzzz…

Juist omdat zoveel Nederlanders zo hoog zijn opgeleid, is er een steeds groter tekort aan mensen voor zulk werk. Met als gevolg dat voor eenvoudig en ‘vies’ werk steeds vaker mensen uit het buitenland gehaald worden: denk bijv. aan Aziaten voor werk in de haven, Polen voor huishoudelijk werk en in de bouw, enzzz…

Studeren
Ook de regelmatig geuite kritiek op studenten die te weinig en te langzaam studeren, deel ik niet: laat studenten maar lekker doen waar ze zin in hebben, want door de vergrijzing zijn ze later toch wel nodig. En als ze eenmaal aan het werk moeten, dan zijn sociale vaardigheden tegenwoordig veel belangrijker dan inhoudelijke kennis (en die haalt het bedrijf, voor veel minder geld, toch wel in Azie)

Evaluatie

De afgelopen twee weken heeft hier een poll gestaan met de vraag wat de lezers van deze weblog vinden. Er hebben 9 mensen gestemd, met als resultaat:

Interessant en mooi vormgegeven: 4 stemmen
Interessant, maar qua uiterlijk niet zo mooi: 4 stemmen
Te saai en ook niet mooi: 1 stem
Te ingewikkeld, maar toch mooi vormgegeven: 0
Te ingewikkeld en ook niet mooi: 0
Te saai, maar toch mooi vormgegeven: 0

(alle stemmers bedankt!)

Inhoudelijk zit het dus kennelijk wel goed, alleen zijn over de vormgeving de meningen verdeeld.
Inderdaad is de kleurstelling van deze weblog nogal fel, opvallend en uitgesproken. Aangezien ik dat expres zo heb gedaan, zal ik dat ook niet veranderen

Wie Wordt Miljonair…?!

Op de Nederlandse TV hebben we sinds een paar jaar de quiz Lotto Weekend Miljonairs. Deze wordt uitgezonden door SBS6 en gepresenteerd door Robert ten Brink.
Het concept van deze quiz is zeer succesvol en daarom wordt hij ook in vele andere landen uitgezonden.

In Duitsland heet deze quiz Wer wird Millionxc3xa4r? en wordt uitgezonden door de commercixc3xable zender RTL en gepresenteerd door Gxc3xbcnther Jauch.

Het Duitse Wer Wird Millionxc3xa4r? met rechts presentator Gxc3xbcnther JauchMen zou het aan de Nederlandse versie niet afzien, maar in Duitsland is het xc3xa9xc3xa9n van de best bekeken programma’s! En voor wie het Duits enigzins machtig is, is het dan ook een absolute aanrader!

Duidelijk beter dan het Nederlandse Lotto Weekend Miljonairs zijn in de Duiste versie o.a. de minder schreeuwerige setting, het feit dat er een stuk minder gepraat wordt en de vragen elkaar dus sneller opvolgen (een geldkwestie??) en vooral en met name de manier waarop Gxc3xbcnther Jauch het presenteert!

Gxc3xbcnther Jauch is niet voor niets Duitslands populairste TV-presentator: hij lijkt heel gewoontjes, maar heeft een heel apart charisme en kan ook zonder iets te zeggen bijzonder geestig overkomen

Indrukwekkende filmset

Vandaag ben ik naar Den Haag geweest, waar dezer dagen filmopnamen worden gemaakt voor de film Zwartboek van Paul Verhoeven. Eerder werd voor deze film al een echte oude boerderij opgeblazen.

Het Plein is omgetoverd tot het voorplein van het SD hoofdkwartier: de gebouwtjes die toegang geven tot de ondergrondse parkeergarage waren helemaal met decorstukken omkleed, zodat ze eruitzagen als bunkers, er stonden overal betonnen wallen en andere versperringen en een heel aantal oude legervoertuigen. Het meest indrukwekkend waren echter wel de bekende grote rode vaandels met het hakenkruis, die aan de gevel van Socixc3xabteit De Witte hingen, dat in de film als hoofdkwartier van de Sicher- heitsDienst fungeert.

