Dagje Den Haag

Gisteren ben ik met de trein naar Den Haag geweest. Helaas was het weer niet al te mooi, maar tussen de soms heftige regenbuien door scheen ook nog regelmatig de zon.

Diverse winkels langsgelopen en een boek met een overzicht van het hele oeuvre van de 16e eeuwse Italiaanse meesterschilder Titiaan gekocht.

Onderweg foto’s gemaakt van diverse bezienswaardigheden en fraaie oude en nieuwe gebouwen. Onder meer van de fraaie en futuristische hoogbouw in de buurt naast het Centraal Station en van wat minder bekende hoekjes van het Binnenhof.

Het Centraal Station met rechts daarvan een futuristische nieuwbouw

Vervolgens het lommerrijke Lange Voorhout afgelopen en langs onder meer de Hoge Raad, hotel Des Indes, de zwaarbeveiligde Amerikaanse ambassade en het Ministerie van Financixc3xabn weer terug naar het station en in winkelcentrum Babylon wat gegeten.

In de trein terug naar huis was er vlak na een regenbui een prachtige regenboog te zien, waar ik een foto van kon maken, waarop de regenboog echter lang niet zo mooi overkomt als in werkelijkheid:

Regenboog gezien vanuit de trein-> Meer fotowzzz!

Wie overbrugt de kloof…?

De laatste dagen wordt ons weer eens duidelijk gemaakt dat er sprake is van een (steeds groter wordende) kloof tussen de burger en de overheid.

Troonrede
Zo zou 60% van de bevolking de afgelopen dinsdag uitgesproken troonrede niet begrijpen, is de algemene overheidscommunicatie voor een misschien nog wel groter deel moeilijk tot niet te begrijpen en speelt ook nog steeds het gegeven dat burger en politiek van elkaar vervreemd zijn…

Bedreigend
In een vandaag uitgebracht rapport van de Raad voor het Openbaar Bestuur noemde dhr. Van Kemenade dit niet alleen verontrustend, maar zelfs bedreigend voor de samenleving. Immers, het democratische bestel is opgezet om (potentiele) conflicten en spanningen door overleg op een vreedzame en voor de meerderheid aanvaardbare manier op te lossen…

Wie?
Maar wie moet die kloof overbruggen…?
Moet de overheid zichzelf (figuurlijk) uitkleden, elk overleg voor het oog van de camera doen plaatsvinden, de minister-president op straat folders laten uitdelen en het taalgebruik in publicaties verlagen tot kleuterschoolniveau…?

Inspanning
Of mag/moet er ook van de burger verwacht worden dat hij of zij zich wat meer in de werking van onze democratie verdiept en zich wat meer inspant om de (meestal niet voor niets) wat moeilijkere taal van de overheid te begrijpen…? De overheid is er immers in ons eigen belang, dus het zou helemaal niet zo gek zijn om er, naast het betalen van belasting, ook wat meer intellectuele moeite voor te doen…

Science-fictionseries

Naar aanleiding van de ‘herontdekking’ van de serie Strijd der Planeten, heb ik hier een lijstje, in chronologische volgorde, gemaakt van de favoriete science-fictiontekenfilmseries uit mijn jeugd:

Strijd der Planeten

Uitgezonden door de AVRO in 1980-1981.
Centraal in deze serie staat een team van 5 jonge mensen, die de strijd aangaan met allerlei boosaardige schurken die de aarde willen veroveren. Zij hebben daartoe de beschikking over een ruimteschip (‘Feniks’) en niet in de laatste plaats over bovenmenselijke krachten, die tot uitdrukking komen in karakteristieke ‘gevechtskleding’ in de stijl van verschillende vogels, met een cape als vleugels en een helmvizier als een snavel.

