Vandaag naar de tentoonstelling ‘Majesteit! 25 jaar koningin Beatrix’ in de grote kerk in Den Haag geweest. Aldaar de gouden koets en vele andere pronk- en aktestukken van de monarchie gezien.
Hoewel ik, gezien de meer of minder protestantse overtuiging van de Oranjes, geen fervente ‘Oranje-klant’ (meer) ben, vind ik de monarchie op zich een goed en waardevol instituut. De uiterlijke tekenen daarvan en hun betekenis, ontwikkeling en functie, hebben mij mede daarom altijd al geinteresseerd. Helaas zijn ze (uit de aard der zaak) slechts zelden te zien, en als dan meestal vluchtig en van ver.
Daarom was deze tentoonstelling een mooie gelegenheid om xc3xa9xc3xa9n en ander eens rustig en van heel dichtbij te kunnen zien, zoals bijvoorbeeld:
– Een voor een staatsbezoek gedekte eettafel: zeer fraai porselein, glas- en zilverwerk, maar allemaal zo dicht op elkaar, dat het lastig eten moet zijn…
– De Gouden Koets: eigenlijk niet eens zo groot en het ‘goud’ is van dichtbij een mat verguldsel.
– De notulen van de ministerraad: uit 1977, want met de classificatie ‘Zeer Geheim’ zijn ze uit latere jaren niet openbaar. Zien er niet veel anders uit dan welke andere getypte notulen ook.
– De akte van abdicatie van koningin Juliana: mooi uitgevoerd op een groot vel perkament met aanhangend grootzegel in rode was. Inhoudelijk is de tekst echter nogal knullig…
– Enkele geloofsbrieven die aan ambassadeurs van vreemde landen zijn meegegeven: die uit Amerika met fraai gecalligrafeerd briefhoofd en die van de Paus geheel handgeschreven in het Latijn met handtekening van paus Johannes Paulus II en diens reliefzegel.
– Alle Nederlandse ordetekenen (‘lintjes’) met enkele benoemingsbrieven: bij dat van de Militaire Willemsorde met het opschrift ‘Ridder Diploma’ – alsof het een veredeld zwemdiploma is….