Socixc3xabteit De Witte met de decorvaandels, links het standbeeld van Willem van OranjeAl met al zag het er best realistisch en indrukwekkend uit en door de herfstachtige sfeer en de halfkale bomen op het plein zelfs enigszins onheilspellend en sinister. Omdat deze hele setting voor sommige oudere mensen misschien nare herinneringen kan oproepen, had de gemeente in de straten naar het Plein toe wel borden geplaatst met de waarschuwing dat de filmset confronterend kan zijn.

De opnamen zelf begonnen om ongever 18.30. Ik zag hoe ze een paar keer speelden dat soldaten en andere mannen richting het “SD-hoofdkwartier” liepen en er een legervrachtwagen naartoe reed. De spelers en figuranten zagen er vreemd uit in hun nazi-uniformen: enerzijds weet je dat het spelers zijn, maar anderzijds lijken ze door hun uniform helemaal niet op moderne mensen… Dit vreemde gevoel was het sterkst bij de spelers die ook mitrailleurs en geweren droegen…

Socixc3xabteit De Witte vlak voor begin van de opnamen, met linksonder de uitrit van de parkeergarageEnigszins ironisch was, dat net toen de opnamen begonnen en er “Nazi’s” over het Plein naar het “SD-hoofdkwartier” liepen, er vanuit de parkeerkelder onder het Plein een onafzienbare stoet grote luxe moderne auto’s kwam, met daarin sjieke mensen in galakleding, die op weg waren naar het Rode Kruis Gala…-> Meer fotowzzz!

Duinmeer

Vandaag ben ik weer eens met de fiets naar de Kennemerduinen (tegenwoordig onderdeel van het Nationaal Park Zuid-Kennemerland) geweest en ben een rondje om xc3xa9xc3xa9n van de daarin gelegen duinmeren gelopen.

De flora rondom dat meer is heel gevarieerd, waardoor het vele zeer schilder- achtige aanblikken biedt. Zeer geschikt dus om enkele (digitale) foto’s van te maken:

-> Meer fotowzzz!

Muzieksmaak

Onlangs is in opdracht van MTV door Qrius en de Universiteit van Amsterdam een onderzoek gedaan naar de muzieksmaak van jonge mensen.

Daaruit is onder andere gebleken dat iemands muzieksmaak nauwelijks aan verandering onderhevig is. Als iemand in zijn tienerjaren eenmaal voor een bepaalde stijl heeft gekozen, dan zullen zij die heel lang aanhouden.

Jongeren lijken ook hun vrienden mede op basis van dezelfde muzieksmaak uit te kiezen. Opleidingsniveau speelt bij muziekkeuze nauwelijks een rol, hooguit dat hoger opgeleiden iets meer voorkeur voor elitemuziek en lager opgeleiden iets meer van dance houden.

Bij dit onderzoek is de populaire muziek verdeeld in 5 hoofdstijlen:

– Pop
waaronder Top-40, Nederlandstalig en Smartlappen

– Rock
waaronder Heavy metal, Punk/hardcore en Gothic

– Urban
waaronder Rap, Reggae, Soul en R&B

– Dance
waaronder House, Trance en Techno

– Elite
waaronder Klassiek, Jazz, Blues, Soul, Smartlappen, Reggae en Wereldmuziek

Mijn eigen voorkeur gaat uit naar Pop en Dance, wat is jouw voorkeur…?

Europa – waarheen…?

De afgelopen jaren is er veel te doen geweest over de Europese eenwording: de grote uitbreiding met vele oost-europese landen, het ontwerp van en het refendum over een grondwettelijk verdrag voor de Europese Unie en niet in de laatste plaats het omstreden begin van toetredingsonderhandelingen met Turkije.

Een centrale onderliggende vraag bij dit alles is waar we met Europa, en meer specifiek de Europese Unie naartoe willen… waarheen met Europa…?