Links: Strijd der Planetenwww.kindertv.netGatchamanGatchamanBattle of the PlanetsBBC CultG-Force


Er was eens… de RuimteUitgezonden door de KRO van december 1982 tot juni 1983.Deze serie is het vervolg op de serie Er was eens… de Mens en speelt zich zo rond het jaar 3000 af. Een aantal jonge ruimteagenten van de planeet Omega, waar de Galactische Confederatie gevestigd is, trachten in het heelal de orde te handhaven, die met name door de heerser van Cassiopeia verstoord wordt. De hoofdpersonen zijn de agenten Pietertje en Pieternel, die worden bijgestaan door de professorale robot Metro.Als eerbetoon werden elementen uit onder andere Star Wars, Star Trek en 2001: A Space Odyssey in de serie verwerkt

Links: www.kindertv.orgScreenshotsIl Etait Une Fois… L’Espacewww.fernsehserien.de


Captain FutureUitgezonden door het ZDF van juni t/m augustus 1983 in het kader van het Ferienprogramm.Hoofdpersoon van deze serie is Captain Future die met zijn ruimteschip Comet en bijgestaan door Simon, de zwevende hersenen, Grag de Robot en “Gummiface” Otto, die zijn gezicht naar believen kan veranderen, de strijd aangaat met allerlei schurken die de orde en de vrede in het heelal bedreigen.

Links: www.captainfuture.comwww.futuremannschaft.dewww.tv-kult.dewww.fernsehserien.deCapitaine Flam


TransformersUitgezonden op Sky Channel vanaf 1985 in het kader van het kinderprogramma Fun Factory. Transformers zijn robots die zich in allerlei voertuigen en voorwerpen, maar ook in dieren en insecten kunnen veranderen. Ze wonen op de planeet Cybertron in twee groepen, de vreedzame Autobots met hun leider Optimus Prime en de boosaardige Decepticons onder leiding van Megatron.Wanneer er een energietekort dreigt komen beide groepen in een oorlog terecht die hen naar de Aarde brengt. Daardoor worden ook mensen bij de strijd tussen de Autobots en de Decepticons betrokken.

Links: www.kindertv.netwww.thetransformers.netwww.tfarchive.comTransformers Encyclopedia


Ulysses 31Uitgezonden op BBC 1 in 1987Deze van oorsprong Franse serie plaatst het verhaal van de griekse held Ulysses in de 31e eeuw. Deze gaat door het universum op zoek naar het koninkrijk van Hades. Daarbij wordt hij geholpen door Shyrka, de sturingscomputer van het ruimteschip Odyssey, en zijn metgezellen Yumi en Numinor en door de robot Nono.

Links: Ulysses 31BBC CultUlysse 31Ulysse 31Ulysse 31


Na deze laatste serie verschoof mijn interesse zich langzaam maar zeker van de toekomst naar het verleden en ging ik me sterk voor geschiedenis interesseren, waarop ik me in de volgende jaren zou concentreren.

Zomerhit 2005…

Buiten regent het… de zomer is definitief voorbij… hoewel, van een echte zomer was dit jaar geen sprake, er was, wat zon en temperatuur betreft, een voorzomer en een nazomer, een midzomer viel letterlijk in het water… En zo als er dit jaar geen echte zomer was, is er ook geen echte zomerhit… toeval of niet, toepasselijk is het wel…

Een zomerhit is een nummer dat in een bepaalde zomer uitkomt en een hit wordt en daardoor algemeen als kenmerk van die zomer wordt gezien en later de herinneringen eraan zal oproepen. De zomerhit van 2004 was ‘Dragostea din tei’ van de Roemeense groep O-zone, die van 2003 ‘Summerjam’ van The Underdog Project. Enkele bekende oudere zomerhits zijn ‘Summernight City’ van Abba, ‘La Bamba’ van Los Lobos, ‘Maria’ van Ricky Martin en ‘Summer of 69’ van Bryan Adams.

Zoals de zomer van dit jaar verdeeld was, waren ook de meningen over de zomerhit verdeeld. Kandidaten waren bijvoorbeeld Glennis Grace met ‘Shake Up The Party’, Daddy Yankee met ‘Gasolina’, Akcent met ‘Kylie’.

Mijn favoriete zomerhit, die mij zal doen terugdenken aan de ‘zomer’ van dit jaar, is ‘Kylie’ van de (alweer) Roemeense groep Akcent.

'Strijd der Planeten'

De afgelopen dag stuitte ik (hier) op Internet geheel toevallig op een tekenfilmserie waar ik 25 jaar geleden helemaal vol van was en waar ik sindsdien nooit meer iets van heb gezien, laat staan me nog de naam ervan kon herinneren. De enige herinnering die ik er nog aan had was een van legosteentjes nagebouwd model van het in de serie voorkomende ruimteschip. Het was dan ook een vreemde gewaarwording om na al die tijd de plaatjes en de verschillende figuren weer terug te zien. Ik herkende alles direct weer, dus onderbewust moeten die beelden toch in mijn herinnering bewaard zijn gebleven.

‘Battle of the Planets’
Omdat ik me de naam van de serie niet meer wist te herinneren, kon ik er ook niet via Google naar zoeken. Maar dankzij de genoemde toevalstreffer kwam ik via de Japanse naam Gatchaman te weten dat het ging om de serie die in Amerika Battle of the Planets heette en die in Nederland in 1980 en 1981 onder de titel ‘Strijd der Planeten’ werd uitgezonden door de AVRO in het kader van het woensdagmiddagprogramma ‘Kinderbios’. Oorspronkelijk was het een Japanse tekenfilmserie (‘anime’) onder de naam ‘Kagaku Ninja-Tai Gatchaman’, die in 1972 uitkwam en uiteindelijk maar liefst 105 afleveringen telde!
Nu deze namen bekend waren bleek dat er vele fans van deze in Japan tamelijk populaire serie zijn en dat er ook diverse soms heel mooi vormgegeven fansites bestaan (zie de links hieronder).

VerhaalCentraal in de verschillende afleveringen staat een team van 5 jonge mensen (oorspronkelijk ‘G-Force’ geheten, maar in het Nederlands afschuwelijk vertaald als ‘Giefors’), die de strijd aangaan met allerlei boosaardige schurken die de aarde willen veroveren.Zij hebben daartoe de beschikking over een ruimteschip (‘Feniks’) en niet in de laatste plaats over bovenmenselijke krachten, die tot uitdrukking komen in karakteristieke ‘gevechtskleding’ in de stijl van verschillende vogels, met een cape als vleugels en een helmvizier als een snavel.

Links
Strijd der Planeten
www.kindertv.net
Gatchaman
Gatchaman
Battle of the Planets
Battle of the Planets
BBC Cult
G-Force
Tatsunoko
Yahoo! Group

Maakbaarheid

Afgelopen avond was op RTL 5 weer een aflevering van het programma ‘Heren maken de man‘, waarin 5 homo’s een heteroman restylen (zie ook: A Queer Eye).

Metamorfoses
De laatste jaren zijn er telkens van dit soort programma’s op de TV te zien geweest, waarin van alles en nog wat, al dan niet tijdelijk, aan een metamorfose werd onderworpen: huis en tuin, uiterlijk, beroep, lifestyle, enz… Van ‘hopeloze gevallen’ worden stralende sterren gemaakt, van roversholen paleizen…

Boodschap
Afgezien van de amusementswaarde en de nuttige tips, lijkt de (impliciete) boodschap van zulke programma’s te zijn dat als je maar een beetje moeite en de juiste dingen doet, je veel, zo niet alles ten goede kunt keren. Dat alles dus maakbaar is…

Maakbaarheid
Daarmee passen deze programma’s in een breder gevoel van maakbaarheid, dat al sinds de jaren ’60 van de 20e eeuw sterk de overhand heeft gekregen op de meer berustende, door het Christendom gexc3xafnspireerde levenshouding van voordien.

Verschuiving
Aanvankelijk was deze maakbaarheid echter betrokken op de maatschappij als geheel, de ‘maakbare samenleving’ zoals die vooral de linkse partijen en groepen voor ogen stond. Toen dat idee eind jaren ’80 (veel) te duur en achteraf gezien ook veel minder succesvol bleek dan aanvankelijk gedacht c.q. gewenst, is het geleidelijk overgegaan in een meer individualistische vorm: mensen moeten niet meer verwachten dat de overheid de maatschappij mooi maakt, mensen moeten zelf hun eigen leven mooi maken. Maatschappelijk engagement maakt plaats voor individualisme…

Goed of fout?
Is dat per definitie verkeerd (zoals sommigen beweren)…? Ik denk het niet: het is goed als mensen aan zichzelf werken en er wat moois van maken, want weinig of niets doen en verwachten dat de overheid alles wel zal regelen, getuigt noch van realisme, noch van verantwoordelijkheidszin en is daarmee eigenlijk gewoon egoxc3xafstisch. Dat wil echter niet zeggen dat aan jezelf werken niet egoxc3xafstisch kan zijn, want je kan gemakkelijk zo vol van jezelf zijn, dat je geen oog meer hebt voor anderen.