Twee visies
Al sinds de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) in 1957 bestaan er verschillende opvattingen over hoe de europese samenwerking eruit zou moeten zien en waar die al dan niet toe zou moeten leiden.
Kort gezegd zijn er twee modellen:
1. Het intergouvernementele model: de samenwerking vindt plaats net zoals staten samenwerken in internationale organisaties (zoals bijv. de VN). Elk land blijft volledig soeverein en besluiten kunnen daarom slechts met unanimiteit genomen worden.
2. Het supranationale (federale) model: de samenwerking vindt plaats in een vorm zoals je die in federale staten (bijv. Duitsland en de VS) ziet: de afzonderlijke delen geven een deel van hun soevereiniteit op en gezamelijke besluiten kunnen met een meerderheid van stemmen genomen worden.

De praktijk
In de praktijk heeft de Europese Unie zich echter niet tot xc3xa9xc3xa9n van deze beide vormen ontwikkeld, maar is het een uniek soort samenwerkingsverband met een geheel eigen structuur geworden. De Unie is een mix van beide bovengenoemde modellen: bij bepaalde onderwerpen moet er met unanimiteit besloten worden, bij andere met een meerderheid van stemmen.
Unanimiteit is met name vereist bij de onderwerpen in de zgn. tweede peiler (buitenlandse aangelegenheden) en derde peiler (misdaadbestrijding en binnenlandse zaken). In de eerste peiler (economische, sociale en milieuzaken) kan grotendeels met meerderheid van stemmen besloten worden.

Knelpunten
Hoe groter het aantal deelnemende landen echter wordt, hoe meer zaken met een meerderheid besloten zullen moeten worden. Unanimiteit zou de besluitvaardigheid dan immers compleer lam leggen… Een ander knelpunt is dat internationale samenwerking steeds meer nodig is, maar de burgers van veel landen er niet voor voelen om hun soevereiniteit aan ‘Brussel’ over te dragen… Dat is bij de Franse en Nederlandse afwijzing van het grondwettelijke verdrag pijnlijk gebleken…

Veranderingen
Ik denk dat het denken over Europa vanuit het concept van de nationale staten (zowel wat de modellen, als wat de mening van het volk betreft) achterhaald is. De nationale staat is niet meer de eenheid waarbinnen en vanwaaruit alles plaatsvond… De zaken worden tegenwoordig niet meer louter door of in de staat, het eigen land, geregeld, maar in en door allerlei groepen, verbanden en sferen.

Verschillende verbanden
Mensen zijn niet meer in de eerste plaats Nederlander, maar inwoner van hun dorp of stad,  werknemer van een bedrijf, lid van verenigingen, deelnemer in internetfora en -communities, liefhebber van bepaalde muziekrichtingen, fan van bepaalde artiesten of sporthelden en tenslotte ook nog inwoner, burger van Europa… Sommige van deze verbanden zijn lokaal, andere nationaal, vele tegenwoordig ook internationaal (internetcontacten, muziekrichtingen, idolen e.d.).

Europees verband
Europa is voor de meeste mensen geen verband waar ze vrijwillig of graag toe behoren. Europa is iets waar ze meestal tegen hun zin mee te maken krijgen, als er iets foutloopt of als er betuttelende regelgeving vanuit Brussel komt. Toch doet de EU ook veel goede dingen en is er veel goeds bereikt, maar dat speelt doorgaans op terreinen waar de gewone burger slechts indirect mee te maken heeft, laat staan uit zichzelf in gexc3xafnteresseerd is.

Conclusie
De Europese Unie zal naar mijn idee daarom nooit de plaats kunnen innemen die de nationale staten hadden. Ook zal de EU geen superstaat worden, maar ‘slechts’ een bureaucratisch verband waarin door professionals, ver weg van de gewone man, veel dingen geregeld zullen worden die nu eenmaal geregeld moeten worden, vergelijkbaar met de Verenigde Naties en haar diverse onderdelen.

Heb je zelf een (andere) mening over Europa? Schroom niet om hier te reageren…!

(Zie ook de log ‘Europa – waarvandaan…?‘)