Gulden middenweg
Het gaat, zoals bijna overal en altijd, om het juiste midden: zowel aan jezelf als aan anderen denken. Op die manier versterkt het elkaar ook: als je je zelf goed voelt, kan je ook meer voor anderen doen, hoewel het omgekeerde ook opgaat: als je wat voor anderen doet, voel je je zelf ook beter.

Hulp
Is het dus goed en nodig dat je aan jezelf werkt, aan anderen denken is dat ook. Ten eerste omdat wij in het algemeen, direct of indirect allemaal van elkaar afhankelijk zijn, en ten tweede omdat mensen soms ook heel concreet hulp van anderen nodig hebben, van zieken die verzorging nodig hebben tot cultuurbarbaren die wel wat styling-tips kunnen gebruiken…

Open Monumentendag

De Open Monumentendag had dit jaar als thema ‘Religieus erfgoed’.

Ik ben mede daarom naar de Grote of (voormalige) Sint Bavokerk op de Grote Markt in Haarlem geweest, die voor deze gelegenheid bij uitzondering ook eens op zondag open was voor bezoekers…

Een zeer fraai gotisch bouwwerk, maar helaas zijn van de mooiste schatten en schilderingen nog slechts restanten bewaard gebleven. Het grootste deel is er tijdens de Reformatie door de Protestanten uitgesloopt c.q. overgeschilderd. Gelukkig zijn de rijke muurschilderingen sinds kort weer zichtbaar gemaakt en geven ze een indruk van hoe kleurrijk de nu zo witte kerk vroeger geweest moet zijn.

Het interieur van de Grote of Sint Bavokerk met zicht op het beroemde Mxc3xbcllerorgelIronisch vind ik altijd de protestantse inrichting van zulke voormalige katholieke kerken: in plaats van de heiligenbeelden en schilderijen met heiligen en bijbelse of vrome taferelen, hangen nu de muren vol met grote lijsten met daarop de namen van alle predikanten, ouderlingen, diakenen en wat dies meer zij, aangevuld met de wapenschilden van de belangrijkste stedelijke regenten… Van het hemelse naar het aardse dus…

Haast belachelijk was dat in de voormalige Maria-kapel, ontdaan van elk religieus object, en zomaar op een hoek een bak stond waar in rode glazen houdertjes waxinelichtjes konden worden opgestoken, net zoals katholieken dat doen als teken van hun gebed bij een mariabeeld, maar hier dus in een kerk, die nu in handen is van een religie die nooit iets van Mariaverering en zulke in hun ogen ‘heidense’ praktijken moest weten…!

Volgens de folders zou de kerk tot 17.00 geopend zijn, maar kleinzielig als Nederlanders in het algemeen en Protestanten in het bijzonder zich ook nu weer toonden, werden we al om 16.10 de kerk uitgejaagd, omdat er kennelijk iets ging plaatsvinden waar geen derden bij aanwezig konden/mochten zijn…

Dagje Rotterdam

Met de trein naar Rotterdam geweest, maar door werkzaamheden aan het spoor moest ik omrijden via Amsterdam-Sloterdijk, waardoor de rit nog langer duurde dan die normaal al duurt (een uur).

Station Amsterdam-Sloterdijk met zijn nog altijd fraaie kleuren en lijnenHet was broeierig warm, maar gelukkig bleef het voorspelde onweer en dito buien op xc3xa9xc3xa9ntje na uit en bleef het voor de rest van de avond heerlijk warm.

Diverse foto’s genomen van enkele mooie en/of indrukwekkende gebouwen, natuurlijk ook van de Erasmusbrug en van de ‘skyline’ van de stad.
Vervolgens wat gegeten bij eetcafxc3xa9 Zen (een Chineze zaak, maar met Europese kaart) op het terras met een mooi uitzicht op de Leuvehaven.

De Leuvehaven gezien vanaf het terras van eetcafxc3xa9 ZenTenslotte nog naar cafxc3xa9 De Regenboog gegaan, omdat ik aan de nieuwe barman daar had beloofd er zeker eens langs te komen. Niet alleen vanwege de naam, maar ook vanwege de vele glitters en lichtjes echt iets voor mij als ‘regenboog’-liefhebber -> Meer fotowzzz!

Amazing

Iemand attendeerde mij op onderstaande afbeelding…

…waarin alle cirkels lijken te draaien, maar als je ze stuk voor stuk bekijkt, toch echt stilstaan…!